Νησιώτικοι μεζέδες για ούζο και τσίπουρο…
Την άνοιξη στην Σκόπελο πάντα πάμε για τσίπουρο στην ψαροταβέρνα του “Παύλου” στον Αγνώντα.
Ο “Παύλος” διάγει το τεσσαρακοστό τρίτο έτος της “ηλικίας” του και εδώ η τρίτη γενιά , ο Θανάσης δηλαδή, συνεχίζει με τους ίδιους τσιπουρομεζέδες.
Αλλά ας έρθουμε στο προκείμενο, να πώς τα εξηγεί ο σεφ της ταβέρνας :
“Ξεκινάμε το πρωινό μας στα ψηλώματα, με ένα σκαλιστήρι σκάβοντας την μάνα Γη για να βρούμε ένα πιάτο ΑΓΡΙΟΚΡΕΜΥΔΑΚΙΑ. Κάπου εκεί δίπλα σε μια ρεματιά μαζεύουμε ΦΤΕΡΕΣ και παραδίπλα από μια άγρια φιστικιά κόβουμε τις κορφές της και …να! μια χούφτα ΤΖΙΤΖΙΡΑΦΑ. Κατηφορίζοντας προς τον όρμο του Αγνώντα λοξοδρομούμε προς Αμάραντο και κόβουμε ένα μάτσο ΚΡΙΤΑΜΑ από τα βράχια δίπλα στην θάλασσα’ .
Τόσα χρόνια ο Θανάσης με αυτά τα απλά θεϊκά εδέσματα ,(τα έμαθε από τον παππού του), μας ετοιμάζει τους τσιπουρομεζέδες.
Η προετοιμασία τους πολύ απλή: Σε τέσσερεις λεκάνες ετοιμάζει την άρμη (νερό και αλάτι). Τα βράζει λίγο γιατί όπως λέει πρέπει να είναι ‘τραγανά’ και τα βάζει στις λεκάνες τους. Η άρμη τα διατηρεί και κατευθείαν σερβίρονται στο πιάτο με ντόπιο λάδι και ανάλογο ξύδι.
Άντε στην υγειά μας!
