Αναρωτιέμαι : πόσο συχνά τρώμε κρέας σπίτι σας; Περισσότερο ή λιγότερο απ’ ότι δυό-τρία χρόνια πριν;
Είναι μια συνήθεια που αγαπήσαμε τρελλά στην Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες, σπεύσαμε σε ψησταριές για αρνάκι στη σούβλα ακόμα και εκτός Πάσχα , σε μπριζολάδικα για αργεντίνικα στέηκς και παιδάκια με …ονομασία γεωγραφικής προέλευσης!
Μήπως όμως αναγκαστήκαμε να μειώσουμε το κρέας πρόσφατα , να κάνουμε και εδώ “οικονομία” , λόγω της κρίσης, που μας έμαθε να “κόβουμε” κάτι απ’ όλα;
Η μήπως καταναλώνουμε λιγότερο κρέας επειδή τελευταία αποκαθηλώθηκε η αποκλειστικότητα της θρεπτικότητας του κρέατος με τους σύγχρονους διατροφολόγους να προτείνουν και άλλα φαγητά που τα θεωρούν εξίσου ωφέλιμα όπως το κρέας;
Σίγουρα , όταν γνωρίζεις τα βασικά της διατροφής αντιλαμβάνεσαι ότι τα λευκώματα και οι πρωτείνες του κρέατος αντικαθιστώνται δύσκολα από κάποια άλλη τροφή. Η μήπως όχι;
Ο διατροφολόγος Κωνσταντίνος Ζερβός μας εξηγεί :” Χρόνια τώρα έχει καθιερωθεί η μεσογειακή διατροφή ως το καλύτερο μοντέλο υγιεινής διατροφής. Αναφέρομαι στον τρόπο διατροφής που ακολούθησαν οι λαοί της Μεσογείου μέχρι τα 1960. Μιά διατροφή πλούσια σε φρούτα και λαχανικά, όσπρια και δημητριακά, ξηρούς καρπούς και χαμηλή σε κατανάλωση ζωικών προιόντων , ιδιαίτερα κρέατος. Στις μέρες μας η κατανάλωση κρέατος και των παράγωγών του είναι πολύ μεγαλύτερη από το παρελθόν μιά και αποτελεί γρήγορη, εύκολη, χορταστική λύση και γευστικά ασφαλή.
Σίγουρα όμως το κρέας δεν αποτελεί τη μοναδική πηγή πρωτεινικής κάλυψης για τον οργανισμό. Το γάλα, το γιαούρτι, το τυρί, τα ψάρια, τα θαλασσινά, το αυγό είναι τροφές με πρωτεινική βάση.
Η παραδοσιακή μεσογειακή διατροφή κρύβει μυστικούς συνδυασμούς και διατροφικές “πατέντες” που προσφέρουν στον οργανισμό μας ό,τι το κρέας χωρίς όμως να τρώμε κρέας! Γιά παράδειγμα :
Διατροφικά ζευγάρια όπως,
ρύζι + όσπρια (π.χ. φακές με ρύζι)
ρύζι+ γάλα (ρυζόγαλο!)
ρύζι+σουσάμι
σιτάρι /σιτάλευρο+ φασόλια
γάλα/τυρί + όσπρια
σαρδέλες+φασόλια
φυστίκια + γάλα
που δημιουργούν γευστικά παντρέματα υψηλής πρωτεϊνικής αξίας. Η κινόα (δημητριακό της Λατινικής Αμερικής και πολύσυζητημένο τελευταία για τις διατροφικές του χάρες) και οι σπόροι chia, το τοφού (από φασόλια) αποτελούν τη νέα γενιά των πρωτεινών φυτικής προέλευσης συμπληρώνοντας εύστοχα τη παραπάνω λίστα”.
Ενδιαφέρον, σκέφτομαι… Εχω όμως πολύ δουλειά μπροστά μου αν θέλω τα μαγειρέματα μου να παίρνουν υπ’ όψη τους και τη παράμετρο πρωτείνη. Προς το παρόν κρατώ αυτή τη συμβουλή του κ. Ζερβού και συνοψίζω: μιά φορά τη βδομάδα κόκκινο κρέας λοιπόν και τις υπόλοιπες όσπρια, ψαράκια, αυγά, θαλασσινά, γιαούρτι, ξηροί καρποί, τυρί σε έξυπνους γευστικούς συνδυασμούς.
Το παρακάτω πιάτο αρχικά σκεφτόμουν να το κάνω με κοντό ζυμαρικό, χωρίς το ψαράκι. Προτίμησα όμως το ρύζι, πρόσθεσα τη σαρδέλα και πλέον αναρωτιέμαι αν αυτό είναι ένα νόστιμο, θρεπτικό πιάτο, πλούσιο σε πρωτείνες…
ΡΥΖΙ ΜΕ ΚΟΛΟΚΥΘΑΚΙ
ΚΑΙ ΦΙΛΕΤΑ ΦΡΕΣΚΙΑΣ ΣΑΡΔΕΛΑΣ
Βράζω με λίγο αλάτι το ανάμικτο ρύζι στο τσικ, να κρατάει ελάχιστα (περίπου 15 λεπτά).
Σουρώνω και το κρατάω ζεστό.
Φιλετάρω τις σαρδελίτσες , τρίβω λίγο σκόρδο, λαδώνω ελάχιστα και τις αλατοπιπερώνω.
Ψήνω τις σαρδέλες στο γκρίλ για 10 λεπτά το πολύ.
Την ίδια ώρα, σε ένα μικρό τηγάνι μαραίνω τα κολοκυθάκια που τα έχω κόψει σε κυβάκια και τα έχω ανακατέψει με ελάχιστο ελαιόλαδο, λίγο σκόρδο, αρκετό δυόσμο, 1-2 ψιλοκομμένες καυτερές πιπερίτσες , λίγο φρέσκο κρεμμυδάκι (με αρκετό από το πράσινό του μέρος) και αλατοπίπερο.
Τρίβω ένα μικρό καρότο στο τρίφτη.
Οταν τα κολοκυθάκια είναι όμορφα ψημένα και τραγανά (περίπου 4-5 λεπτά σε πολύ δυνατό γκρίλ ή αντικολλητικό τηγάνι), προσθέτω τα καρότα , τα ανακατεύω -εννοείται με το ελάχιστο λαδάκι του ταψιού – το τριμμένο καρότο , λίγες ξανθές σταφίδες και ξύσμα λεμονιού ανακατεμένο με 1-2 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο και στο τέλος το ρύζι.
Σερβίρω σε κάθε πιάτο ένα μικρό βουναλάκι ρύζι, 6-8 φιλετάκια σαρδελίτσας, φρεσκοκομμένο μαιντανό , ελάχιστο ελαιόλαδο και πολύ φρέσκο λεμόνι.
Κάθε μπουκιά παίρνει και λίγο ελαιόλαδο από το πιάτο, η σαρδέλλα ζητάει λάδι και λεμόνι!
Να τί μας λέει ο Κωνσταντίνος Ζερβός για το συγκεκριμμένο πιάτο :
“Βingo! τα ‘εχει όλα και συμφέρει … το ρυζάκι προτιμούμε να είναι αναποφλοίωτο … επίσης ο συνδυασμός λαχανικών, πρωτείνης, ωμέγα Ω λιπαρών και σταφίδας απογειώνουν την σεροτονίνη στα ύψη.Ετσι είμαστε χορτάτοι , πλήρεις και πραγματικά ευχαριστήμενοι! Το γεύμα θα μας χορτάσει χωρίς να μας βαρύνει και θα μας κρατήσει για τουλάχιστόν 3 ώρες μεχρι τον επόμενο σταθμό ανατροφοδότησης με ένα σνακ!”
