Οταν ένας μικρός αριθμός κατοίκων της Τήνου (που δραστηριοποιείται στον τομέα της εστίασης και του τουρισμού κυρίως) αλλά και ένας εντυπωσιακά μεγάλος αριθμός εθελοντών από όλη την κοινωνία ενός νησιού αποφασίζει να προβάλλει τη γαστρονομία του προς τα έξω δυναμικά και με κέφι, τότε μόνον θετικά αποτελέσματα μπορούμε να περιμένουμε.
Ετσι έγινε και με το TINOS FOOD PATHS: μια παρέα από δραστήριους και ανήσυχους εστιάτορες και παραπάνω από 100 κατοίκους/εθελοντές ξεσήκωσαν και προσκάλεσαν όλο το νησί, φίλους, παραγωγούς, δημοσιογράφους και σεφ από όλη την Ελλάδα με σκοπό να δείξουν οτι το ιδιαίτερο και πανέμορφο αυτό κυκλαδίτικο νησάκι και αξιόλογα προϊόντα έχει και διάθεση για να πάνε ένα βήμα παραπέρα την τοπική τους μαγειρική παράδοση και παραγωγή. Από ομορφιές δεν το συζητάμε, η Τήνος έχει απίστευτες εναλλαγές τοπίου, όμορφη βλάστηση και 46 ζωντανά χωριά, το ένα πιό όμορφο από το άλλο.
Οι διοργανωτές του Tinos Food Paths έδειξαν -και πολύ σοφά-σεβασμό στις παραδοσιακές συνταγές (με τις μαγείρισες και τους ζαχαροπλάστες που υπηρετούν χρόνια το τηνιακό φαγητό) αλλά προσκάλεσαν και τολμηρούς σεφ για να ανοίξουν τους ορίζοντές τους τόσο στην παρουσίαση όσο και τη χρήση των ντόπιων υλικών. Το αποτέλεσμα; Ενα πανηγύρι χαράς και δημιουργίας που σίγουρα θα δημιουργήσει κι’ άλλα μονοπάτια στη Τήνο, όχι μόνον γευστικά…
Τηγανητά αυγά μελάτα, πάνω σε φρυγανισμένο ψωμί και τσιγαριαστά σέσκουλα. Μια ιδέα του σεφ Βασίλη Αλβανίδη (Yellow) για ένα πιο υγιεινό street food made in Tinos.
Ένα νόστιμο σάντουιτς με Τηνιακή λούζα και τυρί και φρέσκια σαλάτα με ανοιξιάτικα ανθάκια.
Από τα τυπικά γλυκά της Τήνου, παρόμοια με τις δίπλες, τα ξεροτήγανα με μέλι και καρύδια. Τα παρουσίασαν μ-α-ζ-ί όλοι οι ζαχαροπλάστες του νησιού, σε μια όμορφη πλατεία της Χώρας Τήνου, στα πλαίσια αυτής της συλλογικής προσπάθειας των κατοίκων με σκοπό να επαναπροσδιοριστεί και να προωθηθεί η τηνιακή γαστρονομία εντός και εκτός Ελλάδος.
Τα τηνιακά λυχναράκια, ή αλλιώς και γλυκιές ή πασχαλινές τυρόπιτες, φτιάχνονται με το μαλακό τοπικό τυρί και ξύσμα εσπεριδοειδών. Αυτό που περικλείει τη γέμιση με τις πολλές πιετούλες δεν είναι χαρτί, είναι η ζύμη που απαιτεί τέχνη και χρόνο για να γίνει!
Το εστιατόριο Salvas βρίσκεται πάνω σε μιά μικρή παραλία σε απόσταση αναπνοής από το λιμάνι της Τήνου. Εκεί, άξιες μαγείρισσες της Τήνου έφτιαξαν σπιτικά φαγητά όπως τα θυμούνται από την οικογένειά τους στα χωριά τους. Οι σεφ Γιάννης Γαβαλάς (Bacalo/Mύκονος), Αλέξανδρος Καρδάσης (Αθήρι/Αθήνα), Ειρηναίος Αράθυμος και η ζαχαροπλάστισα Ελένη Σαβιολάκη (Different by Eleni Saviolaki) κράτησαν τις γεύσεις αυτές και τις παρουσίασαν εντυπωσιακά, όπως ακριβώς θα τα βλέπαμε στα εστιατόρια αξιώσεων όπου εργάζονται οι ίδιοι, χρησιμοποιώντας σύχρονες τεχνικές μαγειρικής.
Το αποτέλεσμα ήταν μιά παιχνιδιάρικη πανδαισία απίστευτων χρωμάτων και πρωτότυπων υφών. Ξεχώρισαν τα τρουφάκια της Ελένης Σαβιολάκη…
που έγιναν με τη γέμιση από τα γλυκά χορτοπιτάκια που είχε ετοιμάσει η αξιόλογη ερευνήτρια της κυκλαδίτικης μαγειρικής και εξαιρετική μαγείρισσα Νικολέττα Φωσκόλου
και το σούσι/λαχανοντολμάς του Αράθυμου που σερβιρίστηκε πάνω σε ένα ολόλευκο δίσκο απο τηνιακό μάρμαρο!
Η παιχνιδιάρικη σπείρα του σεφ Γιάννη Γαβαλά με τις αγκινάρες και το κατσικάκι ήταν μιά ζωγραφιά. Οσο για την μοσχαρίσια γλώσσα στιφάδο της κυρίας Μαργαρίτας; Εγινε γλυκό με αφρό κυδωνιού στα χέρια του Αλέξανδρου Καρδάση! Τα όρια της παράδοσης στην εκδήλωση αυτή καταρίφθηκαν!
Στον Σάλβα όμως -έκπληξη!- θα μαγειρεύει φέτος το καλοκαίρι ο food blogger Δημήτρης Παπαζυμούρης/ Cucina di Caruso που για πρώτη φορά μας παρουσίασε τη κουζίνα του στο Common Secret της Κηφισσιάς τον χειμώνα. To καλοκαιρινό menu σχεδιάζεται αυτές τις μέρες. Θα επανέλθουμε! Εσείς αν εν τω μεταξύ βρεθείτε στη Τήνο, από τον Ιούνιο και μετά , περνάτε μιά βόλτα και μας λέτε και μάς.
Δεν συνηθίζω να κρατώ επώνυμα προιόντα και να φωτογραφίζομαι με αυτά. Στην περίπτωση αυτή, όχι μόνον κράτησα το κιβώτιο με τις τηνιακές μπύρες Nissos αλλά και σχεδόν το αγκάλιασα. Με συγκίνησε η ιστορία τους; Το όμορφο μικρό εργοστάσιό τους στο χωριουδάκι Βάγια Τήνου; Με συνεπήρε η ωραία γεύση της καινούργιας ανάλαφρης μαύρης μπύρας τους που καμμία σχέση δεν έχει με τις βαριές εγγλέζικες (ο σεφ Αλέξανδρος Καρδάσης/Αθήρι την ονόμασε “ευγενική”).
Χαμογέλασα με το όνομά της, 7 Μποφόρ! Την ονόμασαν έτσι η Μάγια Τσόκλη και ο Αλέξανδρος Κουρής, οι άνθρωποι που πριν 3-4 χρόνια αποφάσισαν να ξεκινήσουν από το μηδέν την τηνιακή μικροζυθοποιία ΝΗΣΟΣ για να φτάσουν στη βράβευση στον πιό σημαντικό παγκόσμιο διαγωνισμό μπύρας στο European Beer Awards με τους 150 κριτές που κανένα περιθώριο παρέμβασης δεν επιτρέπουν στην τυφλή (μάλιστα τυφλή!) γευσιγνωσία κάθε μπύρας που συμμετέχει. Και κάτι ακόμα μου άρεσε, ότι το βυνο-υπόλειμμα το προσφέρουν σε μιά μικρή μονάδα εκτροφής αγελάδων ανταλλάσοντάς το με κρέας! Δεν περιμέναμε και τίποτα λιγότερο από την ομάδα που όταν ξεκίνησε, για να αποφασίσει ποιά γεύση μπύρας θα λανσάρει πρώτα, κάλεσε τους εστιάτορες και γευσιγνώστες του νησιού να πούν την γνώμη τους για την μπύρα τους! Ενα ωραίο “μαζί” , μιά σωστή επιχειρηματική κίνηση σε ένα κυκλαδίτικο νησί. Γι’ αυτό σχεδόν το πήρα αγκαλιά το κιβώτιό τους…
Ό,τι ονειρεύομαι και πιστεύω συμβαίνει εδώ, στο δημόσιο προνήπιο και νηπιαγωγείο της χώρας της Τήνου: παραδοσιακοί σπόροι για τον σχολικό λαχανόκηπο (για καρπούζια από τη Σύρο και ντοματούλες από το Πελίτι), ο Αρούτ και η Κρυσταλλία γεμίζουν παλιά λάστιχα με χώμα, οι εθελοντές και οι δασκάλες/απόστολοι εξηγούν τον κύκλο της ζωής και της τροφής, τα μωρά απο νωρίς στο νόημα του καλού και τίμιου φαγητού.
Την μαγείρισσα του σχολείου , την κυρία Άννα, την βλέπεις στο μπαλκονάκι; Ταίζει κάθε μέρα τα παιδιά μας φρέσκο καλομαγειρεμένο φαγητό… Έλα , πάμε να δώσουμε όλοι ενα χέρι να κάνουμε το φαί μας νόστιμο και χαρούμενο για όλους.
Έχεις λίγο χρόνο ακόμα;
Κλικ εδώ για το πρώτο μέρος της ανταπόκρισης από Tinos Food Paths
