Η πράσινη ζάχαρη του Φιλάρετου

0
12409

Οι σημειώσεις της Καλής Δοξιάδη

Φέτος το καλοκαίρι γνώρισα (από κοντά) τον φίλο μου τον Φιλάρετο. Τον γνώρισα in situ στο μικρό του βασίλειο, το πανδοχείο Αμανίτα, κρυμμένο μέσα στο δάσος του Πηλίου στην πλαγία κάτω απ την Τσαγκαράδα και πάνω απ την παραλία του Μυλοπόταμου, με θέα την απέραντη θάλασσα και μακρινή μουσική υπόκρουση τα κύμματα. Στη απότομη πλαγιά έχει ταρατσωτό το ομορφότερο μποστάνι που έχω δει όπου τα μπιζέλια σκαρφαλώνουν στα φρουτόδεντρα και τα κολοκύθια μπερδεύονται με τα τριαντάφυλλα. Ευλογημένο αυτό το χώμα του Πηλίου!

Μας κέρασε κρύο τσάι απο άνθη σαμπούκου (κουφοξυλιάς) κι ένα υπέροχο μυρωδάτο πράσινο κέϊκ. Ναι, πράσινο και μυρωδάτο, κέϊκ λουίζας.
Παρένθεση: Lippia citriodora, αγγλικά Lemon Verbena, γαλλικά Verveine. Δεύτερη παρένθεση: μιά απο τις ωραιότερες ανδρικές κολώνιες ever ήταν το Eau de Verveine του Guerlain, που αποσύρθηκε από την αγορά εδω και μερικά χρόνια. Ήταν, συν τοις άλλοις, η κολώνια του Οδυσσέα Ελύτη. Τι κρίμα!

Την συνταγή του κέικ θα την βρείτε, μαζί με πολλές αλλες εξ ίσου ενδιαφέρουσες, στο βιβλίο του που μόλις κυκλοφόρησε, αλλα το μυστικό είναι απλό και εφαρμόζεται με οποιαδήποτε συνταγή και οποιοδήποτε βότανο: πράσινη ζάχαρη. Δηλαδή, την ποσότητα ζάχαρης που ζητά η συνταγή σας την βάζετε στο μπλέντερ με φρεσκοκομμένα φύλλα λουίζας (ή δυόσμου, ή βασιλικού, ή και φασκόμηλου) και την αλέθετε. Αυτο είναι όλο. Σημασία έχει να είναι τα φύλλα φρεσκοκομμένα και το άλεσμα να γίνει την τελευταία στιγμή πριν μπεί στο μίγμα. Αυτό για να διατηρηθεί το πρασινο χρώμα.

Εμένα μου πέτυχε πολύ. Το έφτιαξα με ελαιόλαδο, και εκτός από τη ζάχαρη έβαλα και πράσινο γάλα, ζεματίζοντας αρκετά φύλλα λουίζας και αφηνοντας το να κρυώσει, χωρίς να βράσει, βέβαια.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.