Αν προτιμάς μπορείς να το αποκαλείς μποράγκο. Για πιό κομψό. Κάπως πιό ιταλιάνικο.
Αν πάλι δεν σε πολυενδιαφέρουν τα εύηχα ονόματα μπορείς να τη λές μπουράντζα.
Και μπουράντζα είναι : θες από εμφάνιση , θες από αγκαθάκια, θες από τη φαγούρα που σε πιάνει με το που το ακουμπάς, μπουράντζα είναι το όνομα που της ταιριάζει χίλια τα εκατό.
Σκέφτομαι πως αν ήταν άνθρωπος θα μπορούσαν να τη λένε και κάτι σαν … Κυριακούλα Μπουράτζα (όχι Μπουραντζά κύριε καθηγητά , Μπουράτζα) και να ήταν η καλύτερη μαθήτρια της τάξης , το παιδάκι στο πρώτο θρανίο με το σιδερωμένο πουκαμισάκι , καλή μαθήτρια μεν αλλά… ε, λίγο … μπουράτζα. Λίγο θαμνώδη μαλλιά, σηκώνει πρώτη το χέρι στη τάξη, μόόόλις μπορείς και διακρίνεις την ομορφιά που θα έρθει αργότερα, στη νιότη και όχι στην εφηβεία…
Γιά κάτσε όμως ένα λεπτό, η μπουράτζα είναι ένα βότανο της Μεσογείου , αυτού του απίστευτου πολιτισμικού χωνευτηριού και ο ρατσισμός δεν της ταιριάζει. Είναι ένας ακόμα μικρός θαυματουργός θάμνος του Νότου που λουλουδίζει με τις πρώτες λιακάδες τον Απρίλιο, αγκαθωτός και σαν μεγάλη κάμπια από εμφάνιση αλλά συγχώρεσέ της τα όλα αυτά γιατί και οι μάνες που θηλάζουν το μαγειρεύουν για περισσότερο γάλα και εφιδρωτικό είναι άμα το πιείς και μιά γεύση αγγουριού δίνει στα φαγητά καθώς και ένα βρώσιμο λουλουδάκι ροζ ή μωβ, οπότε -γι΄αυτό το τελευταίο- εγώ της τα συγχωρώ όλα και το όνομα και τη φαγούρα και τα αγκαθάκια που , έτσι κι’ αλλιώς, μαγικά εξαφανίζονται μέσα στο στόμα σου όταν πάρεις την μεγάλη απόφαση να το δοκιμάσεις.
Η μπουράτζα μπαίνει σε σούπες και διακοσμεί σαλάτες της Ανοιξης και βέβαια σαν βότανο ένα απαλό μπλανσάρισμα (ολιγόλεπτη βουτιά σε βραστό νερό) θέλει για να γίνει ένα νόστιμο δροσερό καταπράσινο τσιμιτσούρι με γεύση αγγουριού. Το τσιμιτσούρι θυμίζω πως μας το έμαθαν πρωτίστως οι Αργεντίνοι και είναι ένα ντιπ, ένα ψιλο-σαλατικό που σερβίρεται με τα πάντα σε μικρό πιατάκι και φτιάχνεται με μαιντανό , σκόρδο, δυόσμο και καυτερό τσίλι και συνοδεύει τα απίστευτα κρεατικά και τις empanadas τους (κάτι σαν τα δικά μας τυροπιτάκια ή κιμαδοπιτάκια).
ΤΣΙΜΙΤΣΟΥΡΙ ΑΠΟ ΜΠΟΥΡΑΤΖΑ
Τί θα χρειαστείς:
- 1/2 φλυτζάνι νερό
- 1 κουταλάκι γλυκού αλάτι
- 4-6 σκελίδες σκόρδο
- 1 φλυτζάνι φύλλα μπουράτζας (φόρεσε γάντια!)
- 1/2 φλυτζάνι φύλλα φρέσκιας ρίγανης
- 1 κουταλάκι γλυκού καυτερή πάπρικα
- 1/4 φλυτζανιού ξύδι από κόκκινο κρασί
- 1/2 φλυτζάνι ελαιόλαδο
Πώς το φτιάχνεις :
Ζέστανε το νερό και διάλυσε το αλάτι.
Αφησέ το να κρυώσει λίγο.
Βάλε όλα τα υλικά (και το χλιαρό νερό), εκτός από το λάδι, μέσα στο μπλέντερ και χτύπα το μέχρι να αναμιχθούν όλα τα υλικά καλά , χωρίς να γίνει πουρές.
Ρίξε το λάδι σιγά-σιγά και χτύπα το λίγο ακόμα.
Αφησέ το στο ψυγείο για λίγες ώρες.
Μπορείς να το σερβίρεις με ψητό κρέας, ψάρι ή κοτόπουλο και σαν ντιπ με κιμαδοπιτάκια.
Δες κι αυτό…
Τσιμιτσούρι, η νόστιμη σαλτσούλα για την ψησταριά (κλικ εδώ)
Ξέρεις τι είναι το τσιμιτσούρι, η anchoiade και η persillade; (κλικ εδώ)
