Γράφοντας συνταγές…

Σάντουιτς κοτόπουλο γκουρμέ!

0
19621

Πόσο απολαμβάνω τις καλογραμμένες συνταγές, που δεν αναφέρουν μόνο τα γραμμάρια ή τον τρόπο παρασκευής ενός φαγητού ή γλυκού αλλά δίνουν μιά επιπλέον διάσταση, μιά παραπάνω πληροφορία…

Τι όμορφο που στους καταλόγους πολλών εστιατορίων βλέπεις εδώ και χρόνια τα ονόματα των παραγωγών (των δημητριακών, του κρέατος, των αυγών, των οσπρίων με τα οποία μαγειρεύονται τα φαγητά στο εν λόγω εστιατόριο ή την αναφορά οτι τα ζαρζαβατικά τους είναι από το αγρόκτημά τους). Ενίοτε, προστίθεται ένα ποίημα που εκφράζει τη τάση που υπηρετεί η συγκεκριμένη κουζίνα, ένα ρητό που με δυο λόγια εξηγεί τη φιλοσοφία του σεφ σαν ένα πρώτο καλωσόρισμα πριν το amuse bouche, ένα ζεστό φιλικό “καλώς ήρθατε” πριν να έρθει ο σερβιτόρος να πάρει παραγγελία, μια σημειωσούλα που εξηγεί “να ποιοί είμαστε”, μια πρώτη σύσταση των ιδιοκτητών ή του σεφ προς τους πελάτες του …

Σε ορισμένα γαστρονομικά έντυπα επιτρέπεται ή και ενθαρύνεται πλέον το προσωπικό και το επεξηγηματικό στοιχείο, όπως και μια λεπτομερέστερη περιγραφή της συνταγής ή ενός φαγητού που γεύθηκε κάπου ένας έμπειρος δημοσιογράφος γεύσης κάνοντας το κείμενο ευανάγνωστο και ευχάριστο. Μπορεί να περιγράφει την ιστορία της, να επεξηγεί τη γεωγραφική προέλευση των προιόντων που χρησιμοποιούνται…

Σε ορισμένα μπλογκ οι επεξηγήσεις είναι χιουμοριστικές, πολιτισμικές , ιστορικές ή γράφονται με βάση μία συγκεκριμμένη διατροφική πολιτική (π.χ. Slow Food) κ.ο.κ. ρίχνοντας τον προβολέα σε κονωνικά, οικονομικά ή περιβαλλοντικά θέματα που όλα άπτονται της τροφής.

Ολα αυτά βοηθούν τον αναγνώστη ή τον επισκέπτη του εστιατορίου να καταλάβει τι τρώει , γιατί σερβίρεται στον εστιατόριο και γιατί ο σεφ το μαγείρεψε με αυτό τον τρόπο, ποια μέθοδο ή κατεύθυνση ακολούθησε, είναι ο ίδιος ο κατάλογος ένα ορεκτικό…

Απαραίτητο; Οχι δα, θα πούν μερικοί, μέχρι και κουραστικό. Ευχάριστο όμως για όσους θέλουν και ενδιαφέρονται να μάθουν δυό-τρία πράγματα παραπάνω για ό,τι παρήγγειλαν ή για μιά συνταγή που διάβασαν και σκέφτονται να την εκτελέσουν.

«Εντελώς απαραίτητο!», θα πουν από την άλλη οι πολιτικοί της τροφής: αυτά τα χρόνια, που η τροφή αποτελεί κύριο διεθνές πολιτικό ζήτημα, οι άνθρωποι πρέπει να ενημερώνονται, να γνωρίζουν όσα πιο πολλά γίνεται περί τροφής. Ενα πιάτο φαγητού δεν μπορεί να είναι πλέον μόνον αυτό, εξυπηρετεί μία ιδεολογία, εξηγεί μία τάση, μια φιλοσοφία. Δεν τρώς απλά, ψηφίζεις με το πηρούνι σου και με τη κατσαρόλα σου!

IMG_5806

Όλα τα πιό πάνω απαιτούν βαθιά γνώση του αντικειμένου όπως και διαφάνεια και ειλικρίνεια όταν πρόκειται για εστιατόρια, για παράδειγμα, να έχουν όντως μπαξέ όχι μόνο να λένε ότι έχουν… Να είναι όντως βιολογικά τα κοτόπουλα ή τα αυγά και στο σύνολό τους αγορασμένα από το αγρόκτημα που δηλώνεται στον κατάλογο, κάτι που ακόμα εναπόκειται στο φιλότιμο του καθενός μας.

Αυτά σκεφτόμουν πριν λίγο όταν ετοίμαζα ένα σάντουιτς. Ήταν τόσο νόστιμο που ήθελα να το φωτογραφήσω και να αναφέρω τη συνταγή στο μπλογκ μου. Αλλά τι να έλεγα; Τι ιδιαίτερο έχει ένα σάντουιτς με κοτόπουλο, τυρί και αβοκάντο; Τίποτα! Κι όμως εξηγεί τι συγκινεί, για παράδειγμα, τη μπλόγκερ που το ετοίμασε και τα υλικά που χρησιμοποίησε…

Πρόσεξε φίλε -που έχεις χιούμορ- τι μπορεί να κρύβει από πίσω του ένα σάντουιτς…

Sandwich με βραστό κοτόπουλο βιολογικής εκτροφής, σπιτική μαγιονέζα, γραβιέρα Τήνου, ψωμί από δίκοκκο σιτάρι και αβοκάντο Κρήτης. Α! ναι και σχοινόπρασσο από το γλαστράκι στο περβάζι μου.

IMG_1314

Αν η μαγειρική σε χαροποιεί, αν είναι το χόμπι σου και αν μαγειρεύεις πολύ, τότε ορισμένα γλαστράκια με αρωματικά φυτά είναι απαραίτητα στο πρεβάζι του παράθυρου της κουζίνας σου: μαϊντανός, άνιθος, ρίγανη, κόλιανδρος (αν τον αγαπάς και αν μαγειρεύεις ασιατικά φαγητά), σχοινόπρασσο, βασιλικός το καλοκαίρι, φασκόμηλο για τις κολοκυθόσουπες και τα ζυμαρικά, αρμπαρόριζα για τα γλυκά κουταλιού και τις φρουτοσαλάτες καθώς και θυμάρι για να προσκαλείς μέλισσες βοηθώντας στη σωτηρία τους στη πόλη. (0,30- 1 ευρώ το ένα σε κάθε λαική ή στα φυτώρια).

Νοείται έλληνας μάγειρας ή νοικοκυρά χωρίς γλαστράκι αρωματικών στο περβάζι/μποστάνι/μπαξέ/αγρόκτημά τους; 

Η γραβιέρα Τήνου είναι ένα κυκλαδίτικο νόστιμο τυρί από αγελαδινό γάλα. Παρασκευάζεται στο παραδοσιακό τυροκομείο του Αγροτικού Συνεταιρισμού Τήνου από αγελαδινό γάλα και αποτελεί την εξέλιξη του παλιού “βραστού τυριού” της Τήνου. Νόστιμη βουτυράτη γεύση που λιώνει όμορφα σε σάντουιτς, πίτσες και μακαρόνια φούρνου. Γιατί να αγοράσεις ολλανδικό;

IMG_8399
Ενα κοτόπουλο βιολογικής εκτροφής τρώει αποκλειστικά βιολογικές τροφές χωρίς όμως απαραίτητα να είναι και αλανιάρικο. Κοστίζει πιό πολύ απ’ ότι ένα κοτόπουλο συμβατικού πτηνοτροφείου. Οταν το βράζουμε προσθέτουμε όσα περισσότερα λαχανικά (πράσσο, καρότα, πατάτες, κρεμμύδια, σκόρδα) και αρωματικά (φινόκιο, αστεροειδή γλυκάνισο, τζίντζερ, δάφνη, θυμάρι κτλ) για έναν νόστιμο ζωμό που θα χρησιμοποιήσουμε στα ζυμαρικά και τις σούπες μας και για ένα νόστιμο βραστό κοτόπουλο για σάντουιτς και πίττες.

IMG_6063
Τα αβοκάντο Κρήτης δεν είναι το μοναδικό από τα “εξωτικά” λαχανικά και φρούτα που πλέον καλλιεργούνται και πωλούνται στη χώρα μας. Μπανάνες Κρήτης (μικρότερες, ακριβότερες και πεντανόστιμες, χωρίς να ωριμάζουν σε αεροπλάνα cargo καθ’ οδόν από Βραζιλία ή Αφρική),  λωτοί και παπάγιες Μεσσηνίας, καυτερές πιπεριές , gotzi berries, bluberries και πόσα ακόμα made in Greece! Ολες οι βιολογικές αγορές πωλούν αβοκάντο Κρήτης.

Το δίκοκκο σιτάρι είναι ένα δημητριακό που δίνει θρεπτικότερο, ελαφρύτερο, χαμηλότερο σε περιεκτικότητα γλουτένης και πιό εύπεπτο ψωμί. Μπορεί να είναι ολικής άλεσης ή λευκό.

Το σχοινόπρασσο, οι πράσινες λεπτές βελόνες του αρωματικού φυτού που σαν γεύση συνδυάζει το σκόρδο και το φρέσκο κρεμμύδι (γνωστό και ως chives στις αγγλικές συνταγές), νοστιμίζει σαλάτες και σάντουιτς με τη πιπεράτη γεύση του και διακοσμεί σούπες και ζυμαρικά με τό όμορφο καταπράσινο χρώμα του.

Σπιτική μαγιονέζα, δεν είναι τόσο δύσκολη όσο νομίζεις αρκεί να θυμάσαι να ρίχνεις το καλαμποκέλαιο σε ένα σταθερό μικρό ρυάκι. Η μαμά μου , που μου την έμαθε, κάνει τη καλύτερη και γι’ αυτό κρατώ τη συνταγή της.

IMG_1303

Συμπέρασμα : ήταν ένα υπέροχο σάντουιτς, γευστικό μέχρι εκεί που δεν μπορείς να φανταστείς, ένα ελαφρύ μεσημεριανό .

Α, ξέχασα να σου πώ πώς το έφτιαξα…

Στη τοστιέρα βάλε δυό φέτες ψωμί καλυμμένες με λεπτοκομμένες φετούλες γραβιέρας (χωρίς να τις ενώσεις όπως στο τοστ) , κλείσε το καπάκι και άφησέ το μέχρι να λιώσει το τυρί και να τραγανιστεί.

Άλειψε λίγη πικάντικη μουστάρδα πρώτα και ελάχιστη  μαγιονέζα.

Ακούμπησε το βραστό κοτόπουλο σε κομματάκια, αλάτισέ το, βάλε το αβοκάντο σε φέτες και στάξε δυό σταγόνες λεμόνι και ρίξε από πάνω το σχοινόπρασσο και ελάχιστο ελαιόλαδο.

Βάλε ακόμα ένα κουταλάκι μαγιονέζα.

Τρίψε λίγο πιπέρι και αλάτισε ελαφρά. Εννοείται οτι το αλάτι είναι θαλασσινό 🙂

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.