Τσουκνίδες

το χόρτο που ανασταίνει και νεκρούς!

0
20457

Ο Στέφανος Ψημένος, χαρτογράφος της Terrain (www.terrainmaps.gr), βρίσκεται 300 ημέρες τον χρόνο σε μέρη απίστευτης ομορφιάς σε όλη την Ελλάδα για τις ανάγκες της δουλειάς του.

Όταν χαρτογραφεί παλιά και ξεχασμένα μονοπάτια, μπορεί να περάσει ως και τέσσερις μέρες μακριά απ’ το κοντινότερο χωριό με αποκλειστική τροφή ό,τι έχει να του προσφέρει η φύση.

2014-01-27 16.28.17

Αργά το απόγευμα. Ολη μέρα οδηγώ, πεζοπορώ, σκαρφαλώνω, χαρτογραφώ, φωτογραφίζω, γράφω, και είναι σαν μόλις να ξεκίνησα τη μέρα μου (τι σου κάνει ένα πιάτο βραστές τσουκνίδες και ένα παγούρι γεμάτο τσουκνιδόζουμο!)

Τσουκνίδες! Για να μη σας κουράζω, περιέχουν τα πάντα. Επίσης, είναι νοστιμότατες. Και το σημαντικότερο, σε κάνουν τούρμπο. Ο Ποπάι με το σπανάκι του είναι ένα τίποτα μπροστά σε κάποιον που έχει φάει τσουκνίδες.

Οι δημοφιλείς συνταγές παραπέμπουν σε τσουκνιδόσουπα … βελουτέ (με γιαούρτι ή αριάνι) και τσουκνιδοκεφτέδες αλλά ο πεζοπόρος δεν έχει την πολυτέλεια των υλικών, τον χρόνο και τα σκεύη για τέτοιες λιχουδιές. Οπότε φοράμε γάντια, μαζεύουμε τις τρυφερές κορυφές από νεαρά φυτά τσουκνίδας (χωρίς να ξεριζώνουμε τα φυτά) και , μετά από ένα σύντομο ξέπλυμα, έτσι όπως είναι, τις ρίχνουμε σε νερό που βράζει.

2014-01-26 18.07.35
Νάτες! Φρέσκες φρέσκες! Τις ξεπλένουμε καλά κάτω από τη βρύση, και τις ρίχνουμε στο κατσαρόλι με το βραστό νερό. Τις πατάμε με μια ξύλινη κουτάλα, να στουμπώσουμε όσες περισσότερες μπορούμε. Μετά από λίγο, έχουν γίνει μισές σε όγκο. Αλλά διπλάσιες σε νοστιμιά!

Οι τσουκνίδες να είναι μπόλικες (δυο φορές τον όγκο του κατσαρολιού μας) γιατί με το βράσιμο μπάζουν. Και το νερό λίγο, όσο πιο λίγο γίνεται. Τις βράζουμε για τέσσερα λεπτά μόνον.

Αυτή η μαλακία που έχουν μέσα και μας κοκκινίζει το δέρμα όταν τις ακουμπάμε, με το βράσιμο αδρανοποιείται. Το νερό στο οποίο τις βράσαμε δεν το πετάμε, μιλάμε απογειώνονται και πύραυλοι της ΝASA με αυτό! Πίνουμε επί τόπου όσο μπορούμε, ζεστό-ζεστό, και το υπόλοιπο το φυλάμε στο παγούρι μας, για τις δύσκολες ώρες.

Κόβουμε τις βρασμένες τσουκνίδες και προσθέτουμε λίγο ελαιόλαδο μόνο. Τους ταιριάζει και το λεμόνι αλλά να είναι κομμένο από δέντρο, αλλιώς διαπράττετε αμαρτία, είναι πολύ φίνα η γεύση της τσουκνίδας και θέλει λεμόνι αγνό. Και το αλάτι τους πάει αλλά να είναι κι’ αυτό αγριομαζεμένο, θαλασσινό, από τα βράχια της ακροθαλασσιάς. Μια μερίδα τσουκνίδες είναι ικανή να σας δώσει ενέργεια για να περπατήσετε 85.000 χιλιόμετρα (περίπου!).

DSC_8866

Έχεις λίγο χρόνο ακόμα; Κλικ εδώ για όλες τις γευστικές ανταποκρίσεις του Στέφανου Ψημένου όσο χαρτογραφεί και φωτογραφίζει σε μέρη απίστευτης ομορφιάς σε όλη την Ελλάδα.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.