Δεν θα μπορούσα σήμερα, Ημέρα της Γυναίκας, να το γιορτάσω διαφορετικά ή λιγότερο σοκολατένια!
(Αλήθεια, γιατί έχω τόσο λίγες αναφορές στη σοκολάτα εδώ μέσα; Τώρα που το σκέφτομαι και μακαρονάδες δεν έχω πολλές… Η αλήθεια είναι ότι, τουλάχιστον όσο αφορά τις μακαρονάδες, με συγκινούν περισσότερο με τα καλοκαιρινά υλικά, ντομάτα, ντοματίνια , κάπαρη, πεταλίδες, αχινός, κολοκυθάκια, καυτερές πιπερίτσες και πιπεριές, με σκόρδο και λάδι, με ωμή σάλτσα ντομάτας και βασιλικό από τη γλάστρα, με μύδια τροφαντά εκεί κατά τον Μάιο…).
Αλλά η σοκολάτα; Πώς γίνεται να λείπει η σοκολάτα που παραμένει η «πιο εύκολη συνταγή της στιγμιαίας ευτυχίας»;
Μπορεί τις καθημερινές να αρκούμαι με μία Αμυγδάλου ΙΟΝ medium size. Ενθουσιάζομαι όμως με το XL μέγεθος που το πωλούν ακόμα και τώρα στα ζαχαροπλαστεία και που στα παιδικά μου χρόνια ήταν λαχταριστό δώρο επισκέψεων και γιορτών.
Το φανταστικό ολόκληρο αμύγδαλό της προέρχεται σε μεγαλύτερο ποσοστό από τον κάμπο της Λάρισας (από την περιοχή Σεκουρίου απ’ όπου και οι φωτογραφίες) και σε μικρότερο βαθμό από την βόρεια Ελλάδα (Καβάλα).
Οι ποικιλίες που καλλιεργούνται στην Ελλάδα είναι δύο, η ποικιλία Texas, αμερικανικής προέλευσης με σχήμα καρπού ωοειδές και η ποικιλία Ferragnes (φηρανιά, όπως την λέμε στην Ελλάδα), γαλλικής προέλευσης με σχήμα καρπού επίμηκες και αισθητά μεγαλύτερος από εκείνων της Texas.
Περίπου… 2.000 τόνοι αμυγδάλου παράγονται στην ευρύτερη περιοχή Συκουρίου Λαρίσης τον χρόνο και η ΙΟΝ είναι ο μεγαλύτερος πελάτης!
Όπου υπάρχει ελληνική μειονότητα (ΗΠΑ κυρίως) αλλά και στην Κύπρο και στις χώρες της ανατολικής Ευρώπης και τις αραβικές χώρες, η ΙΟΝ εξάγει τις σοκολάτες της και φαντάζομαι πολλές γυναίκες εκεί σήμερα θα γιορτάσουν τη μέρα τους με μια σοκολατίτσα.
Στην καλυτέρα των περιπτώσεων θα τους την χαρίσουν. Θα την βρουν όταν θα γυρίσουν από τα χωράφια, τα ψώνια, τα κοινοβούλια, το πρωινό καφεδάκι, τα θρανία, τα πανεπιστήμια, τους δρόμους, τα νοσοκομεία, τα ερευνητικά κέντρα, τα διαστημόπλοια και τα υποβρύχια, τα κινήματα και τις κουζίνες, την έρημο, τη ζούγκλα, τα βουνά, τα γραφεία και τα αδιέξοδα, τα σχολεία, τα γυμναστήρια, την αγάπη, τη φιλία…
Αντιγράφω από το Σαν Σήμερα (sansimera.gr) :
«Η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου, σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας. Η πρώτη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή.
Μετά την επικράτηση της Οκτωβριανής Επανάστασης στη Ρωσία, η φεμινίστρια Αλεξάνδρα Κολοντάι έπεισε τον Λένιν να καθιερώσει την 8η Μαρτίου ως επίσημη Αργία. Γρήγορα, όμως, η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας έχασε το πολιτικό της υπόβαθρο και εορτάζεται ως έκφραση συμπαθείας των ανδρών προς τις γυναίκες, με προσφορά λουλουδιών και δώρων.
Η άνοδος του φεμινιστικού κινήματος στη Δύση τη δεκαετία του ’60 αναζωογόνησε τη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας, που από το 1975 διεξάγεται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, με αιχμή του δόρατος την ανάδειξη των γυναικείων προβλημάτων και δικαιωμάτων».
Χρόνια μας πολλά!
Δες κι αυτό…
Μους σοκολάτας χωρίς ζάχαρη! (κλικ εδώ)
Σοκολάτα+μαυροδάφνη=love forever! (κλικ εδώ)
Ποιo κρασί ταιριάζει με τη σοκολάτα και τα σιροπιαστά; (κλικ εδώ)
