Απορώ κι εγώ η ίδια μερικές φορές, γιατί ενθουσιάζομαι με κάτι μικρά τέτοια πραγματάκια…
Να, ας πούμε φέτος το χειμώνα, για πρώτη φορά αποφάσισα να κάνω πίκλες λεμονιού.
Με έπιασε η γνωστή μανία, όπως κάθε φορά που θέλω να αναρτήσω κάτι.
Αρχικά σερφάρω στα πάντα γύρω από το θέμα μου από το ίντερνετ.
Μπαίνω στα αξιόπιστα μπλογκς, τα σάιτ των περιοδικών μαγειρικής και τις εφημερίδες.
Αποκλείω τη πλειονότητα των συνταγών επειδή μου φαίνονται επιδεικτικά φορτωμένες με δύσκολες τεχνικές και ξενόφερτες ιδέες, εκτός εποχής ή πολύ χρονοβόρες και ακριβές.
Βάζω λίγο το μυαλό μου να δουλέψει.
Τηλεφωνώ σε φίλους και ζητάω τη βοήθειά τους. Λέμε και κανένα νέο, κανονίζουμε και καμμιά έξοδο. Αν ρίξω την ιδέα της συνταγής και ενθουσιαστούν, συνεχίζω. Αν δεν, ακούω και προσαρμόζω ανάλογα.
Γράφω, μαγειρεύω, σβήνω, ξαναμαγειρεύω, στήνω, φωτογραφίζω.
Πέφτω στη μαύρη τρύπα, αμφισβητώ, βγαίνω από τη μαύρη τρύπα, χμ, καλούτσικο είναι λέω και πατάω PUBLISH.
Σπιτική πίκλα λεμονιού
(Αποκλείεται να διαβάζετε αυτό το μπλογκ και να μην κρατάτε τα άδεια όμορφα γυάλινα βαζάκια από μαρμελάδες ή γλυκά κουταλιού, ιδίως αυτά που κλείνουν καλά και το καπάκι τους δεν έχει σκουριά. )
Βράζω νερό στον βραστήρα και μέσα σε μιά λεκάνη βάζω δύο καθαρά βάζα γυάλινα και βραστό νερό μέχρι να καλυφθούν αυτά και τα καπάκια τους. Αφήνω για 5-10 λεπτά και στεγνώνω καλά.
Καθαρίζω καλά με σφουγγάρι 10 μικρά λεμονάκια ή 6-8 μεγαλύτερα και αφαιρώ τις άκρες τους και όσα από τα κουκούτσια τους είναι ορατά.
Κόβω τα λεμόνια στα τέσσσερα.
Ρίχνω στο πάτο κάθε βάζου μιά κουταλιά σούπας αλάτι χονδρό, κατά προτίμηση θαλασσινό.
Πιέζω τα λεμόνια μέσα στα βάζα με μιά κουτάλα για να βγάλουν τον χυμό τους και να στριμωχτούν καλά-καλά. Ο χυμός τους , που βγαίνει όταν τα πιέζουμε, μάλλον φτάνει να τα καλύψει μέχρι επάνω, αλλιώς προσθέτω χυμό από άλλα λεμόνια.
Προσθέτω μιά ακόμα κουταλιά αλάτι .
Κλείνω καλά.
Αναποδογυρίζω και κουνάω τα βάζα συχνά για 48 ώρες.Ετσι, το αλάτι θα πάει παντού.
Βάζω στο ψυγείο μετά 2 μέρες και όποτε ανοίγω το ψυγείο τα βλέπω να λάμπουν στο πάνω πάνω ράφι, τα αναποδογυρίζω, τα κουνάω και χαμογελώ.
Συντηρούνται για έξι μήνες έτσι.
Το καλοκαίρι θα έχω λεμόνια άν ξεμείνω στην ερημιά, τι χαρά!
Τα «μωρά» εννοείται ότι θα έρθουν μαζύ μου διακοπές! Πρώτη θέση… στις χειραποσκευές!
Να θυμίσω ότι χρησιμοποιούμε ακέρωτα αγνά ελληνικά και βιολογικά λεμονάκια για τις πίκλες μας.
Δες κι αυτό…
(κλικ στους τίτλους)
Lemon curd, που ταιριάζει πολύ στη μαρέγκα!
Γλάσο λεμονιού και γλυκό λεμόνι με γιαούρτι
