Συζητούσαμε για πολύ καιρό ένα ταξίδι σε μια χώρα των Βαλκανίων. Επιλέξαμε τη Ρουμανία και το Βουκουρέστι χωρίς να έχουμε δει και ψάξει σχεδόν τίποτα. Είπαμε να πάμε, χωρίς οδηγούς και τα top 10 που «πρέπει» οπωσδήποτε να δεις και να κάνεις. Όπως έχετε καταλάβει, δεν μας αρέσουν τα «πρέπει» γι’αυτό και συνεχίζουμε εδώ, στο twominutesangie.com, τη συνεχή αναζήτηση της γεύσης και των ανθρώπων της.
Την πιο «άτακτη» μέρα της εβδομάδας, την Παρασκευή, είχαμε κλείσει εισιτήρια να πετάξουμε στις 4 το απόγευμα. Η πτήση για το Βουκουρέστι διαρκεί περίπου μιάμιση ώρα.
Φτάσαμε, περάσαμε από τον έλεγχο διαβατηρίων (κάτι που μας πήρε ένα μισάωρο), κάναμε το απαραίτητο συνάλλαγμα για τις μικροσυναλλαγές (ταξί, tips, καφέδες στο χέρι κλπ. Το νόμισμα της Ρουμανίας είναι το Λέου, 1 ευρώ= 4,53 Λέου περίπου) και βγήκαμε έξω από το αεροδρόμιο για να πάρουμε ταξί για το κέντρο της πόλης του Βουκουρεστίου όπου και μέναμε.
Πριν ξεκινήσω να αφηγούμαι το 48ωρο στο Βουκουρέστι, θέλω να πω πως στη Ρουμανία, λόγω της ευνοϊκής ισοδυναμίας του νομίσματος με το ευρώ, μπορείς να ξεφύγεις και λίγο, και να ευχαριστηθείς με κάποιες ακριβές στην Ελλάδα απολαύσεις ή που δε θα έκανες σε άλλες χώρες με ισχυρότερο νόμισμα. Ετσι λοιπόν, τα ταξί είναι πάμφθηνα, όποια απόσταση και να κάνεις, οι καφέδες εξίσου φθηνοί, τα κρασιά, τα τσιγάρα, τα πούρα, το φαγητό, όλα όσα μας αρέσουν να απολαμβάνουμε ! Δεν χρειάζεσαι πολλά χρήματα στο Βουκουρέστι και με μια αναζήτηση σε site κράτησης ξενοδοχείων με εξίσου λίγα χρήματα, μπορείς να μείνεις για δύο βράδια σε ξενοδοχείο 5 αστέρων.
Τα λίγα χρήματα που εννοώ είναι 130-140 για ένα δίκλινο δωμάτιο στο Hilton, στο JW Mariott ή στο Radisson Blue. Εμείς επιλέξαμε το JW Mariott και μετά από μια ώρα μέσα στο ταξί, φτάσαμε. Η κίνηση πολλή σε όλη την πόλη του Βουκουρεστίου. Στη διαδρομή από το αεροδρόμιο βλέπεις συνέχεια κατασκευές μεγάλων πολυκαταστημάτων και άλλων εμπορικών επιχειρήσεων που εύλογα μαρτυρούν ότι το Βουκουρέστι αποτελεί πόλο έλξης για πολλούς ξένους επενδυτές.
Φτάνοντας στο υπερπολυτελές Mariott, περάσαμε από την αψίδα του Θριάμβου και το παλάτι του Λαού, δύο από τα κύρια αξιοθέατα του Βουκουρεστίου που κατά τη διαμονή μας θα βλέπαμε καλύτερα . Είχε βραδιάσει και ήδη πεινούσαμε! Η επιλογή μας για το πρώτο βράδι ήταν το Caru’ cu bere, Strada Stavropoleos 5, ένα από τα γνωστότερα εστιατόρια στην καρδιά της παλιάς πόλης.
Άνοιξε στο μέρος αυτό το 1899 και για πάνω από 100 χρόνια συνεχίζει να ικανοποιεί τους πελάτες του με εξαιρετικό φαγητό, παλιά μουσική και τη μυστική, πρωτότυπη συνταγή της μπύρας του. Μέσα μοιάζει σαν καθεδρικός ναός, με βιτρό, ζωγραφιές και ήχους από παραδοσιακή ρουμάνικη μουσική. Απολαύσαμε παραδοσιακή σούπα gulasch μέσα σε καρβέλι ψωμιού(!), ποικιλία λουκάνικων και τα πασίγνωστα Ρουμάνικα mici, που είναι σαν μακρόστενα μπιφτεκάκια, γευστικότατα, με τη συνοδεία της μπύρας που οι ίδιοι παράγουν.
Το ιδιαίτερο αυτό μαγαζί δε δέχεται κρατήσεις, ο κόσμος που πηγαινοέρχεται είναι πολύς , δεν ενδείκνυται για τις ώρες αιχμής. Αξίζει να πάτε να φάτε εκεί κάποια ήρεμη στιγμή μέσα στην ημέρα για να απολαύσετε τον διάκοσμο και το φαγητό φυσικά. Αποτελεί μιά πολύ ωραία εμπειρία (και οικονομική, θα ξαναπώ πολλές φορές!) .
Βγαίνοντας έξω από το μαγαζί, ακριβώς απέναντι βλέπεις την εκκλησία της Σταυρουπόλεως, άλλο ένα αξιοθέατο της πόλης. Πρόκειται για μνημείο ελληνικού ιστορικού ενδιαφέροντος και είναι αφιερωμένος στους Αρχαγγέλους Μιχαήλ και Γαβριήλ, στην καρδιά της παλιάς πόλης του Βουκουρεστίου. Όλη η πόλη στολισμένη, λαμπερή και γιορτινή, είχε φορέσει τα καλά της για τα Χριστούγεννα.
Η ώρα έχει περάσει τις 11, τα κεντρικά και γνωστά clubs έχουν αρχίσει να προετοιμάζονται, δυναμώνοντας τις μουσικές τους για τον μουσικοχορευτικό «μαραθώνιο» των after hours. Εμείς δεν είμαστε τέτοιοι τύποι και περιοριστήκαμε στην αγορά μιας φιάλης κρασιού από τα εδάφη της Ρουμανίας, από την κεντρικότερη κάβα της πόλης, το House of Cigars, στην οδό Lipscani που το απολαύσαμε με τη συνοδεία ενός πολύ καλού πούρου από τη Νικαράγουα.
Οι τιμές για τα Ρουμάνικα κρασιά ξεκινούν από τα 3 ευρώ(!) μέχρι τα 10, ενώ μπορείς να απολαύσεις ένα χειροποίητο πούρο με μόλις 3 ευρώ, καμμία σχέση με τις ελληνικές τιμές. Παράδεισος, στον κεντρικότερο δρόμο του Βουκουρεστίου για τους λάτρεις αυτών των δύο «χόμπι» καθώς τα Ρουμάνικα Merlot φημίζονται για το value for money επίπεδο τους, το είδα με τα μάτια μου και το γεύτηκα κιόλας! Η ώρα είχε περάσει, το ταξί για το ξενοδοχείο έκανε μόλις 10 λεπτά και η επόμενη μέρα ήταν γεμάτη υποσχέσεις.
Ξυπνήσαμε, φάγαμε πρωινό και περπατήσαμε προς την παλιά πόλη, περνώντας έξω από το Παλάτι του Λαού, ένα δημιούργημα του Τσαουσέσκου, 340.000 τ.μ., το μεγαλύτερο κτίριο της Ευρώπης, στεγάζοντας το γραφείο του προέδρου, κρατικές υπηρεσίες και διάφορα υπουργεία κατά το παρελθόν. Μετά την πτώση του Τσαουσέσκου και την ανατροπή του καθεστώτος η νέα κυβέρνηση της Ρουμανίας δυσκολεύτηκε να αποφασίσει τη νέα χρήση αυτού του τερατώδους οικοδομήματος, το οποίο πολλοί συνηθίζουν να αποκαλούν «Casa Nebunului», δηλαδή το «Σπίτι του Τρελού». Τελικά αποφασίστηκε να στεγαστούν εδώ η Γερουσία και η Βουλή, ενώ αρκετές αίθουσες χρησιμοποιούνται για διεθνή συνέδρια. Σήμερα μπορείτε να το επισκεφθείτε με μια 45λεπτη οργανωμένη ξενάγηση που θα σας δείξει δέκα από τις πλέον αντιπροσωπευτικές αίθουσες. Όπως, για παράδειγμα, την εκθαμβωτική Sala Unirii (Αίθουσα της Ενοποίησης), όπου έγινε το 1996 η τελετή γάμου της διάσημης γυμνάστριας Νάντια Κομανέτσι που έκανε την ενόργανη γυμναστική γνωστή σε όλο το κόσμο .
Ένας δεύτερος καφές μας καλούσε κι εμείς επιλέξαμε το Les Bourgeois, απολαμβάνοντάς τον στην παλιά πόλη, αφού προχωρήσαμε για αρκετή ώρα φωτογραφίζοντάς την. Τα γαστρονομικά στέκια της πόλης μας καλούσαν να τα επισκεφθούμε, επιλέγοντας το Red Angus, στην οδό Strada Franceză 56.
Γρήγορο σέρβις, καλές τιμές, με must τα Τ Bone, τα χοιρινά πλευρά με την πικάντικη σάλτσα, καθώς και τα παραδοσιακά sarmale, όπως λαχανοντολμάδες. Αυτή η συνταγή παράγεται με χοιρινό, λάχανο τουρσί, λάχανο και τομάτες.
Επόμενος στόχος μας, μετά το λουκούλειο γεύμα μας, ένα ακόμη ποτήρι κρασί σε ένα όμορφο και ζεστό wine bar της πόλης, το Corks. Απόσταση με τα πόδια, μόλις 7 λεπτά, καθώς όλα στην παλιά πόλη είναι κοντά.
Το Corks βρίσκεται στην οδό Strada Băcani 1, σε ένα μικρό στενάκι, δίπλα από το εστιατόριο La Mama(εξίσου καλή επιλογή, που δεν επισκεφθήκαμε όμως).
Μεγάλη λίστα κρασιών, εντυπωσιακά πλατό τυριών και αλλαντικών κι εμείς απολαύσαμε ένα καλό κρασί porto, της Calem, του 1985 σε ειδικά καλή τιμή, το λέω και το ξαναλέω, η Ρουμανία σου επιτρέπει να απολαύσεις πολλά λόγω του συναλλάγματος και αξίζει να το κάνεις.
Ξεκουραστήκαμε για λίγο στο ξενοδοχείο και το βράδυ είχαμε κάνει κράτηση στο top κρεατάδικο του Βουκουρεστίου, εν ονόματι Vacamuuu, Calea Floreasca 111. Tεράστια ψυγεία με κρεατικά από μοσχάρι που ωριμάζουν για 30 έως και 180 μέρες. Η χαρά του κρεατολάγνου και η λίστα γεμάτη με ιταλικά κρασιά, καθώς το μαγαζί έχει μιλανέζικες ρίζες.
Στο βάθος της σάλας, δεσπόζει μια βιτρίνα-ψυγείο που σου επιτρέπει να αγοράσεις το κρέας για το σπίτι σου, καθώς και πολλά άλλα delicatessen εδέσματα για να δημιουργήσεις μόνος σου μια απόλυτη εμπειρία. Φάγαμε σιτεμένη σπαλομπριζόλα 90 ημερών, Rib Eye και Τ Bone 70 ημερών. Συγκλονιστικές γεύσεις, σε έναν εξαιρετικό χώρο. Απαιτείται κράτηση λόγω προσέλευσης κόσμου.
Περπατήσαμε πολύ, φάγαμε καλά και την Κυριακή το μεσημεράκι επιστρέψαμε. Δύο μέρες αρκούν, το Corks, το Caru’ Cu Bere, το La Mama, το Red Angus, το Vacamuuu αποτελούν πόλο έλξης για όλους μας που κυνηγάμε συνεχώς τη γεύση.
Δώστε στο Βουκουρέστι μια ευκαιρία και δεν χάσετε, μόλις μιάμιση ώρα μακριά. Ένα 48ωρο γεμάτο γεύσεις, καλές τιμές και ακόμη καλύτερες εμπειρίες. Αν κάποιος διαθέσει άλλη μια ημέρα, η επίσκεψη στο κάστρο του Κόμη Δράκουλα στα Καρπάθια Όρη είναι νομίζω ένα highlight της Ρουμανίας που, απ’ όσο έμαθα, έχει καλά στέκια γεύσης και αντίστοιχης γαστρονομικής απόλαυσης.
Θα το μάθουμε την επόμενη φορά. Η επιστροφή θεωρείται δεδομένη!
Δες κι αυτό…
Τι προλαβαίνεις να δεις, να φας και να πιεις στη Ρώμη σε ένα τριήμερο!
(κλικ εδώ)
