Πλάκα έχει να σκοντάφτεις τυχαία σε ενδιαφέρουσες συνταγές στο ίντερνετ. Υπάρχουν πλέον δημοσιευμένα τα πάντα ξεκινώντας από γίγαντες γιαχνί σε…γιαπωνέζικα μαγειρικά μπλόγκ μέχρι blueberry cupcakes στα ρουμάνικα.
Το ίντερνετ έχει όμως ένα βασικό απροσπέλαστο γαστρονομικό μειονέκτημα : δεν κατεβάζει -μαζύ με την συνταγή- όλα εκείνα τα δυσεύρετα υλικά που χρειάζεσαι !
Ετσι , οι γαστρονομικοί περιπατητές του ίντερνετ , αναγκαζόμαστε να περιμένουμε πολλές φορές μέρες, βδομάδες και μήνες μέχρι να βρούμε φρέσκα άγρια χορταράκια , καλαμαράκια, κράνα ή ροδάκινα ή -στη δική μου περίπτωση- ψωμωμένα μύδια.
Ενας “ηλεκτρονικός φίλος”, την γνώμη του οποίου φυσικά εμπιστεύομαι λόγω της μακρόχρονης θητείας του σαν κριτικός εστιατορίων “ανέβασε” ένα ποστ για μιά ποντιακή κοινότητα -την Αετοράχη – και καθώς μου κέντρισε το ενδιαφέρον , “μπήκα” στην ιστοσελίδα τους και , να, μιά συνταγή με μύδια!
Τα μύδια όμως , τώρα την Ανοιξη , αρχίζουν και “ψωμώνουν” σιγά σιγά, αποκτούν δηλαδή ψαχνό, μεγάλο φιλετάκι μέσα τους και έτσι τα ευχαριστιέσαι περισσότερο. Επρεπε λοιπόν να περιμένω μέχρι ο … Βαρβάκειος ψαράς μου να ρίξει το σήμα : ψωμώσανε!
Τα μύδια που τρώμε είναι κατά το πλείστον καλλιεργημένα και σαφώς αυτά να πρέπει να προτιμώνται γιατί μεγαλώνουν σε ελεγμένες συνθήκες παρά τα τυχαία θαλασσινά που είναι μολυσμένα, εκτός αν εσείς είστε σίγουρος για τη φρεσκάδα και τη ποιότητά τους. Υπάρχουν ελληνικά αλλά και εισαγόμενα μύδια καλλιέργειας.
Επί του προκειμένου όμως. Ακολουθεί η συνταγή από το ίντερνετ και αμέσως μετά η δική μου παραλλαγή της προκειμένης, έβαλα και το χεράκι μου, δε μπορούσα :
-τη ντομάτα την ώριμη εννοείται ότι την αντικατέστησα με μιά ντομάτα θερμοκηπίου από τη βιολογική λαική (αλλά, ναί, θα το ξαναφτιάξω το φαγητό αυτό και με ντομάτα καλοκαιρινή).
-αφαίρεσα τις πιπεριές
-αντικατέστησα τον άνιθο με δυόσμο και μαιντανό, εμπνευσμένη από άλλη συνταγή πληγουριού, μάλλον λανθασμένα
-πρόσθεσα λίγο λευκό κρασί, μιά μαλαγουζιά (χαλάλι του)και ελάχιστο λεμόνι χυμό
-έβαλα το λάδι από την αρχή και στο τέλος “ράντισα”, κρατώντας έτσι την ίδια ποσότητα
-σέρβιρα το φαγητό με τη κατσαρόλα γιατί το πληγούρι είχε βρεί όλες τις μικρές γωνιές πού άφηναν ανάμεσά τους τα μύδια παρουσιάζοντας ένα καλοσχηματισμένο σύνολο.
-διπλασίασα τις ποσότητες και καλά έκανα, το φαγητό είναι πεντανόστιμο!
-χρησιμοποίησα το πληγούρι του Αγροκτήματος Αντωνόπουλου από πτισάνη , ένα μικρό περλάκι πιό φίνο από το χονδρότερο σταρένιο μπαλάκι.
ΜΥΔΙΑ ΜΕ ΠΛΙΓΟΥΡΙ
η παλιά καλή συνταγή της Ποντιακής Κοινότητας Αετοράχη (www.aetorachi.gr).
- 500 γρ. μύδια
- 5-6 κρεμμυδάκια φρέσκα
- άνηθο ψιλοκομμένο
- 1 ντομάτα ώριμη
- 2-3 πιπεριές
- 1/2 φλιτζάνι ελαιόλαδο
- αλάτι, πιπέρι
- 1 φλιτζάνι πλιγούρι
Καθαρίζουμε καλά τα μύδια και τα αχνίζουμε σε λίγο νερό. Σοτάρουμε τα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα με τις πιπεριές και προσθέτουμε τον άνηθο και την ντομάτα. Μόλις πάρουν μια βράση ρίχνουμε τα μύδια κι αφήνουμε να βράσουν όλα μαζί. ύστερα προσθέτουμε το πλιγούρι με δύο φλιτζάνια νερό. Προσθέτουμε αλάτι, πιπέρι και λίγο πριν το τέλος το λάδι.
ΜΥΔΙΑ ΜΕ ΠΛΗΓΟΥΡΙ
- 1 κιλό μύδια
- 5-6 κρεμμυδάκια φρέσκα ψιλοκομμένα
- μαιντανό και δυόσμο ψιλοκομμένα
- 2 ντομάτες ξεφλουδισμένες και κομμένες σε καρεδάκια
- 1/2 φλυτζάνι ελαιόλαδο
- αλάτι, πιπέρι
- 2 φλυτζάνια πληγούρι από πτισάνη, Αγρόκτημα Αντωνόπουλος
Καθάρισα καλά τα μύδια.
Τα άχνισα σε λίγο νερό. Πέταξα το νερό τους.
Στην ίδια κατσαρόλα, απλωτή και κοντή έβαλα το λάδι, τα κρεμμυδάκια, τα μύδια-όσα είχαν ανοίξει-, τη ντομάτα, τα μυρωδικά , το κρασί, το αλάτι και το πιπέρι , το πληγούρι και μιά τσικ λεμόνι χυμό.
Τα μαγείρεψα σε χαμηλή φωτιά για 10 λεπτά.
Τα σέρβιρα με τη κατσαρόλα.
Είναι μιά εκπληκτική συνταγή και δεν μπορώ να περιμένω μέχρι να τη σερβίρω και σε φίλους μεθαύριο !
Έχεις λίγο χρόνο ακόμα;
Δες το ριζότο με θαλασσινά του Βασίλη Καλλίδη (κλικ εδώ)
