Να ανησυχούμε -πάλι- για τη φέτα μας;

Θα βρεθούμε σε λίγα χρόνια να αγοράζουμε φέτα Κίνας;

0
15021
IMG_0306
Τελειωμό δεν έχουν τα προβλήματα των τοπικών προιόντων τροφίμων ΠΟΠ και ΠΓΕ, όχι μόνον των ελληνικών.
Σε προχθεσινό άρθρο της βρετανικής εφημερίδας Independent ο γερμανός υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Κρ. Σμίντ δήλωνε οτι σ’ αυτές τις νέες διατλαντικές συμφωνίες (ΤΤΙΡ) είναι δύσκολο να διατηρήσει το κάθε τυρί και το κάθε λουκάνικο το μοναδικό ΠΟΠ χαρακτήρα του. Αυτό δεν άρεσε καθόλου στους Γερμανούς παραγωγούς λουκάνικων και η  ΕΕ γρήγορα ανταπάντησε οτι δεν τίθεται θέμα χαλάρωσης των ΠΟΠ μέτρων για τα ευρωπαικά αγροτικά και κτηνοτροφικά προιόντα.
Τα χαρακτηριστικά εθνικά προιόντα της κάθε χώρας, η ελληνική φέτα και το ελληνικό γιαούρτι, τα γερμανικά λουκάνικα Νυρεμπέργκερ (με ιστορία …700 ετών στο παραδοσιακό τραπέζι τους), τα cornish pasties της Ουαλίας, το σκωτσέζικο ουίσκι αφού έδωσαν για χρόνια τη μάχη για να αναγνωριστούν σαν Προιόντα με Ονομασία Προέλευσης (ΠΟΠ) ή Προιόντα με Γεωγραφική Ενδειξη (ΠΓΕ) για να προστατέψουν την -συνήθως κακή αλλά φθηνότερη-  αντιγραφή τους από τον καθένα  , το μόνο που εντέλει κατάφεραν ήταν να εξασφαλίσουν μιά ενδο-ευρωπαϊκή προστασία.
Μετά από χρόνια ρυθμίσεων δηλαδή καταφέραμε νομοθετικά να μην μπορεί να ονομάζει φέτα το τυρί που παράγει η Δανία ή η Βουλγαρία -ούτε καμμιά άλλη ευρωπαική χώρα- παρά  μόνο η Ελλάδα. Η Γερμανία το ίδιο, κατάφερε να κατοχυρώσει ως ΠΟΠ τα λουκάνικα Νυρεμπέργκερ και να μπορεί μόνο εκέινη να τα παράγει και να τα πουλά ως τα αυθεντικά και γνήσια λουκάνικα από τη περιοχή της Νυρεμβέργης για να δώσουμε λίγα παραδείγματα γνωστών τροφίμων που συνδέουν τη φήμη τους με μία χώρα. Φέτα; Ελλάδα!  Λουκάνικα; Γερμανία! Ουίσκι; Σκωτία!
Εκεί που νομίζαμε ότι αυτή η ταυτοποίηση αρκούσε για να προστατεύσει τα χαρακτηριστικά τοπικά και  εθνικά προιόντα παγκόσμια, ένας καινούργιος κίνδυνος εμφανίζεται τώρα κατά τις πρόσφατες εμπορικές διαπραγματεύσεις της Ευρώπης με τις ΗΠΑ για τη Διατλαντική Συμφωνία Εταιρικής Σχέσης Εμπορίου και Επενδύσεων (TTIP, Transatlantic Trade and Investment Partnership). Ενας κίνδυνος αδιαφορίας και αδράνειας από τη πλευρά των ίδιων των παραγωγών ΠΟΠ προιόντων και λειψής διπλωματίας των υπουργών και στελεχών Γεωργίας.
Τότε, στο όνομα του ανώνυμου παγκοσμιοποιημένου εμπορίου (με βασικό κριτήριο τη τιμή και όχι τη γεύση, την αειφορία και το Πολιτισμό του φαγητού) ίσως εξαλειφθεί και αλλοτριωθεί ο ελληνικός  χαρακτήρας των τροφίμων ΠΟΠ/ΠΓΕ μειώνοντας έτσι τη παραγωγική αλλά και πολιτιστική σύνδεση των τόπων με τις τροφές που παραδοσιακά καλλιεργούνταν και παρασκευάζονταν εδώ.
Πώς μπορεί να φτάσουμε εκεί; Πανεύκολα, χωρίς ίσως και να το πάρουμε είδηση, όπως έγινε πέρυσι στον Καναδά: μιά εταιρία εκεί παράγει ένα αγελαδινό λευκό τυρί ( ενώ η φέτα παραδοσιακά παράγεται από πρόβειο γάλα) , το ονομάζει φέτα και κανείς δεν μπορεί να ενοχλήσει νομικά την επιχείρηση διότι η νομοθεσία που προστετεύει τα ΠΟΠ και ΠΓΕ ισχύει και εκτελείται αυστηρά μόνο μέσα στα ευρωπαικά όρια αλλά όχι στην Αμερική ή το Καναδά. Η καναδέζικη εταιρία κατόπιν εξάγει τη φέτα σε συμφέρουσες τιμές στις γειτονικές ΗΠΑ ενώ η Ελλάδα χάνει μερίδιο μιάς σημαντικής αγοράς.
Αυτό το μεγαθέμα των ελληνικών μοναδικών προιόντων (που παράγονται, συσκευάζονται και εξάγονται από την Ελλάδα) “παίζεται” αυτή τη στιγμή στην ΕΕ στις Βρυξέλλες. Εν μέσω εκλογών μπορεί να μη του δωθεί η δέουσα σημασία; Να ανησυχούμε για το μέλλον της φέτας , του λαδιού, του ούζου, της ελιάς και του γιαουρτιού μας (τα μεγάλα και γνωστά φαβορί των τροφίμων μας); Η θα παρευρεθεί για να πιέσει και να επιμείνει κάποιος έλληνας αρμόδιος στα απανωτά πάρε-δώσε των διαβουλεύσεων που θα διαρκέσουν μήνες στις Βρυξέλλες; Οι παραγωγοί θα φροντίσουν στους ατέλειωτους μπουφέδες να προσθέσουν και ελληνικές λιχουδιές; Η πολιτική έχει αλλάξει πρόσωπο, θέλει έξυπνες τακτικές και διπλωματία με χιούμορ για να γίνει αντιληπτή , στη καθημερινή ζωή και όχι μόνο στα έδρανα…
Το θέμα των ελληνικών ΠΟΠ/ΠΓΕ ίσως είναι μιά λεπτομέρεια μέσα σ’ αυτή τη νέα διατλαντική συμφωνία των τεράστιων εμπορικών διαπραγματεύσεων μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ (θα αφορά το 50% των εμπορικών συναλλαγών παγκόσμια, σχεδόν 1 τρις δολλάρια!). Σοβαρότερα θέματα (όπως τα μεταλλαγμένα) σαφώς θα απασχολήσουν περισσότερο την πλειοψηφία των διαπραγματεύσεων.
Είναι όμως πολύ σοβαρό για την Ελλάδα η προστασία προέλευσης των λίγων και εκλεκτών προιόντων μας και θα θέλαμε να ελπίζουμε οτι κάποιος θα ασχοληθεί ενεργά και μαχητικά και όχι να βρεθούμε σε λίγα χρόνια να αγοράζουμε φέτα Κίνας και ούζο Βενεζουέλας. Οχι μόνο από τη πλευρά του κράτους αλλά και οι ίδιοι οι παραγωγοί ενωμένοι και δημιουργικοί απέναντι στις παγκόσμιες προκλήσεις.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.