Νάτα μας! Το Two Minutes Angie έγινε τριών χρόνων! Έψησα ένα υπέροχο σοκολατένιο γλυκό με πολύ κονιάκ, σαντιγύ και φρούτα του δάσους δίπλα και έσβησα τρία κεράκια με αγαπημένους φίλους και φίλους του μπλόγκ για να το γιορτάσω.
Το λέω κάθε ευκαιρίας δοθείσης αλλά, επειδή βρίσκεται στη καρδιά του λόγου ύπαρξης αυτού του μπλογκ, το ξαναλέω επ’ ευκαιρία των τρίτων γενεθλίων του : μη πυροβολείτε τους μπλόγκερ, η έκθεσή μας είναι δυσκολότερη και από τη κριτική που δεχόμαστε! Η συνταγή, το μαγείρεμά της, η φωτογράφισή της, ακόμα και το γράψιμό της είναι πιό εύκολα από τη καθημερινή απόφαση για δημοσίευση του κάθε ποστ, το πάτημα του κουμπιού “publish”. Να το δημοσιεύσω ή όχι; Είναι ενδιαφέρον και σωστό το κείμενο ή όχι; Λαχταριστή η φωτό; Εχει λόγο ύπαρξης τελικά; Αυτό είναι το δίλημα του μπολόγκερ: να το βάλει στο διαδικτυακό τραπέζι αυτό που “μαγείρεψε” σήμερα ή όχι;
Τί έχει μπεί στο “τραπέζι” μέχρι στιγμής; Σχεδόν ό,τι γνωρίζω και πάλι όχι μόνο: το αγαπημένο μου ταβερνάκι δεν έχει δημοσιευτεί, τα αγαπημένα πιάτα της οικογένειάς μου (ούτε το δικό μου ακόμα!) δεν έχουν δημοσιευτεί, πολλές περίτεχνες ελληνικές συνταγές (όχι πάντα πετυχημένες) που μαγειρεύονται καθημερινά στη κουζίνα μου δεν έχουν δημοσιευτεί…
Τελικά τί έχει δημοσιευτεί; Εχουν δημοσιευτεί συνταγές που , νομίζω, ότι ο τυχαίος αναγνώστης του μπλογκ μου δεν θα δυσκολευτεί να μαγειρέψει και να ευχαριστηθεί. Νόστιμα, καθαρά και θρεπτικά φαγητά με εποχικά υλικά . Αναρωτιόμουν πάντα πώς και υπάρχουν άνθρωποι που δεν τρελλαίνονται να μαγειρεύουν, ή έστω δεν γνωρίζουν τα βασικά, τα καθημερινά, που δεν μαθαίνουν στα παιδιά τους πώς να τρώνε καλά. Τέτοιες συνταγές έχουν γραφτεί στο μπλογκ με απλό, κατανοητό τρόπο προτρέποντας τόσο τον έμπειρο μάγειρο όσο και τον αρχάριο να πεί “α, αυτό ακούγεται ωραίο, νόστιμο και εύκολο, αυτό μπορώ κι εγώ να το μαγειρέψω”.
Επίσης, δημοσιεύεται όχι μόνο ό,τι γνωρίζω αλλά και ό, τι μαθαίνω καθημερινά.
Και η αλήθεια είναι ότι μαθαίνω κάθε μέρα και κάτι. Από βιβλία και περιοδικά μαγειρικής, άρθρα από το διαδίκτυο, συμμετοχή σε ενδιαφέρουσες προσπάθειες για καλύτερο , τιμιότερο και νοστιμότερο φαγητό (όπως η πρόσφατη εκδήλωση για τη κοπανιστή που οργανώθηκε άριστα στη Μύκονο -πόσα μάθαμε…), μαγειρέματα με φίλους και έμπειρους, ανοικτόκαρδους και εκπληκτικούς έλληνες και ξένους σεφ , σεμινάρια μαγειρικής, επισκέψεις σε μποστάνια και μπαξέδες, φάρμες , αμπέλια , ατέλειωτες θεωρητικές συζητήσεις με τους εμπειρότερους δημοσιογράφους και ειδικούς και , φυσικά, μαγείρεμα, μαγείρεμα, μαγείρεμα, πολύ και καθημερινό μαγείρεμα , 12 μήνες το χρόνο.
