Πορτοκαλοσαλάτα με αυγά, της γιαγιάς Μαριγούλας…
Είμαστε σε καλό δρόμο: οι γιαγιάδες της ελληνικής κουζίνας δεν γελάνε μαζί μας! (ούτε οι κότες…). Αυτή πρέπει να είναι η πυξίδα μας. Όχι οι μαμάδες, οι γιαγιάδες!
Οι μαμάδες κάπου το έχασαν, έβαλαν περισσότερο βούτυρο, κρεμ φρες, προτίμησαν το προφιτερόλ από τον χαλβά της Ρήνας. Μας παρατάϊσαν και κάπως;
Εμείς, το χάσαμε τελείως ή το ξεχάσαμε; Οχι, δεν θέλω να πιστεύω οτι το χάσαμε, δεν χάνονται έτσι εύκολα οι παραδόσεις, δεν σβήνει έτσι εύκολα ο σκληρός δίσκος της ανάμνησης της γεύσης. Θες τώρα λίγο με την «κρίση», θες επειδή είναι της μόδας, το ξαναθυμόμαστε! «Ουκ εν τω πολλώ το ευ», που λέει και ξαναλέει η φίλη μου η Ελευθερία καθώς μαζεύει χορταράκια μετά τις πρώτες βροχές, τροφή με μηδενικό κόστος και πλήρες θρεπτικό γεύμα με ένα-δυο αυγουλάκια φρέσκα.
Οι γιαγιάδες δεν μαγείρευαν κάθε μέρα κοκκινιστό, παστίτσιο ή… σουφλέ σοκολάτας. Ούτε κάθε μέρα έστηναν τσουκάλι, έτρωγαν αρκετά φαγητά ωμά. Εστηναν τσουκάλι βία κάθε δυο-τρεις μέρες. Το κρέας μια φορά την εβδομάδα το πολύ, τα ξέρουμε αυτά. Στη καθημερινότητά τους δεν έτρωγαν αλλά τσί-μπα-γαν: ελιές, τυράκι, λαδάκι, φασολάκια, φάβα, χαλβά, σταφίδες, αμύγδαλα, ψαράκι, φρουτάκι και όλα τα εις -άκι.
Λίγο, θρεπτικό και νόστιμο. Και όχι μόνο στα χωριά.
Οι άνθρωποι που νοιάζονται για τη διατροφή τους αγαπούν αυτό το μπλογκ και στέλνουν συνταγές που πέρα από πρωτότυπες, είναι απλές αλλά θρεπτικές. Είναι μια γαστριμαργική πρόταση για όσους «δεν εχουν καιρό να μαγειρέψουν, δεν προλαβαίνουν», κυρίως εργαζόμενους, νέους και ανθρώπους της πόλης.
Να μία που έφτασε σήμερα από ένα παλιό καλό φιλαράκι μου που ζει τα τελευταία χρόνια στη Σκόπελο και ασχολείται και με τη μαγειρική και με τον αγρό. (Ετσι φαίνεται οτι πάνε, χέρι-χέρι αυτά τα δυο…)
Η γιαγιά της πεθεράς του ήξερε ότι twominutes δεν σημαίνει ευκολία και προχειράντζα στο φαγητό, αντίθετα σημαίνει επιμονή στην επιλογή της ολόφρεσκης πρώτης ύλης και ελάχιστη μαγειρική επέμβαση. (Αν η γιαγιά είχε μπλογκ, θα «ανέβαζε» καθημερινά εκπληκτικές συνταγές και εγώ θα ήμουν ο πρώτος follower της!)
Απολαύστε κείμενο και φωτογραφίες του Ισίδωρου Φαμελιάρη από τη Σκόπελο, «μια two minutes συνταγή, όσο σύγχρονη και αν ακούγεται, απαντάται από την εποχή της… γιαγιάς της πεθεράς μου στη Σκόπελο, είναι η…»
Two Minutes Angie meets Μαριγούλα :
Πορτοκαλοσαλάτα με αυγά
«Δεν υπάρχει φράγκο, κλέβεις δύο πορτοκάλια από την πορτοκαλιά του γείτονα και από ένα κοτέτσι με αλανιάρες κοτούλες παραδίπλα σουφρώνεις δύο αυγουλάκια (όλα σε δύο).
Βράζεις τα αυγά (σφιχτά) και κόβεις πορτοκάλια. Ρίχνεις τα αυγά προσθέτοντας πιπέρι, αλάτι, λαδάκι ντόπιο (αυτό το έχεις απο τις ελιές σου, δική σου σοδειά) και τα πορτοκάλια σε μια σαλατιέρα. Όλα μαζί κάνουν την πορτοκαλοσαλάτα της γιαγιάς Μαριγούλας»
Υ.Γ.: Έτσι, αρχίζουμε σιγά-σιγά και μαζί να μαθαίνουμε αυτό που έχει σημασία: να ξέρουμε τι τρώμε δηλαδή. Να ξέρουμε από πού έρχεται το λάδι μας, το τυρί μας, την ιστορία του, τη μαγεία του, τον τόπο και τον άνθρωπο πίσω απ’ αυτό.
Είστε καταπληκτική παρέα, σας το είπα;
