Εβδομάδα των δοκιμών…

0
15622

Οι δοκιμές για κάτι καινούργιο στη κουζίνα -όπως και στη καθημερινότητα- είναι το πιό δημιουργικό μέρος του μαγειρέματος γιατί απλά είναι το πιό τολμηρό.

Φεύγεις από την ασφάλεια του γνώριμου και ψάχνεσαι…

Ετοιμάζεις ένα καινούργιο φαγητό που το σκέφτεσαι καιρό,  μπορεί να το έχεις …δεί στον ύπνο σου,  να το διάβασες σε ένα περιοδικό, να το έφαγες κάπου ή απλά να το είδες στο ίντερνετ ή στο βιβλίο συνταγών μιάς φίλης.

Από κεί, τη πρώτη ιδέα και έμπνευση, μέχρι να βάλεις τη δική σου φαντασία και τέχνη για να το μαγειρέψεις -όχι μία φορά αλλά και δύο και τρείς μέχρι να είναι του γούστου σου- υπάρχει μιά τεράστια απόσταση όλο χαρά και δημιουργία. Δεν βγαίνουν όλες οι συνταγές εύκολα , ούτε όλες οι δημοσιευμένες συνταγές μπορούν να μαντέψουν πόσο λεμονάτο σου αρέσει το μοσχαράκι ή πόσο ροδοψημμένες οι πατάτες. Αυτό το ξέρεις μόνον εσύ και υποψιάζομαι ότι κάπως έτσι άρχισες να μαγειρεύεις, πρωτίστως για να κάνεις τα φαγητά που σου αρέσουν ακριβώς όπως τα προτιμάς.

Τα πράγματα βέβαια είναι λίγο διαφορετικά όταν μαγειρεύεις για άλλους, επαγγελματικά, εραστιτεχνικά ή οικογενειακά. Γιατί τότε σκέφτεσαι τους άλλους πρωτίστως αλλά πάντα με εφαλτήριο κριτήριο τη δική σου γεύση και ορισμένων ακόμα που εμπιστεύεσαι.

Εξηγώ.

Με την Ελενα ετοιμαζόμαστε με ενθουσιασμό για το μαγείρεμα στη γκαλερί The Breeder. To εστιατόριό τους The Feeder ,στον τελευταίο όροφο,  είναι πρωτότυπα και τολμηρά διακοσμημένο από τον αρχιτέκτονα Ανδρέα Αγγελιδάκη και συνδυάζει τη σκανδιναυική απλότητα των ολόλευκων επίπλων με ελληνικά ταγάρια και υφαντά, κιλίμια και προτομές επιφανών!

Διαλέξαμε να μαγειρέψουμε εκεί αφροδισιακά φαγητά για την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου φέτος. Οστρακα και ψάρια, πιπεριές Φλωρίνης και σοκολάτα, σπαράγγια, σαλάτες με ξηρούς καρπούς και τζίντζερ αφαιρώντας (μετά πόνου, ομολογώ…) το σκόρδο για ευνόητους λόγους, τις φιλάρες δηλαδή που θα “πέσουν” μετά το φαγητό. Ελπίζουμε σε ανεβασμένη λίμπιντο. (Χα!)

Ενα από τα πιάτα που θα σερβίρουμε και ακόμα εξελίσσεται στη κουζίνα μου είναι ένα φιλέτο σολωμού με κρούστα από φυστίκια Αιγίνης, σχοινόπρασσο και άνιθο.

Ο φούρνος προθερμαίνεται, το βούτυρο μαλακώνει σε “θερμοκρασία δωματίου” , γελάμε, συζητάμε για τη φυσική πικράδα των φυστικιών, διαλέγουμε τα φρεσκότερα και τα καλύτερα από προμηθευτές που έγιναν πιά φίλοι, ρυθμίζουμε τό έντονο άρωμα του άνιθου, μετράμε ποσότητες, δοκιμάζουμε , αλλάζουμε μυρωδικά και αφαιρούμε τα περιττά, ξαναδοκιμάζουμε, αποφασίζουμε, τηλεφωνούμε σε εθελοντές φίλους/δοκιμαστές , αναιρούμε, κυτταζόμαστε , χαμογελάμε και τελικά συμφωνούμε. Το φαγητό μετά από αρκετές ώρες πειραματισμών και δοκιμών εγκρίνεται.

Οχι χωρίς τρακ – μέχρι να φτάσει η ώρα του το σερβιρίσματος στο εστιατόριο και καταφθάσουν τα πρώτα σχόλια των καλεσμένων στο σερβιτόρο (που είναι ο πολύτιμος “σύνδεσμος” μεταξύ κουζίνας και τραπεζιών)- αυτό να λέγεται… Αλλά αυτό , το τρακ, είναι κάτι που οι μάγειροι δεν το χάνουν ποτέ, όσα χρόνια κι αν μαγειρεύουν και δοκιμάζουν νέα πράγματα στις κουζίνες τους…

Οσο μου αρέσει να δοκιμάζω η ίδια καινούργια φαγητά άλλο τόσο μου αρέσει να παρατηρώ και τους άλλους όταν μαγειρεύουν, βρίσκονται σε έναν άλλο κόσμο, με διεγερμένη την αίσθηση της γεύσης αλλά και με αυστηρότητα στο μάτι για την εμφάνιση του πιάτου, σε μία κατάσταση διαλογισμού-χωρίς υπερβολή!

Δεν αναφέρομαι μόνο στους σεφ, αναφέρομαι σε όλους εκείνους που μαγειρεύουν και το “παλεύουν” και που βέβαια τους νοιάζει να ικανοποιούν τη γεύση του άλλου. Πράγμα που δεν έχει τέλος γιατί πάντα κάποιος θα είναι απαιτητικότερος και αυστηρότερος επί του τελικού αποτελέσματος και θα σου πεί κάτι να διορθώσεις, κάτι να προσθέσεις, κάτι να αλλάξεις, να αφαιρέσεις, να σκεφθείς, να τολμήσεις, να προσέξεις.

Αυτό για όλους εμάς που μαγειρεύουμε είναι ανεκτίμητο, ιδίως όταν είναι καλοπροαίρετο.

ΣΟΛΩΜΟΣ ΜΕ ΚΡΟΥΣΤΑ ΑΠΟ ΦΥΣΤΙΚΙ ΑΙΓΙΝΗΣ ΚΑΙ ΑΝΗΘΟ (για δύο άτομα)

salmon breeder

Προθερμαίνεις το φούρνο σου στους 200 βαθμούς.

Θρυματίζεις στο μούλτι 3-4 κουταλιές της σούπας ψύχα φυστίκι Αιγίνης με δύο κουταλιές σούπας άνιθο και 2-3  κουταλιές της σούπας χυμό από λεμόνι.

dill butter

Ανακατεύεις το μίγμα με 100 γραμμάρια βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου.

Αλείφεις ένα μικρό ταψί με βούτυρο, τοποθετείς τα φιλέτα σολωμού (πάχους 2-3 δάκτυλα).

Προσθέτεις ένα ποτήρι καλό ξηρό λευκό κρασί.

Ψήνεις στο φούρνο για 10 λεπτά μέχρι το πορτοκαλί χρώμα του ψαριού να γίνει ροζέ.

Το βγάζεις από το φούρνο και με ένα κουταλάκι ραντίζεις με το ζουμάκι του.

Απλώνεις το μίγμα βούτυρου και φυστικιών κατά μήκος του φιλέτου του ψαριού.

Ψήνεις για ακόμα 5 λεπτά.

Βγάζεις και με ένα κουτάλι ραντίζεις με το ζουμάκι που έχει δημιουργηθεί στο ταψί (από τους χυμούς του ψαριού, τα αρωματικά και το λιωμένο βούτυρο και όσο κρασί δεν έχει εξατμισθεί, απλά θεικό!).

Πασπαλίζεις με ελάχιστο ψιλοκομμένο σχοινόπρασο (που συνδυάζει μιά σκορδένια και κρεμμυδένια γεύση).

Σερβίρεις αμέσως. 

Και να θυμάσαι , του Αγίου Βαλεντίνου όπως και πάντα και παντού, το σεξ είναι εξίσου καλό με προφυλακτικό! 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.