Να στο πώ απλά: υπάρχουν οι βιβλιοφάγοι που ενθουσιάζονται με το τελευταίο  βιβλίο του αγαπημένου τους συγγραφέα. Οι μουσικοί με το καινούργιο τραγούδι του αγαπημένου τους μουσικού.  Οι fashionistas με το απίστευτο συνολάκι του μόδιστρου της καρδιάς τους. Κι’ εμείς οι τρελαμένοι με το φαγητό που υμνούμε ένα καινούργιο τρόφιμο, ένα ιδιοφυές “πιάτο” , ένα πρωτότυπο εστιατόριο ή άγνωστο  ταβερνάκι, έναν δημιουργικό σεφ.

Στα λέω αυτά γιατί όταν έφθασαν στα χέρια μου οι φακές του Αλέξανδρου Γκουσιάρη (που άφησε τα Μαθηματικά και την Αθήνα για να καλλιεργήσει σούπερ τομάτες , μέλι και φακές στον Αραπά στον κάμπο της Καρδίτσας) ένιωσα την ίδια χαρά που φαντάζομαι ότι νιώθει ένας αστροφυσικός που βλέπει έναν άγνωστο πλανήτη στο τηλεσκόπιό του.

Τί με συγκίνησε : πρωτίστως η επιλογή του Αλέξανδρου να αλλάξει ζωή. Μετά, η ετικέτα του πακέτου με τη φακή. Τρίτο, ο ενθουσιασμός του καθ’ όλη τη διάρκεια της καλλιέργειας αλλά και προώθησης του προιόντος του και τελευταίο – αλλά βασικότερο- η απίστευτη αγνή νοστιμιά της φακής του, η ωραία γήινη επίγευση σε κάθε μπουκιά.

Μπήκα στη κουζίνα με τρακ, πρέπει να σου πώ.

Δεν θα μπορούσα να ξεκινήσω να μαγειρεύω φακές χωρίς να ρίξω μιά ματιά στο Plenty του αγαπημένου σεφ Ottolenghi , είναι μία από τις βίβλους των foodies, στο ίδιο ράφι με τα βιβλία της δικής μας Κυρίας της Ελληνικής Κουζίνας, Εύης Βουτσινά. Ο Ottolenghi λοιπόν χρησιμοποιεί φακές Puy (που θεωρούνται οι καλύτερες παγκοσμίως για … όσους δεν έχουν δοκιμάσει τις δικές μας , της Εγκλουβής!) που αφού τις βράσει, αρωματίσει και σωτάρει τις ακουμπά σε έναν δίσκο από έτοιμη σφολιάτα και…εκεί με χάνει.

Προτίμησα λοιπόν να βράσω τις φακές , να τις αρωματίσω μεν κατά τις οδηγίες του ισραηλινού σεφ,  να τις σωτάρω με σπανάκι αλλά και πράσο αλλά να τις στήσω πάνω σε ένα νόστιμο φρέσκο ψωμί ολικής άλεσης (θα προτιμούσα ένα γιαννιώτικο με προζύμι για να μου δώσει και λίγη ξυνίλα αλλά δεν είχα πρόχειρο-το συνιστώ πάντως) στέφοντάς τις με μία σος καρότου και γιαουρτιού με λίγο λευκό μπαλσάμικο και λεμόνι.

Δεν θα μπορούσα να σταματήσω εδώ με τις φακές του ξεχωριστού έλληνα παραγωγού. Οταν παραλαμβάνεις ένα αριθμημένο πακέτο φακές (από τα 2.350 που συσκευάστηκαν συνολικά) με πληροφορίες που περιλαμβάνουν την εποχή σποράς και θερισμού, τον τρόπο καθαρισμού από σπόρους και δημητριακά που τρυπώνουν στο πακέτο κατά τη συσκευασία (!!!) και ημερομηνία λήξης μόλις ένα χρόνο μετά, τότε προσπαθείς να φτιάξεις και την παραδοσιακή σούπα φακές για να δείς σε τί διαφέρει αυτό το προσεγμένο , εκλεκτό όσπριο από το τυχαίο του σούπερ μάρκετ. Με συγκίνησε επίσης όταν έμαθα ότι τη πρώτη δοκιμή την έκανε με τις κυράδες του χωριού του οργανώνοντας μία μεγάλη γιορτή μετά το θερισμό!

Θα επιλέξω να γράψω εδώ τη συνταγή για τη σαλάτα λέγοντας απλά ότι αυτές οι φακές περιέχουν όλα όσα είναι ο Αλέξανδρος Γκουσιάρης και οι καλλιέργειές του : σοβαρός και μετρημένος, βαθύς γνώστης της Γης , υπεύθυνος βιοκαλλιεργητής και έξυπνος επιχειρηματίας.

Αλλιώς πώς εξηγείται ότι οι έλληνες foodies τον γνωρίζουν και τον λατρεύουν και τα  deli του απαιτητικού Λονδίνου περιμένουν κάθε χρόνο πώς και πώς τη πρώτη σοδειά του; Μόνο που φέτος μπορεί να μην γευθούν τις φακές μιά και προτεραιότητα έχει η Ιαπωνία και μία ιδιαίτερα γνωστή food blogger εκεί!

Για το πολτό τομάτας του Αλέξανδρου Γκουσιάρη έχω ξαναγράψει. Μιά άλλη φορά θα σού πώ και για το μέλι του… Εκεί να δείς…

• 250 γραμμάρια φακές (μισό πακέτο)
• 1 πράσσο ψιλοκομμένο
• 2 χούφτες φρέσκο ωμό σπανάκι ολόκληρα τα φύλλα και ψιλοκομένα τα κοτσανάκια
• 1 καρότο τριμμένο στο τρίφτη
• 4-5 κουταλιές της σούπας στραγγιστό γιαούρτι
• 1 κουταλιά σούπας κόλιανδρο σε σκόνη και ένα κουταλάκι γλυκού κύμινο σκόνη
• αλάτι, πιπέρι
• ελαιόλαδο
• ψωμί με προζύμι ή πολύσπορο
• το χυμό ενός λεμονιού
• 2 σκελίδες σκόρδο
• 4 κουταλιές σούπας λευκό μπαλσάμικο Παπαδημητρίου
• 3-4 φύλλα δάφνη

ΟΙ ΦΑΚΕΣ :

Απλώνεις τις φακές στο πάγκο της κουζίνας και αφαιρείς τυχόν σιτάρι, κριθάρι , αγριόβικο και σιδερόχορτο (καθ’ υπόδειξη του παραγωγού, όπως αναφέρεται στη συσκευασία !).

Τις ξεπλένεις στη σίτα με άφθονο νερό.

Τις βάζεις στη κατσαρόλα με κρύο νερό βρύσης.

Τις αφήνεις να βράσουν σκεπασμένες με δύο φύλλα δάφνη, μετρώντας από εκείνη τη στιγμή 25-30 λεπτά.

Τις σουρώνεις και τις αφήνεις στη κατσαρόλα σκεπασμένες .

Σε ένα αντικολλητικό τηγάνι καβουρντίζεις σε δυνατή φωτιά το κόλιανδρο και το κύμινο για 2 λεπτά να βγάλουν το άρωμά τους.

Προσθέτεις ελαιόλαδο, περίπου 2-3 κουταλιές της σούπας και μία ψιλοκομμένη σκελίδα σκόρδο και σωτάρεις για 2 λεπτά το πράσσο και το σπανάκι.

Μόλις μαραθούν τα λαχανικά προσθέτεις τις φακές , ανακατεύεις καλά για άλλα 2 λεπτά και αλατοπιπερώνεις καλά.

Κόβεις δυό χοντρές φέτες ψωμί χωρίς κόρα ή φτιάχνεις δύο δίσκους ψωμιού πιέζοντας με ένα φλυτζάνι  τη κάθε φέτα. Τρίβεις μία σκελίδα σκόρδο πάνω σε κάθε φέτα ψωμιού και τις σωτάρεις με ελάχιστο ελαιόλαδο σε ένα αντικολητικό τηγάνι μέχρι να ροδίσουν και από τις δύο πλευρές.

Μέσα σε ένα μπολ ανακατεύεις ένα τριμμέννο καρότο, 1 φλυτζάνι στραγγιστό γιαούρτι, 2-3 κουταλιές σούπας ελαιόλαδο, 1 κουταλιά σούπας λευκό μπαλσάμικο και το χυμό απο μισό λεμόνι, αλάτι και πιπέρι ή γλυκιά πάπρικα.

 Σερβίρεις τις φακές πάνω στο ψωμί και τα στεφανώνεις με λίγες κουταλιές από τη σος γιαουρτιού. Ραντίζεις με ελαιόλαδο και φρεσκοτριμμένο πιπέρι.

Υ.Γ.Αριστούργημα μεσημεριανό με πρωτείνη και σωστούς υδατάνθρακες, φυτικές ίνες και …γεύση! Γεμάτο κάλσιο, μαγνήσιο, φώσφορο, ποτάσσιο και φολικό οξύ από τις φακές και καροτίνη Β, σίδηρο και βιταμίνη Β6 από το σπανάκι και το καρότο. Επίσης, βιταμίνη D από το γιαούρτι. Τα είπα όλα? (Οτι το έφαγαν χαμογελώντας και οι δύο κόρες μου απλά επιβεβαιώνει τα ανωτέρω υποθέτω…). 

(Την διανομή στην Ελλάδα έχει αναλάβει ο Μάκης Βρακάς με την εταιρεία του “Βιοσιτώ” (210-5989205) και τη διανομή εκτός Ελλάδας θα την κάνει ο Κώστας Ελέζης με την εταιρεία του Karpos Co (210-4908122). Ηδη,  μιά πολύ γνωστή Γιαπωνέζα foodblogger έχει ενθουσιαστεί όσο κι’ εγώ, να μη σου πώ και περισσότερο, με τις φακές του Γκουσιάρη!)