Κατόπιν λαικής απαιτήσεως και χωρίς κείμενο σήμερα… Ενας κύριος που το δοκίμασε τις προάλλες που το μαγειρέψαμε στη Συλλογική Κουζίνα της Οργάνωσης ΓΗ μου έστειλε μήνυμα ότι απαξάπαντος ΠΡΕΠΕΙ και να το μαγειρέψει ΚΑΙ να το φάει σήμερα.
Το παραθέτω λοιπόν χωρίς τη γνωστή μου πολυλογία…
ΚΡΙΘΑΡΟΤΟ ΜΕ ΤΟΜΑΤΙΝΙΑ
Σε γουόκ ή βαθύ τηγάνι ζεσταίνουμε 2-3 κουταλιές λάδι σε δυνατή φωτιά για 1 λεπτό.
Βάζουμε το χονδρό κριθαράκι κατευθείαν από το σακουλάκι και ανακατεύουμε με ξύλινη κουτάλα να λαδωθεί όλο το κριθαράκι καλά.
Προσθέτουμε 1 κολοκυθάκι ξυσμένο στο μαντολίνο ή στο χοντρό του τρίφτη και 2-3 φρέσκα ψιλοκομμένα κρεμμυδάκια.
Ανακατεύουμε συνέχεια παίρνοντας το κριθαράκι από κάτω προς τα πάνω και από γύρω προς το κέντρο.
Ρίχνουμε 1 σφηνάκι ούζο ή άσπρο κρασί και ανακατεύουμε.
Μοιράζουμε τα τοματίνια σε τρείς ίσες ποσότητες. Τα κόβουμε στη μέση.
Ρίχνουμε τα πρώτα τοματίνια (το 1/3 δηλαδή) που θα χρησιμεύσει σαν πολτός ντομάτας επειδή θα βράσει από την αρχή, αφήνοντας τα ζουμάκια του. Αλατίζουμε ελαφρά.
Ρίχνουμε σιγά-σιγά βραστό νερό (θα χρειαστούμε στο σύνολο περίπου 1 λίτρο) και κατεβάζουμε τη φωτιά.
Από δώ και μπρός ετοιμαστείτε για ορθοστασία, εξοπλιστείτε με υπομονή και μην αμφισβητείτε τον μάγειρα! Μόνο κάντε του λίγη παρέα… Το κριθαρότο είναι μιά αργή και επίπονη συνταγή, παρόμοια με του ριζότο, χρειάζεται το λιγότερο 20 λεπτά με προσοχή πάνω από το γουόκ και 5 λεπτά ξεκούραση πριν το σερβίρετε.
Ανακατεύουμε “φτιαριστά” και προσέχουμε να στεγνώνει καλά ο πάτος του τηγανιού πριν προσθέσουμε το επόμενο φλυτζάνι βραστό νερό.
Στα 8-10 λεπτά έχουμε βάλει το 2/3 από τα τοματίνια και τα 2/3 νερού.
Αλατίζουμε και πιπερώνουμε καλά.
Τελειώνοντας το μαγείρεμα και αφού έχουμε βεβαιωθεί οτι το κριθαράκι έχει βράσει πολύ καλά, ρίχνουμε και τα τελευταία τοματίνια, επιπλέον αρκετό ελαιόλαδο , μιά χούφτα ψιλοκομμένο μαιντανό , αλατοπίπερο και θυμάρι ή λίγη ρίγανη και πλέον ανακατεύουμε πιό προσεκτικά, μόνο από τις άκρες.
Αν προτιμάμε τυρί, τότε διαλέγουμε ένα ωραίο πικάντικο ελληνικό τυρί , όπως μιά κεφαλογραβιέρα , το πεκορίνο Αμφιλοχίας , Σαν Μιχάλη ή μιά καλά ψημμένη γραβιέρα .
Το καλοκαίρι μπορούμε να προσθέσουμε και βασιλικό φρέσκο…
Και πανσέτα ροδοτηγανισμένη -εννοείται τηγανισμένη σε ξεχωριστό σκεύος με το δικό της λίπος μόνο και χωρίς προσθήκη άλλου λιπαρού- για ορισμένους λάτρεις του κρέατος που το ζήτησαν (και ε, επειδή είχαν το μέσον, το προσθέσαμε το κρεατικό). Αλλιώς και με μόνο το νόστιμο τυρί και τα λαχανικά είναι ένα ωραίο πιάτο , χορτοφαγικό και οικονομικό και κα-λο-και-ρι-νό-τα-το!
Σερβίρουμε μέσα στο γουόκ, μιά και τό αποτέλεσμα είναι χάρμα οφθαλμών για να πάει σε άλλη πιατέλα. Εξάλλου είναι ένα πιάτο που φτιάχνεται από μιά καλή παρέα για μιά καλή παρέα, δεν είναι για μοναξιές…
