Μόλις μου ζητήθηκε από την αγαπημένη μου Αντζελίνα να γράψω όσα ξέρω και νιώθω για τη Ρώμη και τις γεύσεις της, σχεδόν ανατρίχιασα, χωρίς καμία υπερβολή. Όλοι μας έχουμε ταξίδια, πόλεις ή περιοχές που για κάποιο λόγο μας σημάδεψαν. Το δικό μου ανεξίτηλο σημάδι δημιουργήθηκε από τη Ρώμη, την αιώνια Ρώμη. Η πόλη φρόντισε να με σημαδέψει από την πρώτη επίσκεψή μου, πριν πέντε χρόνια, και από τότε, βρίσκομαι κοντά της μια με δύο φορές μέσα στη χρονιά.
Όταν την επισκέπτομαι ξαναβρίσκω το κομμάτι μου που κάπου έχω ξεχάσει, συνειδητοποιώντας ότι ναι, εκεί το άφησα. Ένας Ιταλός, κάποτε μου είχε πει, την πρώτη σου φορά στη Ρώμη, την ερωτεύεσαι παθιασμένα, τις υπόλοιπες την κυνηγάς ασταμάτητα.
Όλοι μας λατρεύουμε την ιταλική κουζίνα και τον ιταλικό τρόπο ζωής και αυτά θα αναλύσουμε παρακάτω, ώστε στο επόμενο ταξίδι σας να απολαύσετε αυθεντικές γεύσεις από ανθρώπους που είναι ερωτευμένοι με το φαγητό και την χαρά της ζωής. Όσες μέρες και να πας στη Ρώμη δεν την χορταίνεις, όμως για να την απολαύσεις στο μέγιστο , αν ο χρόνος πιέζει, αφιέρωσέ της ένα Σαββατοκύριακο, φτάνοντας εκεί Παρασκευή βράδυ και επιστρέφοντας Κυριακή απόγευμα ή -ακόμα καλύτερα- Δευτέρα πρωί.
Ιδανικά, πετάω Παρασκευή βραδάκι μετά από τις δουλειές και τις υποχρεώσεις της εβδομάδας μου. Σε μια ώρα και σαρανταπέντε λεπτά βρίσκομαι στη Ρώμη. Παίρνω ταξί και πηγαίνω ευθύς αμέσως στο κέντρο της πόλης που συνηθίζω να μένω, ακριβώς πάνω από την Piazza di Spagna στην οδό Via Sistina, κάτι το οποίο αποτελεί στρατηγικό σημείο για το διήμερο ταξίδι μου. Η πρώτη βραδινή βόλτα επιβάλλεται και εννοείται και το τσιμπολόγημα. Το εστιατόριο La Base στην οδό Via Cavour, 270/272 (αρκετά κοντά στο ξενοδοχείο) είναι η λύση που θα βρεις ανοικτό μέχρι τις 5 τα ξημερώματα. Σερβίρει pizza, πάστα, ποικιλίες τυριών και αλλαντικών, ιταλικά γλυκά και έχει μπόλικα κρασιά στη λίστα τους που θα σε κάνουν να κοιμηθείς πιο εύκολα έχοντας ήδη πάρει την πρώτη γεύση από Ρώμη, κυριολεκτικά.
Το πρωινό ξύπνημα σε βρίσκει πριν το καταλάβεις έξω από το ξενοδοχείο να κατεβαίνεις τα σκαλιά της Piazza di Spagna, της Scalinata όπως λέγεται με μια και μόνο κατεύθυνση. Το Café Greco στη Via dei Condotti 86. Το ιστορικότερο καφέ της πόλης στον πλέον πολυσύχναστο δρόμο με τα πολυτελή μαγαζιά και τις εκθαμβωτικές βιτρίνες της μόδας σε υποδέχεται στην μαρμάρινη μπάρα του. Ιδρύθηκε το 1760 από τον Έλληνα Νικόλα ντέλλα Μανταλένα (Nicola della Maddalena).
Πρώτη φορά γίνεται αναφορά στο «Καφέ Γκρέκο» κατά τον δέκατο όγδοο αιώνα σ’ ένα έγγραφο απογραφής του 1760, που φυλάγεται στην εκκλησία του Σαν Λορέντσο (San Lorenzo) στην πόλη της Λούτσινα (Lucina), όπου αναφέρεται και το όνομα του Έλληνα ιδιοκτήτη του… Απολαμβάνεις το εσπρέσσο σου με τη συνοδεία ενός cornetto, το γλυκάκι που θυμίζει κρουασάν και έχει γέμιση κρέμα βανίλιας ή σοκολάτας. Μέσα σε 5 λεπτά το πολύ έχεις φύγει, ακριβώς σαν Ιταλός.
Η πόλη σε καλεί να την ανακαλύψεις. Κατηφορίζοντας για τα επόμενα σημεία αναφοράς και αξιοθέατα, μια στάση ακριβώς απέναντι από την Fontana di Trevi μοιάζει ιδανική, καθώς υπάρχει ένας τύπου φούρνος, το L’Antico Forno με ολόφρεσκες και πεντανόστιμες επιλογές όπως, focaccia, panini, pizza να ψήνονται συνεχώς, πληθώρα αλλαντικών, τυριών, ζυμαρικών αλλά και άλλων ειδών ντελικατέσεν που θες να καταλήξουν στην αγκαλιά σου.
Υπάρχουν έτοιμες επιλογές και μπορείς να αγοράσεις ένα Panini, με προσούτο και μοτσαρέλα, ψητό χοιρομέρι, ρόκα και μοτσαρέλα ή και με porchetta αλλά η καλύτερη επιλογή είναι να αγοράσεις μια φρέσκια focaccia την οποία θα σου γεμίσουν την μισή με ότι αλλαντικό θες (προτιμώ φρεσκοκομμένο prosciutto) και πάντα με μοτσαρέλα επιπλέον, θα στη ζεστάνουν ώστε να λιώσει ελαφρά το τυρί ενώ η υπόλοιπη μισή θα εξαφανίζεται μέχρι να πάρεις το έτοιμο Panini σου. Το πήρες, βγήκες έξω και…αντικρύζεις την μαγευτική Fontana di Trevi. Τρως κάτι τόσο νόστιμο και βλέπεις ένα σπουδαίο αξιοθέατο! Πιστέψτε με, αυτό σας δημιουργεί το ωραιότερο συναίσθημα δίνοντας σας τις δυνάμεις για τη συνέχεια της περιήγησης σας.
Αναπόφευκτα οδεύεις στο Πάνθεον, όπου υπάρχει άλλο ένα καφέ που πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσεις. La Casa Del Caffè Tazza D’oro στη Via degli Orfani 84, απέναντι ακριβώς από το εντυπωσιακό Πάνθεον. Το δεύτερο εσπρέσσο (μακιάτο αυτή τη φορά) με καλεί κι εγώ δεν του αρνούμαι. Αν δε θέλετε ξανά τόσο έντονο καφέ, προτιμήστε το café crema, μια γρανίτα καφέ με μόκα,σοκολάτα και καφέ που θα σας δροσίσει και θα σας γλυκάνει παράλληλα. Μην ξεχάσετε φεύγοντας να αγοράσετε κόκκους εσπρέσσο για το σπίτι σας,απίθανος καφές.
Έχει ήδη μεσημεριάσει και αφού έχουμε δει την Piazza Navona και τα υπέροχα στενάκια της κατευθυνόμαστε στην υπαίθρια αγορά του Campo de Fiori. Κάθε λογής λαχανικά, φρούτα, ζυμαρικά, τυριά και πολλές άλλες γεύσεις σε καλούν να τις δοκιμάσεις. Κρατήσου αλλά μπες χωρίς συζήτηση στο κρεοπωλείο Norcineria Viola, θα συναντήσεις το γιο του ιδιοκτήτη ,Beneditto, ο οποίος θα σε τρατάρει από τα πιο εκλεκτά αλλαντικά που έχεις φάει ποτέ. Δοκίμασε ελεύθερα ότι σου αρέσει καθώς ο Beneditto και οι υπόλοιποι κόβουν συνεχώς προσούτο από αγριογούρουνο, σαλάμι με λευκή τρούφα, μοσχαρίσια μάγουλα που αφυδατώθηκαν σε ξηρό αέρα και πολλά πολλά άλλα και κάνε την επιλογή σου αγοράζοντας μερικά από τα εκλεκτότερα αυτών.
Ακριβώς απέναντι από το κρεοπωλείο, βρίσκεται μια Enoteca. Διάλεξε το κρασί σου, ζήτα να στο ανοίξουν και δύο ποτηράκια πλαστικά και απόλαυσε το σε ένα παγκάκι στο ολοζώντανο Campo de Fiori ή λίγο παραπέρα προς το Castel Sant’Angelo με τη συνοδεία των αλλαντικών σου, βλέποντας το μοναδικό αυτό κάστρο, τον Τίβερη και τον Άγιο Πέτρο. Αυτό είναι η ιταλική ζωή τελικά, η ιταλική φιλοσοφία που τόσο θαυμάζουμε. Η αυθόρμητη απόλαυση φαγητού και κρασιού οπουδήποτε.
Ό,τι κι αν περιλαμβάνει το πρόγραμμα σου για το απόγευμα μην παραλλείψεις την επίσκεψη και το δείπνο στο Trastevere. Συγκεκριμένα στην Αntica Trattoria da Carlone, στη Via della Luce 5. Ό,τι αυθεντικότερο έχω δοκιμάσει σε αυτή την πόλη, σε μια περιοχή που φημίζεται για τις γεύσεις της. Όσο κι αν δυσκολευτείς να το βρεις την πρώτη φορά, συνέχισε να ψάχνεις. ΜΗΝ παραλλείψεις να κάνεις κράτηση.
Οι Ιταλοί τρώνε νωρίτερα από εμάς και το μεσημέρι και το βράδι. Φρέσκα ζυμαρικά, ραβιόλι, νιόκι και πολλών ειδών κρέατα με πολλές και διαφορετικές παρασκευές. Μην παραλλείψετε την καρμπονάρα με χειροποίητα ζυμαρικά, η οποία χαράσσεται μια για πάντα στην μνήμη σου, το ραγού το οποίο συνοδεύεται με φρέσκιες πέννες και μπόλικη παρμεζάνα.
Το σιγομαγειρεμένο (για πέντε-έξι ώρες τουλάχιστον) οσομπούκο τους σε σάλτσα από πομοντόρι και κρασί λιώνει μόλις έρθει σε επαφή με το πηρούνι σας ενώ ή bistecca -για τους λάτρες των πιο άγριων γεύσεων- είναι must μετά το πρώτο πιατο με τα ζυμαρικά. Μεγάλος κατάλογος κρασιών με τα Chianti και τα Βarolo να σε ψάχνουν να τα δοκιμάσεις, κάθε φορά.
Μετά το φαγητό, το μαμαδίστικο Τιραμισού της Ιταλίδας μαμάς στο Da Carlone είναι άλλη μια εμπειρία που οφείλει κάποιος να δοκιμάσει. Κλείστε το δείπνο σας με εσπρέσσο και amaro (χωνευτικό ποτό/digestif). Πλήρης ικανοποίηση των αισθήσεων, απόλαυση σε κάθε επίπεδο από πραγματικές ιταλικές γεύσεις. Το Τραστέβερε προσφέρεται και για ποτό, μπύρα ή κρασί σε διάφορα μπαράκια, στην κεντρική πλατεία για όποιον επίσης θέλει να δει και τη νυχτερινή Ρώμη.
Η επόμενη μέρα μας βρίσκει να θέλουμε να ξαναδούμε-φάμε και πιούμε τα πάντα και γι’αυτό δε χάνουμε καθόλου χρόνο. Περπάτημα, φωτογραφίες και καφεδάκι με cornetto ή κάποιο άλλο ιταλικό συνοδευτικό στο Sant Eustachio, πίσω ακριβώς από το Πάνθεον στην ομώνυμη Piazza Sant Eustachio και αμέσως αναχώρηση για να δούμε την Piazza del Popolo και την Fontana di Trevi ξανά.
Τη δεύτερη μέρα και πριν γευματίσουμε στο αγαπημένο μας La Prosciuteria. θα ακολουθήσουμε άλλη μια ιταλική συνήθεια, αυτή της απόλαυσης κάποιου απεριτίφ (apperitivo) πριν από το γεύμα (και πριν από το δείπνο εννοείται). Η συγκεκριμένη ιταλική συνήθεια, χαρακτηρίζεται από ένα ελαφρύ ποτό, κοκτέιλ ή κρασί πριν το φαγητό, ανοίγοντας ευκολότερα την όρεξη (αν και δεν έχουμε θέμα με αυτό!) και χαλαρώνοντας από την κοπιαστική μέρα, μεγιστοποιώντας έτσι την απόλαυση του φαγητού.
Κατευθυνόμαστε προς την Piazza di Spagna, δεν ανεβαίνουμε τα σκαλιά, τα κοιτάμε και κατευθυνόμαστε αριστερά τους, στην οδό Via del Babuino, συναντάμε ένα ξενοδοχείο, το Hotel de Russie, μπαίνουμε μέσα και ακολουθούμε την ταμπέλα που λέει κήπος… Φτάσαμε.
Μια όαση στην καρδιά της πόλης, ένας κήπος, γεμάτος πράσινο και ηρεμία μας περιμένει για ένα negroni, ένα Aperol Spritz ή ένα κρασάκι. Επόμενος γαστρονομικός σταθμός, La Prosciuteria, Via della Panetteria 34A.
Ρουστίκ μαγαζί με τα χοιρομέρια να κρέμονται πάνω από το κεφάλι σου, κάθε λογής τυρί και αλλαντικό και άφθονα κρασιά στους τοίχους, σε ράφια, παντού.
Τρως είτε στο χέρι, panini με τη φημισμένη porchetta ή περιμένεις λιγάκι για να βρεις τραπέζι ώστε να φας το πλατό φρεσκοκομμένων αλλαντικών και τυριών που ποτέ δε θυμάσαι ποιο είναι τι, με τη συνοδεία του ιταλικού κρασιού σου.
Αμέσως μετά η επιλογή είναι μια. Παγωτό. Venchi Gelateria, Via della Croce 25/26. H αναμονή αξίζει, δοκιμάστε φιστίκι και πραλίνα φουντουκιού σε χωνάκι με επικάλυψη σοκαλάτας και φουντούκι στην κορυφή.
Αν δεν πετάμε Κυριακή βράδυ, το δείπνο μας θα λάβει χώρα στο Roma Sparita στο Trastevere ξανά,στην οδό Piazza di Santa Cecilia, 24 με τη φημισμένη Cacio e Pepe που ο ίδιος ο Tony Bourdain απόλαυσε στο συγκεκριμένο μαγαζί, χαρακτηρίζοντας την, την καλύτερη της ζωής του. Pizza με αντσούγιες, ψάρια, κρέατα και πολλά άλλα ιταλικά πιάτα στο εν λόγω μαγαζί δε σε αφήσουν παραπονεμένο.
Η επιστροφή στο ξενοδοχείο και η αναχώρηση δυστυχώς πλησιάζει… Τα δοκιμάσαμε όλα και μπήκαμε για δυό μέρες στην ιταλική φιλοσοφία. Ο έρωτας συνεχίζεται, παράφορα. Πετάμε ένα κέρμα στην Trevi, ευχόμαστε να επιστρέψουμε και πριν το καταλάβουμε είμαστε στο αεροπλάνο.
Arivederci Roma…
Δες κι αυτό:
Οκτώβριος 2015: Ένα τριήμερο στην Ιταλία, στην περιοχή του Πιεμόντε, με γεμίζει καινούργιες ιδέες για μαγειρέματα, αισιοδοξία, ειδικές γνώσεις για τρούφες και μανιτάρια, τοπικά κρασιά και φίνα κρεατικά… (κλικ εδώ)
