ragoût
[ra-GOO]
A derivative of the French verb ragoûter , meaning “to stimulate the appetite,” ragoût is a thick, rich, well-seasoned stew of meat, poultry or fish that can be made with or without vegetables.*

Για τα ραγού χρειαζόμαστε ένα καλό κομμάτι κρέας, μοσχάρι ή αρνί (συνήθως το «χεράκι») και τα εποχικά λαχανικά και τραγανά φρέσκα κολοκυθάκια, που δεν διαλύονται στη κατσαρόλα με το σιγανό μαγείρεμα που απαιτεί το ραγού.

Τα φρέσκα κολοκυθάκια έφτασαν στις αγορές και κάθε φορά φεύγω από την βιολογική αγορά με μια γεμάτη σακούλα και τα χρησιμοποιώ για 1002 νόστιμα ανοιξιάτικα και καλοκαιρινά πιάτα!

Ένα πεντανόστιμο καλοκαιρινό φαγητό είναι και το ραγού αρνάκι με κολοκυθάκια, όπου όλη η νοστιμιά του αρνιού ταιριάζει απόλυτα με τη γλύκα από το κολοκύθι και την ελάχιστη καλής ποιότητας σάλτσα ντομάτα.

Το ετοιμάζω για να το σερβίρω στον πιο εκλεκτό καλεσμένο μου απόψε!

Ραγού αρνάκι με κολοκυθάκια 

Ζητώ από τον χασάπη μου να μου κόψει ένα μπουτάκι ή χεράκι αρνίσιο σε ατομικές μερίδες και να μην αφαιρέσει τα κόκκαλα.

Υπολογίζω 5-6 μικρά κολοκυθάκια για κάθε άτομο.

Τρίβω στο τρίφτη ή στο μούλτι ένα μεγάλο κρεμμύδι και καθαρίζω ένα μικρότερο χωρίς να το κόψω.

Βράζω μισό λίτρο νερό σε μικρό κατσαρολάκι για να συμπληρώνω-αν χρειαστεί.

Κόβω τις άκρες από τα κολοκυθάκια, τα κόβω στη μέση και τα αλατίζω.

Τηγανίζω τα κολοκυθάκια μέχρι να ροδίσουν σε λίγο ελαιόλαδο.

Δεν πετώ το λάδι του τηγανίσματος.

Ζεσταίνω καλά λίγο ελαιόλαδο σε απλωτή και ρηχή κατσαρόλα και προσθέτω το τριμμένο και το ολόκληρο κρεμμύδι και το αρνάκι γυρνώντας το να ροδίσει καλά από όλες τις πλευρές.

Αλατοπιπερώνω καλά.

Ρίχνω λίγη φρέσκια ντομάτα (ή πολτό από καλής ποιότητας από βάζο) και λίγη ζάχαρη, ελάχιστο κρασί λευκό και αφήνω να βράσει σε δυνατή φωτιά για 5 λεπτά κουνώντας τη κατσαρόλα «να μην πιάσει» το φαγητό.

Χαμηλώνω τη φωτιά και προσθέτω τα κολοκυθάκια με το λάδι τους, βολεύοντάς τα ανάμεσα στο κρέας.

Δεν είναι κακή ιδέα να προσθέσετε ένα ολόκληρο καθαρισμένο μικρό καρότο που δουλειά του θα είναι να αποροφήσει τυχόν επιπλέον νερό από το φαγητό και να δέσει περαιτέρω την υπέροχη σάλτσα του.

Προσθέτω ελάχιστο νερό βραστό και σκεπάζω.

Κάθε τόσο θα ελέγχω για νερό και θα προσθέτω ελάχιστο βραστό κάθε φορά, έτσι ώστε να αφήνω τα κόκκαλα από το κρέας να προσθέτουν νοστιμιά, το κρέας να σιγομαγειρεύεται και τα κολοκυθάκια να μην χάνουν την όμορφη φόρμα τους.

Το φαγητό χυλώνει σιγά-σιγά, ίσως χρειαστεί να χαμηλώσουμε κι άλλο τη φωτιά στο ελάχιστο προς το τέλος, έτσι ώστε να απορροφηθεί και το τελευταίο νερό.

Σαν φαγητό με γαλλική καταγωγή (έστω και ταπεινή μια και μάλλον στις επαρχίες της Γαλλίας πρωτομαγειρεύτηκε παρά σε παλάτια των Παρισίων) επιμένει chic -έστω και μόνο λόγω του ονόματός του- και από τη γαλλική φύση του ναζιάρικο.

Γι’ αυτό ό,τι του κάνετε, κάντε το με προσεκτικές κινήσεις και ψι-θυ-ρι-στά.
Χαμηλές φωτιές να σιγοκαίνε για πολλή ώρα και τα υγρά λίγα-λίγα…

*© Copyright Barron’s Educational Services, Inc. 1995 based on THE FOOD LOVER’S COMPANION, 2nd edition, by Sharon Tyler Herbst.

Έχεις λίγο χρόνο ακόμα; 

Μοσχαρίσιο ποντίκι με φρέσκια ντομάτα, τσιπς μελιτζάνας και τυρί Σαν Μιχάλη (κλικ εδώ)

Η καλοκαιρινή μακαρονάδα με τα κολοκυθάκια και τον δυόσμο! (κλικ εδώ)

Το σιχτίρ του κολοκυθοκεφτέ… (κλικ εδώ)