Η στραπατσάδα είναι το πιό ενδιαφέρον πιάτο με αυγό για το πρωϊνό σας!
(Θέλω να πεινάς πολύ…)
Σε είχα ξεχάσει , εσένα και την αίσθηση πληρότητας που μου προσφέρεις!
Τώρα που χειμωνιάζει σε ξαναθυμάμαι και σαν να μου αρέσεις πιό πολύ απ’ ό,τι πριν, ιδίως τα αργοπορημένα πρωινά της Κυριακής…
(Αλλά θέλω να πεινάς πολύ κι’ εσύ…).
Μήπως σταμάτησα να σου ψιθυρίζω τα πιό γλυκά μου αγουροξυπνημένα λόγια όπως πριν;
Θέλω να πεινάς πολύ ανάμεσα στα στραπατσαρισμένα σεντόνια , τα πεταμένα στο πάτωμα μαξιλάρια , όλα τα μαγικά κυριακάτικα πρωινά…
ΣΤΡΑΠΑΤΣΑΔΑ
(ΠΑΝΤΑ -ΜΑ ΠΑΝΤΑ- ΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ!)
Η δική μου εκδοχή είναι μιά παραλλαγή της στραπατσάδας, ελαφρά αγγίζει τον καγιανά αλλά επειδή πιστεύω ότι είναι ένα πιάτο που σερβίρεται αργά το πρωί, λίγο πριν το μεσημεριανό φαγητό, είναι και πιό πλούσιο.
Κόψε 3-4 κρεμμύδια σε λεπτές όμορφες φέτες, κόβοντας το κρεμμύδι στη μέση και μετά πλαγιαστά.
Κόψε 2-3 μεγάλες ώριμες ντομάτες σε μεγάλα κυβάκια.
Σε ένα βαρύ και βαθύ τηγάνι βάλε λίγο λάδι να ζεσταθεί.
Ρίξε τα κρεμμύδια και ανακάτευε σε δυνατή φωτιά μέχρι να ροδίσουν ελαφρά.
Ρίξε τις ντομάτες και ανακάτευε μέχρι να ενωθούν τα δύο υλικά και οι ντομάτες να μην έχουν πιά υγρά και η σάρκα τους να έχει μαλακώσει και χάσει το τετράγωνο σχήμα της.
Κόψε 300 γραμμάρια βαρελίσια φέτα Τριπόλεως σε καρεδάκια.
Ρίξε τη φέτα στο τηγάνι και ανακάτεψε ελαφρά.
Σπάσε 8 αυγά μέσα στο τηγάνι, χωρίς να τα χτυπήσεις, ολόκληρα, ένα-ένα, και ανακάτευε με ξύλινη σπάτουλα απαλά χωρίς όμως να τα αφήσεις να στεγνώσουν .
Πρόσθεσε λίγο αλάτι και πιπέρι και ψιλοκομμένο μαιντανό απλά και μόνο γιατί του πάει μέσα σ’ όλα αυτά τα κοκκινο-πορτοκαλο-κίτρινα χρώματα και λίγο πράσινο…
Σέρβιρέ το μέσα στο τηγάνι με το καλύτερό σου ζυμωτό προζυμένιο ψωμί!
Ανατρέχω -για μιά ακόμα φορά- στο αγαπημένο μου βιβλίο “Η Γλώσσα της Γεύσης” της φίλης Μαριάννας Καβρουλάκη που αν δεν έχεις αποφασίσει τί να χαρίσεις στους foodies φίλους σου τις γιορτές το συνιστώ ανεπιφύλακτα.
Αντιγράφω : ΣΤΡΑΠΑΤΣΑΔΑ :
“Ενα από τα ωραία κι εύκολα καλοκαιρινά πιάτα. Δυό τρείς ψιλοκομμένες, ώριμες ντομάτες σιγοβράζουν μαζί με λίγο λάδι και όταν η σάλτσα αρχίζει να δένει προστίθεται λίγη φέτα και 2-3 χτυπημένα αυγά.Αλάτι, πιπέρι, ελαφρό ανακάτεμα και η στραπατσάδα είναι έτοιμη!
Υπάρχουν όμως και στραπατσάδες με άλλα λαχανικά, όπως πιπεριές και κολοκύθια πολύ λεπτοκομμένα. Για μιά περισσότερο ντελικάτη γεύση τα αυγά ανακατεύονται απλώς με γάλα και λίγο τριμμένο τυρί και τηγανίζονται σε ελαιόλαδο και παλιότερα σε βούτυρο.
Στη Κέρκυρα φτιάχνεται η πιό εξεζητημένη εκδοχή της. Πηχτός ζωμός από κόκαλα ανακατεύεται με βούτυρο και ντομάτα και δένει με τα χτυπημένα αυγά. Σερβίρεται ζεστή με λίγο κονιάκ.
Η στραπατσάδα λοιπόν είναι μιά ομελέτα με ελαφρά υγρή υφή και λίγο ταλαιπωρημένη εμφάνιση εξαιτίας του ανακατέματος.
Αυτό εξάλλου δηλώνει και το όνομάτης, το οποίο προέρχεται από την ιταλική λέξη strapazzare που σημαίνει κακομεταχειρίζομαι αλλά και κόβω μικρά κομματάκια.
Η αλλοεθνής αδερφή της είναι το πιάτο uova strapazzate της φτωχικής Ιταλικής κουζίνας. Με το όνομα στραπατσάδα συναντιέται στα Ιόνια νησιά, στη Δ. Πελοπόννησο και πρόσφατα στις μεγάλες πόλεις της Κρήτης.Σε άλλες περιοχές είναι γνωστή ως καικανάς ή απλώς αυγά χτυπητά ή αυγά με ντομάτα (Κρήτη).”
