Κι όμως, το γαλακτομπούρεκο
δεν είναι τόσο δύσκολο όσο νομίζεις…

Πόσο άνοστα γράφουν μερικές φορές οι ξένες εφημερίδες, τα sites και τα περιοδικά τις ελληνικές συνταγές. Μπαμ, μπαμ, μπαμ…

Αντιθέτως, τα προσεγμένα μαγειρικά blogs των φίλων τα λένε πιο χαριτωμένα. Μια όμορφη , όχι προκάτ φωτογραφία, απ’ τον τόπο τους και το κόπο τους, ένα επίκαιρο σχόλιο, μια συναισθηματική λεπτομέρεια, ένα σπάνιο υλικό ή μια ασυνήθιστη λεπτομέρεια που τους κάνει να αναφωνούν «Εύρηκα!», τέλος πάντων κάπως πιο δημιουργικά ξεφεύγουν από τη στεγνή «μέθοδο παρασκευής» και τα «υλικά» των άλλων.

Στη πρωινή εξωτική, διαδικτυακή μου βόλτα, λοιπόν, στις κουζίνες του βρετανικού Guardian, NYT, Gourmet, Food and Wineνκτλ σκοντάφτω ενίοτε και στην ελληνική κουζίνα και -εκτός μερικών εξαίρετων αφιερωμάτων- μάλλον αδιάφορα γραμμένες βλέπω τις τυχαία δημοσιευμένες ελληνικές συνταγές, όπως (για να λέμε και του στραβού το δίκιο) εξίσου αδιάφορα και συνταγές για ιταλική καρμπονάρα σε ημεδαπές ιστοσελίδες.

Αναρωτιέμαι αν ποτέ κάποιος ιθύνων Πολιτισμού ή Οικονομικών ή Απασχόλησης ή Αγροτικής Ανάπτυξης έκανε μια συντονισμένη προσπάθεια να έρχονται όλοι οι διεθνείς γαστρο-δημοσιογράφοι κάθε χρόνο για να γνωρίσουν τα βασικά προϊόντα μας, τους σεφ μας, τους τόπους και τους παραγωγούς, τις παραδόσεις μας και έτσι να αρχίσουν να μας αναφέρουν συχνότερα αλλά και να γράφουν πιο εμπνευσμένα τις ελληνικές συνταγές που, κατά τη γνώμη μου, δεν μπορείς να τις παρουσιάσεις χωρίς να εξηγήσεις τα ιδιαίτερα ελληνικά προϊόντα με ονομασία προέλευσης ή κάποιες τοπικές μαγειρικές παραδόσεις ή τον τόπο προέλευσης. Καμιά βόλτα στις νοστιμιές της Ελλάδας τους έχουμε πάει ποτέ αυτούς τους δημοσιογράφους σαν χώρα;

Αλλο τώρα, πάμε αλλού, τέρμα η γκρίνια: υπάρχει ένα λαμπρό, μικρό μυστικό στη συνταγή του «δικού μας» γαλακτομπούρεκου! Το θυμάμαι κάθε φορά που τρώω γαλακτομπούρεκο και το αναζητώ.

Στην απλή οικογενειακή συνταγή μας για το συγκεκριμένο γλυκό, η μόνη διαφορά από άλλες συνταγές γαλακτομπούρεκου, είναι αυτή: αρκετή πασπαλιστή κανέλα , μαζί με το βούτυρο, στο ενδιάμεσο των δύο πρώτων φύλλων, εκεί κοντά στη βάση του ταψιού.

Στο γαλακτομπούρεκο προστίθεται επίσης αρκετό ξύσμα λεμονιού και αυτός ακριβώς ο καταπληκτικός συνδυασμός λεμόνι-κανέλα το απογειώνει. (Η λατρεία μου για το λεμόνι είναι γνωστή αλλά και τη κανέλλα την αγαπώ, στη καφετιέρα μου κάθε πρωί, εκτός από τον καφέ στην ειδική θήκη, βάζω και λίγη κανέλλα, ο καφές γίνεται λιγότερο βαρετός, πιό αρωματικός και γουστόζικος).

Το άλλο μυστικό βέβαια είναι ότι το γαλακτομπούρεκο δεν είναι ένα δύσκολο γλυκό. Ξεκίνησα να το φτιάχνω το 1992 , αφού ο δανός σύζυγός μου το πρωτοδοκίμασε δροσερό , ένα καλοκαιρινό απόγευμα, κάτω από ένα δροσερό πλατάνι στον Αγιο Κοσμά Αρκαδίας με ένα ποτήρι παγωμένο νερό. Και έπαθε! Και έκτοτε μ’ έβαλε και μένα σε μπελάδες…

Γαλακτομπούρεκο

• 4 φλυτζάνια γάλα
• 3/4 φλυτζανιού ζάχαρη
• 3/4 φλυτζανιού σιμιγδάλι ψιλό
• 3 ξυλαράκια κανέλλα
• 2 κουταλάκια γλυκού κανέλλα σε σκόνη
• το ξύσμα από ένα λεμόνι και τη φλούδα από ένα άλλο
• μια πρέζα αλάτι
• 5 αυγά ελαφρά χτυπημένα με ελάχιστη βανίλια
• 200 γρ. αγελαδινό φρέσκο βούτυρο λιωμένο (αν θέλετε βάλτε το μισό βουβαλίσιο)
• 1 πακέτο λεπτό φύλλο κρούστας (για γλυκά)

Φτιάχνω το σιρόπι: σιγοβράζω μια κούπα νερό και μια κούπα ζάχαρη με τη φλούδα ενός λεμονιού, 2 ξυλαράκια κανέλλα και μια κουταλιά σούπας χυμό λεμονιού μέχρι να πήξει ελαφρά.

Ανακατεύω σε μια κατσαρόλα σε χαμηλή φωτιά το γάλα, τη ζάχαρη, το σιμιγδάλι , τό ένα ξυλαράκι κανέλλας το ξύσμα λεμονιού και μια πρέζα αλάτι μέχρι να πήξει , περίπου 5 λεπτά.

Απομακρύνω από τη φωτιά και βγάζω τη κανέλλα.

Καλύπτω το ζεστό μίγμα με αντικολλητικό χαρτί κομμένο στο σχήμα της κατσαρόλας για να μην κάνει κρούστα από πάνω όσο κρυώνει.

Χτυπάω καλά και προσθέτω τα αυγά όταν έχει κρυώσει αρκετά και ανακατεύω καλά με σύρμα.

Βουτυρώνω ένα ταψί , στρώνω τα δύο πρώτα φύλλα αλείφοντας το καθένα με το λιωμένο βούτυρο και τα πασπαλίζω με κανέλλα.

Συνεχίζω με τα μισά φύλλα για βάση (τουλάχιστον 4).

Αδειάζω το μίγμα στο ταψί.

Συνεχίζω με τα υπόλοιπα φύλλα, βουτυρώνοντας το καθένα και το τελευταίο.

Χαράζω τα πάνω φύλλα σε ρόμβους ή τετράγωνα .

Ψεκάζω με ελάχιστο νερό για να γίνει πιό τραγανό το φύλλο.

Ψήνω στους 180 βαθμούς για 45 λεπτά.

Οταν κρυώσει , βάζω το κρύο σιρόπι.

Οταν μετά από 1-2 ώρες , αφαιρώ το πρώτο κομμάτι , το σιρόπι έχει φτάσει στα κάτω φύλλα που είναι σκουρότερα από τη κανέλλα και κάθε μπουκιά είναι τέλεια…

Το Σαββατοκύριακο μπες στη κουζίνα!

Μικρό γαλακτομπούρεκο με φρούτα (κλικ εδώ)

Αλμυρό Γαλακτομπούρεκο από την Αλβανία – Burek Me Qumesht (κλικ εδώ)