Εντός έδρας…

0
15691

Ξυπνάω από τα χαράματα και…

Καθαρίζω τα κόκκινα δεντρόβλητα (ψηλά βλήτα που μπορούν να φτάσουν και τα 2 μέτρα!).

Ξεφλουδίζω τρία καρότα, τρία κολοκύθια και λίγα παντζάρια που τα κρατώ ωμά ενώ τα μικρότερα τα βράζω.

Βράζω τα ρεβύθια.

img_5220Κάνω ένα χούμους με λίγα απ’ αυτά και το κιτρινίζω με λίγο κουρκουμά.

img_98301-1024x682Πλένω τη ρόκα, τα φύλλα από τα παντζάρια, καθαρίζω σκόρδα και κρεμμύδια να είναι έτοιμα.

IMG_5216Ψιλοκόβω δυο ντομάτες.

img_03331-e1448066952792Γεμίζω με λάδι τις μπουκάλες.

Καθαρίζω τους πάγκους, φέρνω αλάτι και πιπέρι.

Βάζω το βραστήρα.

Με προσοχή, γιατί είναι τόσο εύθραυστα, καθαρίζω τις άκρες από τα τσεκουράκια και τα κάνω σαν «τσεπούλες» για να τα γεμίσουμε με κάτι (;) αργότερα, αφού θα έχουν μόλις βυθιστεί για 2-3 λεπτά σε νερό που βράζει να μαλακώσει η χλωμή τους σάρκα.

IMG_9516

Καθαρίζω ένα αγγούρι.

IMG_9517Κόβω τις μελιτζάνες σε πολύ λεπτές ροδέλες, τις αλατίζω και τις βάζω σε λίγο νερό. Μετά μία ώρα τις στραγγίζω και τις ακουμπώ σε καθαρές πετσέτες να στεγνώσουν καλά για να γίνουν αργότερα θεϊκά τσιπς.

img_95661-1024x683Βγάζω από το ψυγείο ένα μικρό κομμάτι «ποντίκι» από μοσχαράκι.

Περιμένω. Σκέφτομαι τι θα μαγειρέψω.

img_9524-1024x683Έχω μερικές ιδέες: να «μπλανσάρω» τα τσεκουράκια και να τα γεμίσω με χούμους και ψιλοκομμένη ρόκα.

IMG_9548 (2)Να κάνω το μοσχαρίσιο «ποντίκι» κοκκινιστό πάνω σε λίγες σπιτικές χυλοπίτες, που έφερε το Ραδίκι, και να το γαρνίρω με αλμυρά τσιπς μελιτζάνας.

Να κάνω τα βλήτα τσιγαριαστά.

Να κάνω την αγαπημένη μου σαλάτα με ωμά παντζάρια και καρότα.

Αναρωτιέμαι τι θα κάνει το Ραδίκι…

Το Ραδίκι καταφθάνει στην ώρα του και ξεκινάμε!

Θα κάνει εκείνος τα βλήτα τσιγαριαστά και λαχανικά στο τηγάνι (που σε κάποια άλλη εκδοχή αποτελούν τη βάση για μια υπέροχη στραπατσάδα).

strapatsada4Συμφωνούμε στην απλότητα των πιάτων, δείχνουμε τον ίδιο σεβασμό στα υπέροχα φρέσκα ζαρζαβατικά και μιλάμε ακατάπαυστα διαβάζοντας και λίγο «Βραδύτητα», σκόρπια αποσπάσματα. Στηνόμαστε μπροστά στις φωτιές και εναλλάσσουμε τους ρόλους του μάγειρα και του βοηθού, είναι και οι δύο ρόλοι απόλαυση! Του τρίβω τα καρότα του, κόβω τα κρεμμύδια του, μου ανακατεύει το μοσχαράκι (μεγάλη υπέρβαση αν σκεφτείς ότι το Ραδίκι είναι χορτοφάγος!!!) και υπενθυμίζουμε ο ένας στον άλλον συνέχεια την αρετή της Υπομονής.

Το μαγείρεμα είναι μια υπέροχη γιορτή όταν.

«Γιατί χάθηκε η ηδονή της βραδύτητας; Α, πού πήγαν οι παλιοί

 αργόσχολοι; Πού είναι αυτοί οι φυγόπονοι ήρωες των λαϊκών

 τραγουδιών, αυτοί οι πλάνητες που χαζεύουν από μύλο σε

 μύλο και κοιμούνται στο ύπαιθρο; Άραγε χάθηκαν μαζί με τους

 χωματόδρομους, μαζί με τα λιβάδια και τα ξέφωτα, μαζί με τη

 φύση; Μια τσέχικη παροιμία δίνει τον ορισμό της γλυκιάς

 απραξίας τους με μια μεταφορά: κοιτάζουν τα παράθυρα του

 καλού Θεού. Όποιος κοιτάζει τα παράθυρα του καλού Θεού

 δεν βαριέται, είναι ευτυχής…»

(Μίλαν Κούντερα, Βραδύτητα…)

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.