Ένα παιδί που διαβάζει, ένας φοιτητής , ένας νέος άνθρωπος που προσπαθεί για κάτι, κάτι καλύτερο, πρέπει να τρώει σωστά. Αυτό λέει η γιαγιά, η μαμά και τα μισά τηλεοπτικά πρωινά “παράθυρα” , τα ραδιόφωνα, οι παιδίατροι και “οι μεγάλοι” την περίοδο των εξετάσεων.
Ένα παιδί με άποψη όμως, που διαβάζει για τις εξετάσεις του, πρέπει να τρώει σωστά γιατί έτσι λέει η μαμά μεν αλλά και νόστιμα επειδή …το θέλει εκείνο. Τα παιδιά έχουν άποψη! Και εφόσον κάθε άποψη είναι σεβαστή , σεβαστή είναι και η γνώμη των παιδιών!
Όταν λοιπόν σήμερα το πρωί, έβρασα τα ρεβύθια (που μούλιαζαν αποβραδίς) έτοιμη να φτιάξω λίγο χούμους με τα μισά και λίγο γιαχνί με κρεμμυδάκι τα άλλα μισά, το παιδί (που διαβάζει αλλά οσφραίνεται και το φαγητό που μαγειρεύεται στη κουζίνα), αποφάσισε να πάρει τα βρασμένα ρεβύθια -πριν μπούν στο μπλέντερ με το ταχίνι για να γίνουν χούμους- και να φτιάξει αυτή την υπέροχη νόστιμη εκδοχή : ρεβυθοσαλάτα με πιπεριές, μαιντανό και ξύσμα λεμονιού.
“Δεν μου αρέσει την Άνοιξη το “χειμωνιάτικο του ρεβυθιού” με τα λάδια και τα κρεμμύδια, γι αυτό πρόσθεσα τις πιπεριές…” , μου είπε ανασηκώνοντας τους ώμους της σαν να ήταν περιττή η εξήγηση που της ζήτησα για να γράψω κάτι παραπάνω στο μπλογκ…
Με δύο λέξεις : περί ορέξεως…
TWO MINUTES ANGIE ΡΕΒΥΘΙΑ ΜΕ ΠΙΠΕΡΙΕΣ ΠΟΛΥΧΡΩΜΕΣ
Μουλιάζω τα ρεβύθια αποβραδίς-τουλάχιστον.
Τα στραγγίζω και τα απασπαλίζω με μαγειρκή σόδα, 1 κ.γλ. για όλο το πακέτο ρεβυθιών.
Τα αφήνω μιά ώρα.
Βράζω τα ρεβύθια καλά (και αν θέλω να κάνω χούμους , βλ.σχετικό ποστ εδώ με συνταγή της Αννιας Λέκκα , κρατάω 1 κούπα από το νερο που έχουν βράσει).
Στραγγίζω.
Ανακατεύω με ψιλοκομμένες πολύχρωμες πιπεριές (και αν θέλω σχοινόπρασσο, φρέσκο κρεμμυδάκι) λάδι, ξύσμα λεμονιού και χυμό λεμόνι.
Πασπαλίζω με κόκκινο πιπέρι-προεραιτικά με καυτερό.
Σκέφτομαι χαμογελώντας τί ωραία που είναι όταν μαγειρεύει όλη η οικογένεια…
