Μπισκότα-βραβείο για ασκήσεις αριθμητικής

Από

18426

Μα-γυρεύω καθ’ οδόν

το blog του Στέφανου Ψημένου

Γεννήθηκα το 1963 στην Αθήνα. Τα πρώτα σχολικά χρόνια τα έζησα στην Αμερική και τα τελευταία ξανά στην Ελλάδα. Σπούδασα Πολιτικές Επιστήμες στην Αθήνα, δούλεψα οκτώ χρόνια ως κειμενογράφος σε διαφημιστικές εταιρίες και στο τέλος πήρα τα βουνά. Από το 1994 με τη ROAD και από το 2008 με την TERRAIN, χαρτογραφώ μονοπάτια, φτιάχνω πεζοπορικούς και τουριστικούς χάρτες, γράφω πεζοπορικούς και ταξιδιωτικούς οδηγούς. Πριν πεινάσω μαγειρεύω, κυρίως με υλικά που βρίσκω στον δρόμο μου. Δεν γνωρίζω τη συνταγή της επιτυχίας, ούτε και μπορώ να σας διαβεβαιώσω για την επιτυχία της συνταγής. Απολαύστε υπεύθυνα!

«Όποιος λύνει σωστά όλες τις ασκήσεις αριθμητικής θα παίρνει για βραβείο ένα μαλακό μπισκοτάκι σύκου!», ανακοίνωσε η δασκάλα μας, η κυρία Patricia, την πρώτη μέρα της σχολικής χρονιάς 1968-1969 στα μαθητούδια του νηπιαγωγείου, στο δημόσιο σχολείο Zachary Taylor στην πολιτεία της Oklahoma στις κεντρικές Ηνωμένες Πολιτείες. Όμως εγώ, με τα λίγα αγγλικά που είχα προλάβει να μάθω ως τότε, αντί για «σωστά» κατάλαβα «γρήγορα». Και κάθε φορά που μας έδινε να λύσουμε ασκήσεις, πάνω στη βιασύνη μου να τελειώσω γρήγορα, όλο και κάποιο λάθος έκανα. Κάθε μέρα όλα τα παιδάκια έπαιρναν στο τέλος του μαθήματος το μπισκοτάκι σύκου-βραβείο εκτός από εμένα. Ολόκληρη εκείνη η χρονιά κύλησε με εμένα να κοιτάω τα άλλα παιδιά να απολαμβάνουν τη λιχουδιά τους και να νιώθω τη λαχτάρα να μου σκίζει την καρδιά. Η ανάλγητη και ανελέητη κυρία Patricia δεν έσπασε ούτε μία φορά τον κανόνα της και δεν με λύτρωσε από το βασανιστήριο χαρίζοντάς μου στα κρυφά έστω ένα μπισκοτάκι…

Μοιάζουν με ξερά σύκα, αλλά στην πραγματικότητα είναι υγρά. Μελένιες μπουκίτσες με τραγανά σποράκια, κρέμονται κάθε φθινόπωρο σε ξεχασμένες συκιές δίπλα στα κτήματα. Αυτός ο γευστικός θησαυρός είναι η πρώτη ύλη για τα μπισκοτάκια σύκου της συνταγής μας.

Μια σταγόνα «αίμα» από την παλιά αυτή παιδική πληγή ξεπήδησε καθώς, χαρτογραφώντας τα θαυμάσια σηματοδοτημένα μονοπάτια της Άνδρου στα τέλη του Οκτώβρη, πέρασα δίπλα από μια ξεχασμένη συκιά. Τα περισσότερα σύκα της ήταν πεσμένα στο έδαφος και κάμποσα άλλα κρατιόντουσαν από μια κλωστή, κρύβοντας μέσα στο λευκό πια φλούδι τους μια μελωμένη υγρή σάρκα με μικρά τραγανά σποράκια. Έφαγα επιτόπου όσα ήθελα και μάζεψα τα υπόλοιπα στο σακίδιό μου.

Τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο οι καρυδιές είναι φορτωμένες με ώριμα καρύδια που πέφτουν στο έδαφος. Ο καρπός τους έχει ακόμα τη νωπή τριζάτη φρεσκάδα του φρέσκου καρυδιού.

Λίγο παρακάτω, δίπλα στην παλιά εκκλησιά στο χωριό Κόρθι, μια θεόρατη καρυδιά είχε σκορπίσει τα καρύδια της στο καλντερίμι και κανένας δεν είχε σκύψει να τα μαζέψει – τα μάζεψα εγώ. Στη διπλανή αυλή, μια ορφανή πορτοκαλιά θρηνούσε κι αυτή τους καρπούς της που έπεφταν αζήτητοι στο χώμα, αλλά της έδωσα λίγη χαρά κόβοντας όσα πορτοκάλια χωρούσαν στο σακίδιό μου. Και λίγο πιο κάτω, στη ρεματιά πριν το χωριό Αηδόνια, μια κληματαριά σε μια εγκαταλειμμένη αγροικία ήταν φορτωμένη με τσαμπιά σταφύλια που είχαν γίνει ολόγλυκες ζουμερές σταφίδες – μάζεψα και από αυτές μπόλικες και τώρα ήμουν έτοιμος να πάρω το αίμα μου πίσω: κυρία Patricia με τη σκληρή καρδιά, σας αφιερώνω αυτή τη συνταγή για μαλακά μπισκότα σύκου και σας συγχωρώ!

Το θέαμα είναι λίγο θλιβερό, να βλέπεις παρατημένους αμπελώνες ή ερειπωμένες αγροικίες με την κληματαριά της αυλής φορτωμένη με σταφύλια που κανείς δεν έκοψε όσο ήταν ζουμεροί καρποί και τώρα έχουν σταφιδιάσει αζήτητα στα τσαμπιιά τους. Μια χούφτα από αυτές τις φυσικές σταφίδες όμως είναι το μυστικό πίσω από τη γευστική πανδαισία των μπισκότων σύκου!

Μαλακά μπισκοτάκια

με γέμιση σύκο, καρύδια και σταφίδες

Για τη γέμιση:

400 gr ξερά σύκα (αν δεν βρείτε υπερώριμα «υγρά» μελωμένα σύκα από καμμιά ξεχασμένη συκιά, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ξερά σύκα του εμπορίου, αφού τα μουλιάσετε για καμιά ώρα σε χυμό πορτοκαλιού)
50 gr σταφίδες
100 gr καρυδόψιχα
το ξύσμα από τις φλούδες δύο πορτοκαλιών
ο χυμός από ένα πορτοκάλι

Για τη ζύμη:

300 gr αλεύρι σταρένιο για όλες τις χρήσεις
150 gr ανάλατο βούτυρο αγελαδινό
50 gr καστανή ζάχαρη
1 κοφτό κουταλάκι γλυκού μαγειρική σόδα
1 κοφτό κουταλάκι γλυκού τριμμένο μοσχοκάρυδο
2 κουταλιές της σούπας μέλι
το ξύσμα από τη φλούδα δύο πορτοκαλιών (να είναι κομμένα από δέντρο, αλλιώς αγορασμένα από τη βιολογική λαϊκή)
ο χυμός από μισό πορτοκάλι
3 κρόκοι αυγών

Πρώτα φτιάχνουμε τη ζύμη. Ρίχνουμε σε ένα μπολ όλα τα υλικά μαζί και τα πλάθουμε με τα χέρια μας μέχρι να έχουμε μια σφιχτή ζύμη. Αν χρειάζεται, προσθέτουμε λίγο ακόμα χυμό πορτοκάλι. Ακουμπάμε τη ζύμη πάνω στον πάγκο, την απλώνουμε σε μορφή δίσκου, την τυλίγουμε σε μεμβράνη και την αφήνουμε στο ψυγείο για μία ώρα τουλάχιστον, να σφίξει καλά.

Ρίχνουμε στη μουλινέτα ή το blender τα ψιλοκομμένα σύκα, τη θρυμματισμένη καρυδόψυχα, τις σταφίδες, το ξύσμα και το χυμό πορτοκαλιού, και φτιάχνουμε την πάστα της γέμισης, που πρέπει να είναι μαλακή, αλλά όχι τόσο ρευστή όσο μια μαρμελάδα.

Μετά φτιάχνουμε τη γέμιση. Κόβουμε το κοτσάνι από τα ξερά σύκα, κόβουμε τα ξερά σύκα σε όσο το δυνατόν πιο μικρά κομμάτια και τα ρίχνουμε στο μπολ της μουλινέτας ή του μπλέντερ. Μέσα εκεί ρίχνουμε και τη θρυμματισμένη καρυδόψιχα, τις σταφίδες, το ξύσμα και το χυμό πορτοκαλιού, και τα χτυπάμε καλά μέχρι να γίνουν πολτός. Αν είναι πολύ σφιχτός, προσθέτουμε λίγο ακόμα χυμό πορτοκάλι ή και λίγο νερό. Μην βάλετε πολλά υγρά όμως, γιατί η τελική πάστα δεν πρέπει να είναι πολύ ρευστή, πρέπει να είναι πιο πηχτή από μαρμελάδα. Μόλις την φτιάξετε, την βάζετε και αυτή στο ψυγείο.

Ανοίγουμε τη ζύμη προσεκτικά με έναν πλάστη πάνω σε μια αλευρωμένη επιφάνεια, έτσι ώστε να καταλήξουμε σε ένα σχεδόν τετράγωνο φύλλο διαστάσεων περίπου 40 x 40 cm, το οποίο μετά κόβουμε σε λωρίδες πλάτους 8 cm.

Μετά συνθέτουμε τα μπισκότα (εδώ θέλει λίγη προσοχή). Βγάζουμε τη ζύμη από το ψυγείο, την ξετυλίγουμε από τη μεμβράνη και την ακουμπάμε στον αλευρωμένο πάγκο όπου θα γίνει η δουλειά. Με έναν ξύλινο πλάστη την ανοίγουμε ομοιόμορφα προς κάθε κατεύθυνση (μία φορά πάνω-κάτω, μία φορά δεξιά-αριστερά), μέχρι να απλωθεί σε ένα σχεδόν τετράγωνο με διαστάσεις περίπου 40 x 40 cm. Τότε η ζύμη έχει αποκτήσει το σωστό πάχος για τη δουλειά που την θέλουμε. Με ένα μαχαίρι κόβουμε τις άκρες ώστε να έχουμε ένα σωστό τετράγωνο και κόβουμε αυτό το τετράγωνο σε πέντε λωρίδες πλάτους 8 cm. Βάζουμε τη γέμιση σε ένα κορνέ ζαχαροπλαστικής (αν δεν έχουμε δεν πειράζει, γίνεται η δουλειά και με το χέρι ή με ένα κουτάλι) και απλώνουμε μια στρώση γέμισης σε κάθε λωρίδα ζύμης. Μετά, τυλίγουμε τις μακριές άκρες της λωρίδας γύρω από τη γέμιση και φτιάχνουμε μακρόστενα μπαστούνια που τα πατάμε λίγο για να γίνουν πλακουτσωτά. Το σημείο της ραφής το κλείνουμε πιέζοντας τις άκρες με τα δάχτυλά μας, μέχρι να κολλήσει η μαλακή ζύμη και να «κλείσει» η ραφή.

Το ψήσιμο. Μεταφέρουμε τα «μπαστούνια» σε ένα ταψί στο οποίο έχουμε απλώσει λαδόκολλα και τα τοποθετούμε προσεκτικά με τη «ραφή» προς τα κάτω, έτσι ώστε να έχουν μερικά εκατοστά απόσταση μεταξύ τους για να μην κολλήσουν (με το ψήσιμο φουσκώνουν λίγο). Βάζουμε το ταψί σε προθερμασμένο φούρνο και τα ψήνουμε για 13-15 λεπτά, μέχρι να αρχίσουν να ροδίζουν.

Η τελική «πινελιά», για να παραμείνει μαλακή η ζύμη: μόλις ψηθούν, βγάζουμε το ταψί από τον φούρνο, κόβουμε τα μπαστούνια με ένα λείο κοφτερό μαχαίρι σε μπισκοτάκια πλάτους 5 εκατοστών (ή όσο μας αρέσει) και έτσι όπως είναι ζεστά τα βάζουμε μέσα σε γυάλινο τάπερ, όπου έχουμε στρώσει απορροφητικό χαρτί κουζίνας τόσο στον πάτο του τάπερ όσο και ανάμεσα στις στρώσεις των μπισκότων και επίσης ανάμεσα στην τελευταία στρώση και το καπάκι. Κλείνουμε το καπάκι και τα αφήνουμε εκεί μέσα να κρυώσουν. Λέμε την προπαίδεια του 9 και αν δεν κάνουμε κανένα λάθος τρώμε επιτόπου ένα μπισκοτάκι. Αλλιώς, αύριο!