Η νησιώτικη μακαρονάδα με πεταλίδες

Νίσυρος...

0
21850

securedownload-2

securedownload-3

securedownload-4

securedownload-5

securedownload-6 securedownload-7Ξέρεις, αυτό, που σε μερικά σπίτια μαγειρεύει ο άντρας και όχι η γυναίκα.

Δεν με συγκινεί τόσο η ικανότητα του άντρα μάγειρου στο σπιτικό όσο η διακριτική απουσία της γυναίκας.

Οταν λοιπόν πέρασε από μπροστά μου ο Βαγγέλης , ό άντρας της Ειρήνης , με λίγες πεταλίδες, δυόσμο, κολοκύθι και ντομάτα σ’ ένα πιατάκι, μ’ ‘επιασε η περιέργεια γιατί την πεταλίδα δεν την έχω μαγειρέψει ακόμα με ντομάτα και κολοκύθι. Επίσης, τρελλαίνομαι να αναλαμβάνω μονάχα να βγάζω τη φλούδα από τη ντομάτα, να ψιλοκόβω τα κρεμμύδια και τα λοιπά , να μένω στον ρόλο του βοηθού, φέρνοντας τα υλικά και μετρώντας τα, πλένοντας τα κουτάλια και τα ζαρζαβατικά, αφήνοντας στον άλλον τον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Στη κουζίνα οι ρόλοι αγάπη μου είναι ξεκάθαροι. Μόνο αν σου ζητηθεί η γνώμη σου από τον μάγειρα, μόνο αν σου απευθύνει μέρος της ευθύνης, πρέπει να συμμετέχεις.
Και αυτό διακριτικά. Ετσι κρατιούνται οι ισορροπίες και στις ψυχές και στη δουλειά και στα φαγητά.

Βαγγέλη γειά στα χέρια σου. Ειρήνη να τον χαίρεσαι τέτοιον μάγειρο στο σπιτικό σου.

Κάλλια μην ανησυχείς για τίποτα, η αγάπη ρίχνει τα ύποπτα δέκατα…

ΛΙΓΚΟΥΙΝΙ ΤΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗ
ΜΕ ΠΕΤΑΛΙΔΕΣ KAI TPAXANA*

* Οι πεταλίδες είναι από το Αυλάκι στη Νίσυρο. Ο γλυκόξινος τραχανάς από το Βάμο στη Κρήτη. Τα λαχανικά από το μποστανάκι του Γιώργη έξω από τον Εμπορειό, Νισύρου. Κόστος φαγητού δια δέκα άτομα μόλις 3-4 ευρώ.

Βάζω το κρεμμύδι χονδροκομμένο με λίγο νερό να σιγοβράσει στη κατσαρόλα.

Προσθέτω σε κύβους όλα τα λαχανικά μετά από 5 λεπτάκια (κολοκύθι, ντομάτα, πιπεριά πράσινη, σκόρδο και 2-3 δαφνόφυλλα και ρίγανη).

Ρίχνω και τις πεταλίδες και ανακατεύω σε μέτρια φωτιά.

Προσθέτω αρκετό δυόσμο, χονδροτριμμένο πιπέρι, 2 σφηνάκια ρακί και άλλα δύο ρακή ψημμένη από την Αμοργό. (Πρόσεξες ότι μέχρι στιγμής δεν έχεις βάλει ελαιόλαδο, ούτε αλάτι??? Ετσι είπε το αφεντικό).

Μόλις αρχίσει και χυλώνει ρίχνω τον τραχανά σπασμένο σε κομμάτια.

Αμέσως μόλις αντιληφθώ ότι το φαγητό πάει να στεγνώσει στον πάτο της κατσαρόλας προσθέτω αρκετό νερό , αλάτι θαλασσινό και σπασμένα στη μέση τα λιγκουίνι και ανακατεύω συνέχεια σαν να είναι ρυζότο.

Μόλις τα μακαρόνια πιούνε τα υγρά , προσθέτω αλάτι και ελαιόλαδο, λίγο βασιλικό για να ομορφύνει , τα αφήνω στη κατσαρόλα και φωνάζω όλη τη παρέα να έρθει στη ταβέρνα ΑΠΥΡΙΑ του Τριαντάφυλλου -must του νησιού στον Εμπορειό- και βγάζω μικρά πιάτα και μικρά πηρουνάκια.

Τρώνε όλοι.

Αλλος το θέλει πιό καυτερό, ο Κώστας πιό αλατισμένο, ο μάγειρος με μαλώνει που “δεν τον άφησα” να βάλει και τζίντζερ και όλοι βουτάνε πετσέτες και πάμε παραλία. Μου υπόσχεται μιά συνταγή σμέρνα με σταφύλι και αυτό από μόνο του είναι ένας λόγος να γυρίσω στη Νίσυρο τον Σεπτέμβριο.

Η ώρα στη Νίσυρο περνάει όπως γουστάρεις εσύ μωρό μου και κανείς μα κανείς δεν πρόκειται να σου πεί τί να κάνεις και πώς και πότε.
Αν σ’ αρέσει κόπιασε να απολολαθείς…

Γελάμε. Τα πιό όμορφα πρασινομπλεγκρί μάτια τα έχεις εσύ όταν τραγουδάς οδηγώντας από Μαντράκι στον Εμπορειό το βράδυ και φρενάρουμε απότομα μπροστά στις μικρές κουκουβάγιες που τυφλώνονται από τα φώτα μας.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.