Ντιπ παντζάρι, καρότου και μαϊντανού!
Απ’ αυτή τη γλυκιά εποχή του χρόνου πρέπει να εμπνεύστηκε χρόνια πριν ο Διονύσης Σαββόπουλος και έβγαλε τον δίσκο «Τραπεζάκια Έξω». Και με δυο λέξεις ζωγράφισε μια ολόκληρη νεοελληνική ανοιξιάτικη κοινωνική τάση.
Μ’ αρέσει να περπατάω την άνοιξη στους δρόμους της Αθήνας όταν καφενεία, καφετέριες, ουζάδικα και μεζεδοπωλεία, ταβερνάκια και εστιατόρια βγάζουν έξω δειλά-δειλά τα πρώτα τραπέζια, στην αρχή ένα-δυο για τους τολμηρούς και μετά, όταν καλοκαιριάζει για τα καλά, όλος ο εσωτερικός χώρος μετακομίζει και στήνεται στα διπλανά πλατύσκαλα και τα άδεια οικόπεδα παραπλεύρως με γάτες, γιασεμιά και συκιές.
Εύρωστοι σερβιτόροι αναποδογυρίζουν ελαφριά τραπεζάκια και τα σηκώνουν πάνω από το κεφάλι τους στριμώχνοντάς τα σε στενά πεζοδρόμια της ταλαιπωρημένης μας πρωτεύουσας προσπαθώντας να βολέψουν όλους τους πελάτες, ζητώντας συγγνώμη από τους περαστικούς που χαμογελούν με τα τραπέζια στον άερα.
Είναι -ή ήταν- τόσο χαρακτηριστικό, πριν φύγουμε για διακοπές σε νησιά και αγαπημένους τόπους, να ξεκινάμε μια περίοδο μητροπολιτικών καλοκαιρινών διακοπών, εντός του κλεινού άστεως με τις ταβέρνες και τα υπαίθρια ουζερί να κατακλύζονται από φασαριόζικες παρέες, χαμογελαστές, χαρούμενες, κεφάτες και ευχαριστημένες από το ποτό και το τσιμπητό φαγητό.
Αυτό, το πολύτιμο, το ευχάριστο και το κοινωνικά λειτουργικό έχω την εντύπωση ότι «λόγω κρίσης» χάθηκε ανεπιστρεπτί;
Αφραγκίες. Να δούμε τις ειδήσεις των 8, των 9. Μετά σε πιάνει η νύστα. Καταραμένο φέισμπουκ. Άκυρη η έξοδος… Βαριέσαι και ν’ ακούς τα προβλήματά σου ολόιδια εκφρασμένα ακόμα και από τα στόματα των άλλων. Ψυχή της παρέας είναι η διαφωνία, έτσι δεν είναι;
Εναλλακτική μεταλλαγμένη πρόταση (και καταστροφική από πολλές απόψεις κατ’ εμέ με επιπτώσεις στη τσέπη του ταβερνιάρη, την οικονομία αλλά και τη ψυχούλα μας) η… βεραντάδα!
Δυο μεζέδες, έλα να δούμε τις ειδήσεις μαζί, να πούμε καμιά σαχλαμάρα ή να «τσακωθούμε για τα πολιτικά», έτσι όπως γινόταν μόλις πρόπερσι, μόνο που τότε και το διπλανό τραπέζι συμμετείχε αυθαίρετα στη συζήτηση.
Μόνο που φέτος διπλανό τραπέζι γιοκ…
Ντιπ παντζάρι
Αν δεν μας περισσεύουν βρασμένα φρέσκα παντζάρια, αγοράζουμε ένα βάζο με έτοιμα βρασμένα, στραγγίζουμε και πολτοποιούμε 3-4 κομμάτια στο μπλέντερ (1-2 παντζάρια μεγάλα δηλαδή) με μια χούφτα φουντούκια (που τα έχουμε χονδροτρίψει και καβουρντίσει ελαφρά στον φούρνο ή στο αντικολλητικό πριν), 2-3 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο και ανακατεύουμε το βελούδινο ψυχεδελικό ροζ πολτό με ένα κεσεδάκι γιαούρτι στραγγιστό 2% ή και 0% ακόμα καλύτερα. Το σκόρδο ωμό και προεραιτικό (1 σκελίδα), αλλά πάντα ταιριαστό όπως και λίγο ξύσμα πορτοκάλι ή λεμόνι για ντεκόρ.
Ντιπ καρότου
Το ίδιο και με τα καρότα. Πολτοποιούμε φρέσκα βιολογικά βρασμένα καρότα (ή από βάζο) με λίγο κύμινο (κλασικός αγαπημένος συνδυασμός στα ινδικά πιάτα), 1-2 σκελίδες σκόρδο λιωμένο, ένα κεσεδάκι γιαούρτι 2% (ανά μισό κιλό βρασμένα καρότα) και 4-5 κουταλιές ελαιόλαδο. Ο ψιλοκομμένος φρέσκος κόλιανδρος του πάει τρελλά…
Ντιπ μαϊντανού
Αγαπώ ιδιαίτερα αυτή τη συνταγή, γιατί ήταν η πρώτη που ανέβασα όταν πρωτοξεκίνησα το μπλογκ, σούπερ θρεπτική, εύκολη και πάμφθηνη, εντελώς two minutes!
Απλά πλένουμε ένα μάτσο μαϊντανό καλά, στεγνώνουμε καλά μέσα σε καθαρή πετσέτα κουζίνας, κόβουμε τα σκληρά άκρα των κοτσανιών και πολτοποιούμε το υπόλοιπο στο μπλέντερ με μια χούφτα μουλιασμένο και σφιχτά στραγγισμένο ψωμί (3-4 φετούλες), ελαιόλαδο (1/4 φλυτζανιού), μια κουταλιά του γλυκού μουστάρδα dijon, τον χυμό από ένα λεμόνι, αλάτι και πιπέρι μέχρι να έχουμε ένα βελουδένιο μίγμα.
Και τα τρία ντιπ σερβίρονται με κριτσίνια και μπαστουνάκια λαχανικών, αλλά μπορούν να αντικαταστήσουν το βούτυρο στα σάντουιτς με κοτόπουλο, κρέας ή αλλαντικά και να προστεθούν στη βινεγκρέτ της πράσινης σαλάτας (1-2 κουταλιές της σούπας αραιωμένες μέσα στη σως) για να δώσουν περισσότερο άρωμα στις σαλάτες!
