Ρεβυθάδα με… τα πέριξ της!

(δεν φημίζεται μόνον η Σίφνος για τη ρεβυθάδα της…)

0
21866

IMG_3080_WEBΣκέφτομαι πόσο βαρετή θα ήταν η μαγειρική αν δεν συνεργαζόταν με την Μαγεία , την Αγγειοπλαστική, τη Φωτογραφία , τη Φιλία , την Εφευρετικότητα και άλλες σημαντικές αρετές, τέχνες και τεχνικές.

Για να είμαι ακριβής , η μαγειρική δεν μου αρέσει πάντα. Μου αρέσει όμως τρελλά όταν με συγκινούν τα τριγύρω της!

Να το πώ καλύτερα, όταν με συγκινούν τα υλικά, ο τρόπος απόκτησης της συνταγής και του μαγειρέματος , η παρέα, η θέα απ’ το παράθυρο, ο καλός ο λόγος καθώς και οι εκάστοτε … πολιτικοοικονομικοψυχολογικοανθρωπολογικές συνθήκες, τότε συν-κινούμαι και η μαγειρική αποκτά περισσότερο νόημα για μένα.

Οταν άνθρωποι, υλικά και καταστάσεις, Τέχνες και τεχνικές συν-εργάζονται.

Από μόνη της η μαγειρική κινδυνεύει να γίνει μιά πεζή, καθημερινή εργασία σύττισης, οικογενειακής ή μαζικής, όπως όλες οι Τέχνες και οι τεχνικές όταν τους αφαιρέσουμε τη μαγεία.

Ναί, μιά συνταγή θα είναι πάντα μιά συνταγή , όσο και να θες να την παρουσιάσεις σαν σημαντικότερη άλλων πραγμάτων και ένα φαγητό μπορεί να είναι –ή να μην είναι– το πιάτο στο τραπέζι της Δευτέρας, Τρίτης, Τετάρτης…

Ιδίως μιά ελληνική συνταγή, από τη μάνα της απλή , οικονομική, οικογενειακή και θρεπτική με το πετυχημένο μεταξωτό αυγολέμονο, το καλλιτεχνικό δίπλωμα του ντολμά , το κρατσανιστό μπακλαβά, τη μελωμένη κακαβιά και το αφράτο τηγάνισμα του μπαρμπουνιού σαν τα δυσκολότερα κεφάλαια.

Η τη μελωμένη κυριακάτικη ρεβυθάδα. Θέλω να δώσω μιά συνταγή ρεβυθάδας χωρίς όμως να μιλήσω μόνο για ρεβύθια, λάδι, κουταλιές της σούπας κτλ.

Θέλω να μιλήσω για τη φιλία, τη φίλη που σου δίνει τη συνταγή, τη προφορική Παράδοση, τη μετάδωση και διάσωση και αυτής της πολιτιστικής κληρονομιάς. Η σημερινή ρεβυθάδα είναι Κυθνέικη, όχι Σιφνέικη, έχει πράσσο και σέλινο. Τη δοκίμασε η φίλη μου στο μεζεδοπωλείο “Ξερολιθιά” της Αλκης στα Λουτρά της Κύθνου , της άρεσε , η μαγείρισα την μοιράστηκε απλόχερα και νάτην εδώ να διαδίδεται και …ηλεκτρονικά μιά ηλιόλουστη Κυριακή. “Των Ελλήνων οι κοινότητες”.

Μαγειρεύτηκε το πιό κρύο μεσημεράκι του χειμώνα σε σπιτική κουζίνα, με μαλαγουζιά και τσιμπητή γραβιέρα Κρήτης, τρείς προβληματισμένοι άνθρωποι γύρω από ένα τραπέζι κι’ ένα σκυλί που το τάσι του έμπαινε συνέχεια στο κάδρο της φωτογραφίας.

Ψήθηκε σε μιά γάστρα , φτιαγμένη από τα χεράκια της φίλης μου της Λίνας Λύχνου, πλασμένη θά έπρεπε να πώ. Μιά γάστρα που ξεκίνησε από ένα στούμπο πηλού , έναν τροχό , ένα χερουλάκι χειροποίητο , ένα δυνατό φούρνο, σ’ ένα μικροσκοπικό ατελιέ κεραμικής στο κήπο της…

Φωτογραφήθηκε από τον εξαιρετικό Διευθυντή Φωτογραφίας Κωστή Παπαναστασάτο που οσφρίστηκε τη ρεβυθάδα σε όλα της τα στάδια και περίμενε ώρες να μαγειρευτεί για τη τελική λήψη…

Ημουν κι εγώ εκεί, όχι για να μαγειρέψω μόνον…

ΡΕΒΥΘΑΔΑ ΚΥΘΝΕΙΚΗ ΤΗΣ ΛΙΝΑΣ

Μουλιάζουμε ένα σακουλάκι ρεβύθια αποβραδίς σε νερό που τα σκεπάζει και περισσεύει.

IMG_2957_WEB

Το επόμενο πρωί τα σουρώνουμε και τα ξεπλένουμε.

IMG_3033_WEBΨιλοκόβουμε μισό κρεμμύδι καί μισό πράσσο και μισή χουφτίτσα σέλινο.

Βάζουμε τα ρεβύθια και τα λαχανικά στη γάστρα και τα ανακατεύουμε.IMG_3035_WEB

Προσθέτουμε 3-4 κουταλιές λάδι , αλάτι και αρκετό πιπέρι, λίγη γλυκειά πάπρικα, ένα κλωναράκι δενδρολίβανο και νερό να τα καλύπτει καλά και να περισσεύει.

Ψήνουμε σε μη προθερμασμένο φούρνο για μιά ώρα στους 180, μιάμιση ώρα στους 150 και μία ώρα στους 140 βαθμούς. Σύνολο 3 1/2 ώρες.

Ενδοιάμεσα -εννοείται- ότι δεν κρατιόμαστε και ανοίγουμε κάθε τόσο, ανακατεύοντας και ελέγχοντας τα ζουμιά της ρεβυθάδας. Αλλά μπορείς και να συγκρατηθείς, η συνταγή είναι αλάνθαστη, ειδικά γι’ αυτούς που φοβούνται τα όσπρια στο φούρνο και το μαγείρεμα σε γάστρα.

Σερβίρουμε με μπόλικο φρέσκο λάδι και λεμόνι.

IMG_2359_JPEG_PS_WEB-2

p.txt-4DSCN_2322_WEB

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.