Μακαρονάδα τσουκνίδας με λουκάνικο και κολοκυθάκι…
Υπάρχουν μερικά θεικά λουκάνικα σ’ αυτή τη χώρα. Πεντανόστιμα! Από όλα τα μέρη της Ελλάδας καταφθάνουν μερικά εκπληκτικά λουκάνικα στα ράφια των καλών παντοπωλείων. Για σχάρα και για τηγάνι , πρωί, μεσημέρι και βράδυ , για κολατσιό και για μεζέ , για κάθε περίσταση και κάθε πεινασμένο!
Τα λουκάνικα είναι ένας πανεύκολος και γρήγορος μεζές και γι’ αυτό αξίζει κανείς να έχει λίγα καλά λουκάνικα στο ψυγείο του: γίνονται σε δυό μόλις λεπτά σε ψηλή θερμοκρασία τηγανιτά – μαγειρεμένα με το ιδιο τους το λίπος, χωρίς λάδι – σε αντικολλητικό τηγάνι και σερβίρονται με …οδοντογλυφίδα σε μικρό πιατάκι του καφέ δίπλα σ’ ένα ούζο , ένα κρασί, μιά τσικουδιά.
Συνοδεύουν τα κλασσικά χορτοφαγικά πιάτα, όπως τα φασολάκια λαδερά και τη σούπα φακές ή τη φασολάδα.
“Ντύνουν” με λίγη πρωτείνη μακαρονάδες. Προσθέτουν μιά πιό μεστή γεύση (αφού αφαιρέσουμε τη μπόλια τους) σαν κρέας τις μακαρονάδες με κιμά, το παστίτσιο , τα τσίλι κον κάρνε , τα “παπουτσάκια” και το μουσακά.
Πέτυχα τις προάλλες τα ακριβούτσικα ομολογουμένως “Λουκάνικα του Μοναχού” από τον “Μανδραγόρα” (από “μικρά γουρουνάκια Βοιωτίας”, όπως αναφέρει η ετικέτα ), αρωματισμένα -λίγο παραπάνω απ’ ό,τι μ’ αρέσει, για να πώ και τη γνώμη μου- με πράσσο και κρεμμύδι. Μαζύ με πράσινες ταλιατέλες τσουκνίδας από την Κορινθία (μιά φίλη τις έφερε δώρο από τον “Πετρόμυλο” , ένα εργαστήρι παραδοσιακών προιόντων στην Τραχιά Αργολίδας , ένα δραστήριο εργαστήρι όπως τόσα άλλα που υπάρχουν πλέον παντού στην Ελλάδα) και λίγα φρέσκα μικρά κολοκυθάκια μαγειρέψαμε μιά μακαρονάδα σούπερ. Το χρειαζόταν όμως η απλή μακαρονάδα το λουκάνικό της … Εγινε πιό ολοκληρωμένο φαγητό κάνοντας μιά ωραία αντίθεση με τη γλύκα του κολοκυθιού.
Και σ’ αυτή τη μακαρονάδα απέφυγα να χρησιμοποιήσω κρέμα γάλακτος , καταφεύγοντας στο γνωστό τρυκ , να σώσω δηλαδή μιά κούπα από το νερό που έβρασαν οι ταλιατέλες και να το χρησιμοποιήσω σιγα-σιγά στη σάλτσα , δένοντάς την με τη κολλώδη ουσία των μακαρονιών , τη γλουτένη.
ΜΑΚΑΡΟΝΑΔΑ ΤΣΟΥΚΝΙΔΑΣ ΜΕ ΚΟΛΟΚΥΘΑΚΙ ΚΑΙ ΛΟΥΚΑΝΙΚΟ
Με το μαντολίνο ή ένα κοφτερό μαχαιράκι κόβω σε “σπιρτόξυλα” το κολοκυθάκι (περίπου 6 μικρά κολοκυθάκια) και τα αφήνω σε σουρωτήρι για λίγες ώρες να στεγνώσουν (ή τα στεγνώνω μέσα σε καθαρή πετσέτα κουζίνας).
Ροδίζω λίγο κουκουναρόσπορο σε αντικολλητικό τηγάνι-προσοχή, σε μέτρια φωτιά για 2-3 λεπτά!
Κόβω τα λουκάνικα σε λεπτές φέτες.
Τα τηγανίζω σε αντικολλητικό τηγάνι (χωρίς επιπλέον λίπος) σε δυνατή φωτιά μέχρι να ροδίσουν, σβήνω με ελάχιστο λευκό κρασί ή τσικουδιά και τα αφήνω μέσα στο τηγάνι.
Ψιλοκόβω μιά-δυό κουταλιές σούπας δυόσμο , ένα ματσάκι μαιντανό και 3-4 φρέσκα κρεμμυδάκια με λίγο από το πράσινο μέρος του.
Βράζω τα μακαρόνια να κρατάνε λίγο και προς το τέλος της βράσης κρατώ μιά μεγάλη κούπα από το νερό τους.
Σε ένα μεγάλο τηγάνι τσιγαρίζω σε δυνατή φωτιά με λίγο λάδι τα κολοκυθάκια και το φρέσκο ψιλοκομμένο κρεμμύδι.
Στραγγίζω τα μακαρόνια και τα ανακατεύω μέσα στη ζεστή κατσαρόλα με ένα νόστιμο λευκό κρεμώδες τυρί, όπως κατίκι Δομοκού.
Τα ρίχνω στο τηγάνι σε χαμηλή φωτιά με τα τσιγαρισμένα κολοκυθάκια και τα ανακατεύω για να ενωθούν όλα τα υλικά προσθέτοντας λίγο-λίγο το νερό της βράσης των ζυμαρικών άν το μίγμα στεγνώνει.
Προσθέτω τα αρωματικά , λίγο ξύσμα λεμονιού , φρεσκοτριμμένο πιπέρι και λίγο πικάντικο τυρί τριμμένο, όπως πεκορίνο Αμφιλοχίας και ανακατεύω απαλά.
Προσθέτω στο τέλος τα λουκάνικα , σαν γαρνιτούρα σε κάθε πιάτο και άν έχει μείνει λίπος ή σαλτσούλα από το κρασί που τα σβήσαμε στο τηγάνι , παίρνωλίγο και με ένα κουτάλι ρίχνω πάνω από κάθε πιάτο.
Η μακαρονάδα αυτή τρώγεται αμέσως.
