Ο πουρές της Κοκκινοσκουφίτσας

0
18191

Ο Στέφανος Ψημένος, χαρτογράφος της Terrain (www.terrainmaps.gr), βρίσκεται 300 ημέρες τον χρόνο σε μέρη απίστευτης ομορφιάς σε όλη την Ελλάδα για τις ανάγκες της δουλειάς του.

Όταν χαρτογραφεί παλιά και ξεχασμένα μονοπάτια, μπορεί να περάσει ως και τέσσερις μέρες μακριά απ’ το κοντινότερο χωριό με αποκλειστική τροφή ό,τι έχει να του προσφέρει η φύση.

Στο www.twominutesangie.com αισθανόμαστε πολύ τυχεροί που λαμβάνουμε τις ανταποκρίσεις του όταν βρίσκεται κοντά σε …Wi-Fi! Πιστεύουμε οτι αυτό που μαγειρεύει ο Στέφανος είναι ένα εντελώς πρωτότυπο gourmet φαγητό που μόνον η φύση μπορεί να σχεδιάσει με τον δικό της σοφό, εποχικό και λιτό τρόπο.

Ακούμε την ιστορία του :

monopati
Το μονοπάτι πριν τους Βουρλιώτες

“Και μόνο το κατακόκκινο κραγιόν στα χείλη της ήταν αρκετό για να με ζαλίσει. Αλλά όταν έσκυψε να πιεί νερό στο ρυάκι, και ένα λεπτό κόκκινο κορδονάκι φάνηκε στη γυμνή μέση της, ανάμεσα στο ανασηκωμένο μπλουζάκι της και το στενό παντελόνι της, ένα τόσο δα υφασματάκι από αυτό που υποτίθεται ότι ήταν εσώρουχο, πείστηκα ότι είχα μπει μέσα σ’ ένα παραμύθι και ζούσα ένα όνειρο.

Το κορίτσι με το πυροκόκκινο χαμόγελο μου έλεγε ένα σωρό ιστορίες καθώς περπατούσαμε στο μονοπάτι προς τους Βουρλιώτες, στις βόρειες πλαγιές του Καρβούνη στη Σάμο, που υπό κανονικές συνθήκες θα με ενδιέφεραν πάρα πολύ, αλλά τώρα όλα είχαν γίνει κόκκινα και δεν άκουγα τίποτα. Μόνο έβλεπα. Μου είπε και το όνομά της κάποια στιγμή, αλλά δεν το συγκράτησα. Μπορεί να ήταν Μαρία, ή Ελένη. Αλλά εγώ εδώ και ώρα τα έβλεπα όλα κόκκινα. Και την ονόμασα Κοκκινοσκουφίτσα. Έμοιαζε να έχει ξεπηδήσει μέσα από ένα παραμύθι, να έχει γεννηθεί στο δάσος, να είναι ξωτικό ή νεράιδα.

koumara
Ώριμα κούμαρα. Τα κόβετε προσεκτικά για να μην τα συνθλίψετε

«Οι Άγγλοι τη λένε φραουλόδεντρο, strawberry tree. Εμείς, τη λέμε κουμαριά. Τώρα το Δεκέμβριο οι καρποί της, τα κούμαρα, είναι κατακόκκινα, μαλακά, γλυκά, ζουμερά! Τρώγονται φρέσκα, κατευθείαν από το κλαδί. Δεν αρκεί όμως να είναι κόκκινα, πρέπει να είναι και ώριμα για να είναι φαγώσιμα. Οπότε, πριν τα κόψουμε, τα ζουλάμε απαλά για να δούμε αν είναι μαλακά», μου είπε η Κοκκινοσκουφίτσα. Αλλά τα λόγια της στο μυαλό μου άλλαζαν νόημα, και με παρέσυραν στις πιο ερωτικές σκέψεις…

Το όμορφο κορίτσι στάθηκε μπροστά σε μια μεγάλη κουμαριά που ήταν φορτωμένη κούμαρα, και άρχισε να κόβει από τα κλαδιά της τους ώριμους καρπούς. Γέμισε τη χούφτα της, ήρθε δίπλα μου και μου τους έδωσε. «Είναι γλυκύτατοι και κατακόκκινοι. Θα σου αρέσουν…».

patates
πατάτες κατευθείαν από το χωράφι (κατευθείαν από τον παράδεισο…)

Λίγο πριν το χωριό, βρήκαμε ένα ορεινό χωραφάκι σπαρμένο πατάτες. «Αυτές οι πατάτες είναι μεγαλωμένες με τη βροχή και τρέφονται από το χώμα του δάσους, όπως τα κούμαρα», μου είπε. Ξέχωσα μερικές και τις έβαλα στο σακίδιό μου. Μόλις περάσαμε τη χαράδρα και φτάσαμε στο σταυροδρόμι, αυτή συνέχισε προς το βουνό και εγώ κατηφόρισα προς το χωριό. Ανέβηκα στη μοτοσυκλέτα μου. Πήγα στο σπίτι. Και έφτιαξα ένα φαγητό με τα υλικά που μου έδωσε το ξωτικό.

Τα υλικά

  • 3-4 πατάτες ξεχωσμένες από ορεινό χωράφι, να τρίζουν από φρεσκάδα (διαφορετικά, 3-4 πατάτες Νάξου)
  • 10-12 ώριμα κούμαρα κομμένα από το δάσος (εδώ δεν έχετε εναλλακτική επιλογή, πρέπει να πάτε μια βόλτα στο δάσος)
  • λίγο αλάτι
  • μια γεμάτη κουταλιά της σούπας βούτυρο τύπου Κερκύρας
  • μισό φλιτζάνι γάλα πλήρες

Η συνταγή

Φτιάχνετε τον πουρέ, ξέρετε πώς (βράζετε τις πατάτες, τις λιώνετε με ένα πηρούνι, προσθέτετε το γάλα για να γίνει βελούδινος, προσθέτετε το βούτυρο για να πάρει άρωμα, ρίχνετε στο τέλος λίγο αλάτι).

Σε ένα μπολάκι ρίχνετε τα ώριμα κούμαρα και τα λιώνετε με το πηρούνι.

Σεβίρετε τον πουρέ στα πιάτα, δίνοντάς του τη μορφή λόφου. Με τη λαβή ενός κουταλιού ανοίγετε στο λόφο τρεις-τέσσερις χαράδρες.

DSC_9462

Με ένα μικρό κουτάλι, ή με την άκρη ενός μαχαιριού, παίρνετε λίγο λίγο τον κόκκινο “πουρέ” από τα κούμαρα και τον απλώνετε μέσα στις χαράδρες. Σερβίρετε μαζί με λουκάνικα από αγριογούρουνο, ή με συκώτι μαγειρεμένο στο τηγάνι με δεντρολίβανο, ή με χοιρινή παντσέτα.

Στο τραπέζι έχετε κόκκινες χαρτοπετσέτες, πίνετε κόκκινο κρασί, και λέτε “κόκκινες” ιστορίες.”

DSC_8866

Έχεις λίγο χρόνο ακόμα; Κλικ εδώ για όλες τις ανταποκρίσεις του Στέφανου Ψημένου από τα μονοπάτια που χαρτογραφεί, φωτογραφίες και κείμενα για μέρη απίστευτης ομορφιάς σε όλη την Ελλάδα.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.