Περσική ελαιοσαλάτα ποτισμένη νοσταλγία

0
13049

 

γράφει η Καλή Δοξιάδη

Πρόκειται για πράσινες ελιές μαριναρισμένες με ρόδι.

Τις δοκίμασα για πρώτη φορά σ´ ένα αρμένικο εστιατόριο στην Μαδρίτη, κι από τότε προσπάθησα αρκετές φορές να τις πετύχω αυτοσχεδιάζοντας, χωρίς όμως επιτυχία. Έχοντας υποτιμήσει την ξινίλα του ροδιού, το συνδύαζα με λεμόνι, και απορούσα γιατι δεν μου πετύχαινε. Μετά κατάλαβα ότι το σιρόπι ροδιού έιναι γλυκόξινο από μόνο του, και γενικά, στην περιοχή, χρησιμοποιείται πιο πολύ ως ξινό παρά ως γλυκαντικό.

Άργησα να το καταλάβω γιατί, ενώ μου άρεσε να το τρώω, δεν ήξερα τίποτα γιά το περσικό φαγητό.

Η «αποκάλυψη» ήρθε τελευταία και ήταν πολύ γενικότερη από ότι είχα φανταστεί: το ξινό έχει πρωτεύοντα ρόλο στην κουζίνα της Περσίας.

Αυτό το έμαθα, φυλλομετρώντας ένα καινουργιο βιβλίο Περσικής μαγειρικής που με έχει ενθουσιάσει. Λέγεται Bottom of the Pot: Persian Recipes and Stories.Είναι το είδος του βιβλίου που μ’ αρέσει να διαβαζω και πάντα σκόπευα να γράψω, όχι οδηγός μαγειρικής αλλά διήγηση. Θα προτιμούσα να χρησιμοποιήσω τη λέξη παραμύθι, αλλά μπορεί να παραξηγηθεί.Η συγγραφέας, Naz Devarian, είναι μέλος της Ιρανικής αστικής διασποράς που εγκατέλειψε την χώρα μετά την «θρησκευτική» επανάσταση. Μεγάλωσε στην Ιταλία, και ζει στην Αμερική, μαγειρεύοντας  φαγητά που είναι ποτισμένα με νοσταλγία.

Έτσι έμαθα και γιά την μαρινάτα που κυνηγούσα τόσον καιρό.

Συγχρόνως, όμως, έμαθα και γιά ένα έδεσμα που με ενθουσίασε ακόμα περισσότερο: λέγεται  Zeytoon parvardeh. Θα την πω «ελαιοσαλάτα,» ελλείψει άλλου πιό σωστού όρου. Σαλάτα με την έννοια της μελιτζανοσαλάτας, όχι της μαρουλοσαλάτας. Έγω βρεί ότι ο καλύτερος τροπος να την σερβίρεις είναι πάνω σε φρυγανισμένο προζυμένιο ψωμί ως κροστάτα.  Όσες μέρες μείνει στο ψυγείο, τοσο καλύτερα. (Μιλάμε γιά μέρες, βέβαια, όχι μήνες.) Επίσης ταιριάζει για συνοδευτικό κρέατος. Δεν δίνω πιο συγκεκριμένες ποσότητες γιατί είναι θέμα γούστου.

Περσική ελαιοσαλάτα

 Πράσινες ελιές (αυτές που κάνουμε συνήθως τσακιστές) χοντροκομμένες

μερικές κουταλιές μελάσα ροδιού

δυό κουταλιές ελαιόλαδο άριστης ποιότητας

δυο-τρείς σκελίδες σκόρδο ψιλοκομένο

μιά κουταλια δυόσμο ξερό χοντροτριμμένο.

θαλασσινό αλάτι και κόκκινο γλυκό πιπέρι

μια χούφτα καθαρισμένα και χονδροσπασμένα καρύδια

Ανακατεύουμε καλά όλα τα υλικά, σκεπάζουμε το μπολ με μεμβράνη και τα φυλάμε μερικές μέρες στο ψυγείο για να απορροφηθούν όλες οι γεύσεις.

Η ελαιοσαλάτα αυτή γίνεται και με φρέσκο δυόσμο αλλά με το ξερό κρατάει περισσότερο. Η συνταγή περιλαμβάνει κι ένα άλλο μυρωδικό που λέγεται golpar. Η φωτογραφία του φυτού στο google μοιάζει πολύ γνώριμη, άρα πρέπει να το έχουμε κι εδώ. Όποιος ξέρει τίποτα να μας το πει.

Τη μελάσα ροδιού την πουλούν σε μεσανατολίτικα μπακάλικα. Πάντα έχει το αιγυπτιακό σουπερμάρκετ της Πλατείας Κοτζιά.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.