Σε ένα δημοκρατικό διατροφικό σύστημα χωράνε όλες οι απόψεις , όλα τα γούστα , όπως και όλες οι γαστρονομικές προσεγγίσεις.
Προσωπικά με εκφράζει κατά πολύ το μότο του διατροφικού κινήματος Slow Food “Τίμιο, καθαρό φαγητό για όλους” γιατί με έναν περιληπτικό τρόπο εκφράζει όλα όσα ήταν μέχρι χθες αυτονόητα για το φαγητό ενώ στις μέρες μας θεωρούνται ή πολυτέλεια ή κατά τι επαναστατικά (sic) ή δυσκολα να εφαρμοστούν.
Πώς μεταφράζεται το απλό φιλικό μότο τους στην καθημερινότητα; Κάπως έτσι : ο μάγειρας φροντίζει ό,τι μαγειρεύει (σε όποια συνθήκη και αν το μαγειρεύει) να είναι τίμιο και καθαρό, φρέσκο και καλομαγειρεμένο για όποιον και αν προορίζεται το φαγητό του, από την ίδια του την οικογένεια, τον εαυτό του, μέχρι την καντίνα του Δημοτικού και τα προσφυγικά συσσίτια. Ενδοιάμεσα εκεί (στον τεράστιο χώρο της εστίασης δηλαδή), το ίδιο δεν θα έπρεπε να ισχύει για τα καλά εστιατόρια , τα φαστ φουντάδικα και τις καντίνες; Καλές πρώτες ύλες, καλομαγειρεμένο φαγητό σε σωστές συνθήκες χωρίς να αδιαφορείς για τον τρόπο παραγωγής της τροφής αλλά και για τον αν έχει να φάει ο διπλανός σου. Αν κάποιος ακολουθεί μιά φιλοσοφία, την κάνει τρόπο ζωής και δεν την αλλάζει κατά περίπτωση , την διαδίδει και την εξασκεί ομοίως παντού. Επίσης, επειδή το “τερματίσαμε” το οικολογικό πρόβλημα με τις εντατικές καλλιέργειες καλό θα ήταν αν επιλέγουμε τα τρόφιμά μας από βιολογικά αγροκτήματα και φάρμες εκτροφής ζώων που σέβονται και το περιβάλλον.
“Το κόστος ανά μερίδα” που συνήθως βροντοφωνάζουν οι υπεύθυνοι της σύττισης (υποστηρίζουν οτι αυξάνεται το κόστος ανά μερίδα όταν επιλέγουμε καλά τρόφιμα) είναι ένας αποδεδειγμένος μύθος. Φαγητό υπάρχει πολύ και διότι η παραγωγή παγκόσμια μπορεί να ταίσει διπλά και τριπλά άτομα και το κόστος της τροφής είναι μηδαμινό συγκρινόμενο με άλλα σχετικά κόστη στην εστίαση (ενοίκιο, μισθοί, φόροι, ηλεκτρικό, νερό κτλ). Εξάλλου, περισσότερο φαγητό πετιέται παρά καταναλώνεται σε ολόκληρο τον πλανήτη. Τα έχουμε πεί αυτά και παλιότερα.
Διαφωνεί κανείς ότι στα επιδοτούμενα συσσίτια λοιπόν, που ανθούν ανά την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια και λόγω “κρίσης” και λόγω μεταναστών, το φαγητό και εκεί θα έπρεπε να είναι φροντισμένο, με προιόντα και υλικά που προμηθευόμαστε και από τους ντόπιους παραγωγούς ή από τους βιοκαλλιεργητές , για παράδειγμα, που διώκονται τον τελευταίο καιρό από τις περισσότερες γειτονιές της Αθήνας; Και οτι το φαγητό πρέπει να είναι καλό και θρεπτικό;
Στη δημοκρατική βρετανική εφημερίδα Guardian γράφει ένα κορίτσι που το παρακολουθώ καιρό. Ερχεται από την απόλυτη φτώχια, ζούσε επί χρόνια με κρατική βοήθεια, έζησε την μιζέρια και αυτή και η οικογένειά της μέχρι που η εφημερίδα (που παρακολουθούσε το μπλογκ της με τις απόλυτα φτηνές συνταγές που αναρτούσε) καλωσόρισε την παρουσία της δίνοντάς της έτσι και την ευκαιρία να αλλάξει ζωή. Αν και τώρα είναι αρθρογράφος στην αγαπητή εφημερίδα η ματιά της δεν άλλαξε, το φαγητό της είναι γεμάτο φροντίδα, μόνο τα υλικά της είναι καλύτερα . Δεν γράφει μόνον συνταγές, γράφει για οτιδήποτε πάει στραβά στο διατροφικό σύστημα της Βρεττανίας (μην παραξενευτείτε, ολοένα και περισσότεροι εγγλέζοι τρώνε σε συσσίτια και προμηθεύονται προιόντα για μαγέιρεμα από κοινωνικά παντοπωλεία, όπως και εδώ, η κατάσταση είναι παρόμοια ασφυκτική για τους περισσότερους πολίτες του πλανήτη ).
Το όνομά της βραβευμένης food blogger λοιπόν είναι Τζάκ Μονρό και τις προάλλες ενώ έψαχνα για ένα κάπως πιό αφράτο ψωμί με αλεύρι ολικής άλεσης έπεσα σε μία δική της συνταγή που όπως όλες της ήταν και θρεπτική και πρωτότυπη και νόστιμη και το ψωμί της πιό αφράτο από το τελευταίο μου (τό έχει αυτό το χαρακτηριστικό το αλεύρι της ολικής άλεσης, θέλει κόλπα για να αφρατέψει και το πιό εύκολο είναι να το κάνεις μισό-μισό με αλεύρι για όλες τις χρήσεις). Η ίδια δήλωνε παλιότερα πόσο ευτυχής αισθάνεται που τώρα μπορεί επιτέλους να φάει καλά, αυτό ήταν το όνειρό της λέει όταν ήταν φτωχή να έρθει μία μέρα που θα έτρωγε αυτή και τα παιδιά της καλό φαγητό μαγειρεμένο με καλά προιόντα.
Τί λέτε; Θα δώσουμε ένα χέρι όλοι μαζί , στον μικρόκοσμό μας , στην καντίνα του δημοτικού, στα συσσίτια που μας καλούν να μαγειρέψουμε, να ανεβάσουμε λίγο την ποιότητα και να συμπεριλάβουμε τον τίμιο και ηθικό παραγωγό στο παιχνίδι, να πιέσουμε λίγο να αλλάξει η νομοθεσία που στραγγαλίζει την παραγωγή της σωστής τροφής και την δυνατότητα να τρώνε όλοι κάπως καλύτερα; Μέχρι να αποφασίσει το περίφημο κ-ρ-ά-τ-ο-ς, η κυβέρνηση, να σταματήσει να πιέζει φορολογικά (έμμεσα ή άμεσα) ολοένα και μεγαλύτερες ομάδες του πληθυσμού στέλνοντάς τους έτσι στα συσσίτια και τις κοινωνικές κουζίνες.
Αντε βρε παιδιά, πάμε να φάμε λίγο καλύτερο φαγητό. Πάμε να αλλάξουμε λίγο τα πράγματα. Ανοίξτε τις κουζίνες να μπεί λίγο φώς…
Το ωραίο ψωμί της Τζακ Μονρό με καρύδια και φουντούκια
Υλικά
- 250 γραμμάρια αλεύρι ολικής άλεσης
- 250 γραμμάρια αλεύρι για όλες τις χρήσεις
- 7 γραμμάρια ξηρή μαγιά
- 1 κ.σ. ζάχαρη
- 1κ. γλ. αλάτι
- 150 γραμμάρια ψιλοκομμένα φουντούκια και καρύδια
- 400 ml. ζεστό νερό
Πώς το φτιάχνεις
Κοσκινίζουμε τα δύο αλεύρια μέσα σε ένα μεγάλο μπολ. Αυτό θα δώσει περισσότερο αέρα στο μίγμα για να γίνει αφράτο το ψωμί. Ομως .ο,τι περισσέψει μέσα στο κόσκινο το προσθέτουμε στο μίγμα. Αυτό που περισσεύει είναι οι θρεπτικές και πολύτιμες ίνες του σταριού.
Προσθέτουμε τη μαγιά, τη ζάχαρη , τους ξηρούς καρπούς και το αλάτι και ανακατεύουμε καλά.
Κάνουμε μιά τρύπα στη μέση του μίγματος και προσθέτουμε σταδιακά το νερό ανακατεύοντας και ρίχνοντας όλο το νερό .
Η ζύμη μας τώρα είναι μαλακή, δεν χρειάζεται να την ανακατέψουμε άλλο.
Την αδειάζουμε σε μιά αλευρωμένη επιφάνεια και την ζυμώνουμε για πέντε λεπτά με τις γροθιές μας, διπλώνοντάς την κάθε τόσο και ξαναπιέζοντας.
Την βάζουμε σε καθαρό μεγάλο μπολ ελάχιστα αλευρωμένο και αφήνουμε για 45 λεπτά τη ζύμη να διπλασιαστεί σε όγκο σε ζεστό μέρος (π.χ. κοντά σε καλοριφέρ).
Αδειάζουμε τη ζύμη σε ελαφρά αλευρωμένο αντικολλητικό ταψάκι (έτσι παίρνει το σχήμα του καρβελιού) και χαράζουμε έναν ρηχό σταυρό στη μέση του.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο για 50 λεπτά στους 180 βαθμούς.
Το ψωμί διατηρείται για αρκετές ημέρες διπλωμένο σε βαμβακερό ύφασμα ή μεμβράνη.
Για την συνταγή αυτή χρησιμοποιήσαμε το αλεύρι ολικής άλεσης από το αγρόκτημα βιοδυναμικής καλιέργειας στα Φάρσαλα www.thetrinityfarm.gr που πλέον λειτουργεί και ηλεκτρονικό κατάστημα στην ιστοσελίδα τους.
Έχεις λίγο χρόνο ακόμα;
Λαγανίτσες του λεπτού στο τηγάνι (κλικ εδώ)
Εύκολο ψωμί στο σπίτι στο τσακ-μπαμ! (κλικ εδώ)
Σπιτικό ψωμί με αλεύρι ολικής άλεσης, θαλασσινό αλάτι και σπόρους (κλικ εδώ)
Betty’s bakery: “Το ψωμί είναι σαν την ανθρωπότητα” (κλικ εδώ)
