«Παγίδα» πρωτότυπης νοστιμιάς φαίνεται θα γίνει φέτος το Trap στο Σύνταγμα.
Ο Γρηγόρης Χέλμης και ο Ανδρέας Διακοδημήτρης , εμπνευστές του βολιώτικου ΜεΖέν, ανέλαβαν την κουζίνα στο κεντρικό μπαρ της στοάς Φιλελλήνων, στην ομώνυμη οδό, όμως το μενού και το ποτό έχουν αέρα βολιώτικο με εύλογους πρωταγωνιστές το τσίπουρο και τους συνοδευτικούς μεζέδες του.
Βόλος = τσίπουρο και τσιπουρομεζέδες από παράδοση. Το Trap, λοιπόν, σε προσκαλεί (χωρίς όμως να σε περιορίζει) στην… «τσιπουροκατάνυξη», τη χαρακτηριστική γαστρονομική αλλά και πολιτιστική δραστηριότητα του Βόλου, που ξεκινά καθημερινά από το μεσημέρι και συνεχίζει με σθένος μέχρι αργά το βράδυ. Έτσι, εδώ το νόστιμο φαγητό έρχεται σερβιρισμένο σε μικρά πιατάκια και πιρουνάκια που ακουμπούν σταδιακά στο τραπέζι λειτουργώντας όμορφα και υποστηρικτικά στην παρέα που έρχεται για να χαλαρώσει και να απολαύσει ποτό και μεζέδες . Θα δεις παρέες στο Trap, μεγάλες παρέες που θυμίζουν άλλες εποχές, θες νέους που σχόλασαν από τη δουλειά στα πέριξ, θες ζευγαράκια που τσιμπάνε πριν ή μετά το κοντινό θέατρο, θες παρέες τουριστών που ανακαλύπτουν σιγά-σιγά και αυτήν την λιγότερο γνωστή πλευρά της ελληνικής γαστρονομίας (ναί, ναί, τον μεζέ που ξεχάσαμε να τον προβάλουμε όσο του αξίζει!) αλλά και -είμαι σίγουρη- κάποιους πολιτικούς από τη Βουλή απέναντι.
Το Trap λειτουργεί όλη την ημέρα ξεκινώντας από το πρωί για τους εργαζόμενους και τους τουρίστες (δεν ξεχνάμε ότι είμαστε στο Σύνταγμα και, εκτός από τον καφέ και τα σάντουιτς, τα τρία yoghurt bowls στο greek breakfast είναι …τουριστικό must!) . Το ενδιαφέρον all-day menu ξεκινά στις 12 το μεσημέρι για τον εργαζόμενο στο κέντρο που ίσως αποζητήσει ένα σύντομο μεσημεριανό γευστικό διάλειμμα με ένα τσιπουράκι, όπως επί δεκαετίες κάνουν οι Βολιώτες χωρίς ίχνος ενοχής αντίθετα με μια όμορφη διάθεση για χαλάρωση και συζητησούλα, επαγγελματική ή φιλική. Το βράδυ, μετά τις οκτώ, σερβίρεται ένα τρίτο ενδιαφέρον bar menu , πάντα στην κεντρική ιδέα ποτού/μεζέ, που αξίζει να δοκιμάσετε.
Παρήγγειλα όταν έφθασα περιμένοντας την παρέα μου ένα ξηρό ροζέ βραδυανό και μετά όλοι συμφωνήσαμε να παραγγείλουμε το δικό τους τσίπουρο ΜεΖέν χωρίς γλυκάνισο, που το απολαύσαμε με νερό και παγάκια όλο το βράδυ. Ήταν πολύ καλό, το καθαρό κεφάλι την επομένη είναι πάντα ο καλύτερος κριτής! Την ερχόμενη φορά είπαμε ότι θα διαλέξουμε είτε το τσίπουρο από ξινόμαυρο του Μπαμπατζίμ ή θα δοκιμάσουμε το παλαιωμένο τσίπουρο του Καρδάση, ποιος παραγγέλνει βότκα ή gin εδώ όταν η ποικιλία των ελληνικών αποσταγμάτων σε ιντριγκάρει και μόνο με την περιγραφή στον κατάλογο; Καιρός δεν είναι να γνωρίσουμε τα ελληνικά αποστάγματα και το φαγητό που τους ταιριάζει;
Το τσίπουρο (όπως και όλα τα ποτά αλλά ιδιαίτερα το συγκεκριμένο) αποζητούν το μεζέ, το μικρό συνοδευτικό πιατάκι που ουσιαστικά παίζει ρόλο απαραίτητου κομπάρσου για ολοκληρωμένη απόλαυση, αλλά και μεγαλύτερη διάρκεια της απόλαυσης μέσα στη βραδιά. Αποζητά, λοιπόν, λόγω χαρακτήρα τα παστά με την αλμυρή έντονη γεύση που μια μπουκιά και μόνο αρκεί για να ξανατσουγκρίσουν τα ποτήρια της παρέας. Οι παραδοσιακές νότες είναι όλες εκεί (must ο πολίτικος αφράτος τσίρος, η ρέγγα με τη καυτερή πιπεριά, τα πολίτικα κεφτεδάκια με το γιαούρτι και τη ντομάτα, το ψιλό τηγανιτό γαριδάκι) αλλά και ο γαλέος ceviche. Ο Γρηγόρης Χέλμης έχει βαθιές γνώσεις για όλα αυτά μια και οι ίδιοι παστώνουν τα ψάρια τους, καπνίζουν και ωριμάζουν κρεατικά και πικλάρουν νόστιμα ακόμα και τους γίγαντες. Ωραιότατο πιάτο, συμφώνησε η παρέα, ήταν και ο καβουρμάς με τη ντομάτα και φέτα επίσης δικής τους επεξεργασίας.
Αν πάτε μετά τις 8 μ.μ. (όπου το τσίπουρο-μεζές δίνει τη θέση του στο βραδινό bar menu) και ξεκινήσετε με ένα από τα κοκτέιλ τους με ελληνικό αέρα, τολμήστε το Rest in Spritz, με ροδάκινο και …ρετσίνα. Εγώ δεν είμαι λάτρης των κοκτέιλ, αλλά κάποια στιγμή θα ήθελα να δω πώς αυτό το ελληνικό κρασί συνδυάζεται σε επίπεδο μπαρ! Μου έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον ο κατάλογός τους με τα ελληνικά αποστάγματα, που προσκαλεί τον καθένα μας να ξαναγνωρίσει τα φίνα ποτά της χώρας μας αυτή τη φορά στο περιβάλλον ενός μπαρ και όχι ενός τσιπουράδικου.
Ωραίο το όλο concept, ολοκληρωμένα και επιτυχημένα παρουσιασμένο από τον σεφ Χέλμη, που το σχεδιάζει από την αρχή (την επεξεργασία της πρώτης ύλης) μέχρι την τελική παρουσίαση. Άποψή μου είναι ότι είναι ενθαρρυντικό, πέρα από ευχάριστο, να πηγαίνεις σε ένα μπαρ με μια ελληνική παραδοσιακή κεντρική ιδέα στα ποτά του, σύγχρονα και ολοκληρωμένα παρουσιασμένη στον πελάτη.
Και λέω σύγχρονα γιατί θυμήθηκα πόσο απολαύσαμε στο Trap τα… λαδερά edamame (αυτά τα πράσινα μικρά φασολάκια που σερβίρονται στην αρχή ενός γιαπωνέζικου γεύματος σαν ορεκτικό) με τη σάλτσα ντομάτας και τη θρυμματισμένη φέτα. Αν παραγγείλετε κοκτέιλ, ίσως επιλέξετε τα bao buns με κοτόπουλο μαγειρεμένο σε παλαιωμένο τσίπουρο και το γύρο… τόνου. Μου κίνησε την περιέργεια αλλά δεν δοκίμασα τον αχινό με τζίντζερ και πράσινο μήλο, επιλογή που συζητήθηκε αλλά δεν χρειάστηκε να παραγγείλουμε, γιατί τα πιατάκια είναι μεν μικρά αλλά πολύ χορταστικά. Οι μικρές μπουκίτσες από φρυγανισμένο και ελαφρά λαδωμένο ψωμάκι υπέροχες , λειτουργούν σαν γευστικό διαλειμματάκι ανάμεσα στις τόσες έντονες γεύσεις.
Να πάτε στο Trap, με παρέα. Θα περάσετε ωραία και εγγυημένα θα ξυπνήσετε με καθαρό κεφάλι και ευχαριστημένοι από το κέφι της χθεσινής βραδιάς. Σας το εγγυώμαι προσωπικά αλλά και πρωτίστως σας το εγγυώνται ο Γρηγόρης Χέλμης και ο Αντρέας Διακοδημήτρης, που παίζουν στα δάχτυλα το θέμα τσίπουρο/μεζέδες εδώ και όχι μόνον!
The Trap, Όθωνος 10, Αθήνα, 210 32 15561, www.thetrap.gr
Δες κι αυτό…
Όλα όσα ήθελες να μάθεις για το ούζο και το τσίπουρο! (κλικ εδώ)
