Μακαρονάδα alle Vongole!

0
19927
IMG_4887
Ισως η πιό όμορφη σπιτική μακαρονάδα …

Η βόλτα στη ψαραγορά στην Αθηνάς είναι για μένα ότι μπορεί να είναι για κάποιον άλλον ένα απελευθερωτικό εβδομαδιαίο πενηντάλεπτο με τον …ψυχαναλυτή τους. Είναι μια “θεραπεία” , μιά εμπειρία που με γειώνει και που έναντι μικρής -σχετικά- αμοιβής με ανταμείβει με ό,τι χρειάζομαι , ό,ποτε το χρειάζομαι. Με εμπνέει όσο λίγες άλλες καθημερινές βόλτες.

Με τη ψαρίλα παντού να μου θυμίζει εσένα , που μου λείπεις ακόμα τόσο πολύ, ερασιτέχνη μου ψαρά με το καπελάκι σου , τα δολώματα και τα καλάμια σου , τις γάτες τριγύρω σου , απ’ τα χαράματα στο μικρό μώλο στο Αστρος…

Μου αρέσουν τα χρώματα και το “οργανωμένο” μπάχαλο. Πιό πολύ απ’ ότι μ ‘αρέσει να οδηγώ μέχρι το Πόρτο Ράφτη και να περιμένω κατά τις 12 τη βαρκούλα στον Αγιο Σπυρίδωνα με τις φρέσκιες γόπες και την όποια έκπληξη. Στη ψαραγορά όλα τυλίγονται στο χαρτονένιο χωνί και ζυγίζονται πρώτα με το μάτι από τον αγοραστή , τον μάγειρο, το πελάτη και μετά από τον ψαρέμπορο στη ζυγαριά. “Φτάνουν άραγε για τέσσερις;” αναρωτιέσαι προσθέτοντας σκόρδα, τομάτες , πατάτες , σέλινο και ό,τι άλλο ζητάει η συνταγή για να καταλάβεις άν θα χορτάσεις τη παρέα ή μήπως χρειάζεται να προσθέσεις ακόμα μισό κιλό γυαλιστερές , πέντ-έξι γαρίδες , ένα-δυό μπαρμπουνάκια…

(Κρυφό μου όνειρο κάποτε -ανάμεσα σ’ άλλα- ήταν ν’ άνοιγα ένα oyster bar στη ψαραγορά στη Βαρβάκειο με όστρακα και λεπτές τηγανιτές πατάτες , σκορδάτα αγιολί και ωραία λευκά ελληνικά κρασιά. Ισως κάποιος το πετύχει , του το εύχομαι…)

Αν έμενα στο Κέντρο θα περνούσα από κεί σχεδόν καθημερινά. Μου αρέσει να βλέπω τους ψαρέμπορους με τα μάλλινα σκουφιά τους και τις βρεγμένες γαλότσες τους. Τα νερά να πετάγονται πάνω στα τελάρα, τον πάγο να ανακατεύεται , το μαρκαδόρο να ξαναγράφει τη μειωμένη τιμή , εκεί κοντά στο κλείσιμο της αγοράς…

Χαζεύω τις γαρίδες και πιέζω τα μελανούρια, πειράζω λίγο τους αστακούς , χαμογελώ στα καβουράκια-δραπέτες, μυρίζω τη φρεσκάδα και εντυπωσιάζομαι με τους ξιφίες, τους βλάχους και τα στρείδια.

Αγοράζω ένα κιλό βόνγκολε. Εχουμε μάζεμα στου Αντόνιο, μήπως να βάλω και καμμιά γαρίδα παραπάνω;

Στη ψαραγορά θα βρείτε και ελληνικές και ιταλικές αχιβάδες σε διχτάκια, οι ελληνικές είναι νοστιμότερες, μικρότερες και λίγο πιό φθηνές (γύρω στα 15 ευρώ το κιλό).

ΜΑΚΑΡΟΝΑΔΑ ALLE VONGOLE

Διαλέγω τα πιό φρέσκα βόνγκολε, ένα κιλό, εμπιστεύομαι τον ψαρά μου.

Τα αφήνω όλη τη μέρα στο νερό που το αλλάζω κάθε δυό ώρες προσθέτοντας λίγο αλάτι .

Τα σουρώνω.

Βράζω ένα πακέτο λινγκουίνι al dente. Κρατάω μιά κούπα από το νερό που έβρασαν.

Ζεσταίνω λίγο λάδι σε μια απλωτή και κοντή κατσαρόλα.

Προσθέτω όσο σκόρδο θέλω (2-3 σκελίδες τουλάχιστον) και μιά ψιλοκομμένη καυτερή πιπεριά τσίλι.

Γιαχνίζω τα βόνγκολε με σκεπαστό καπάκι για 5 λεπτά κουνώντας τη κατσαρόλα.

Προσθέτω λίγη ρετσίνα, ναι, ναι, ρετσίνα και τα αφήνω άλλα 5-10 λεπτά να ανοίξουν. Οσα δεν ανοίξουν δεν τα τρώμε.

Σουρώνω τα μακαρόνια και αμέσως τα βάζω μέσα στα βόνγκολε ανακατεύοντας καλά και προσθέτοντας αν σας φαίνονται στεγνά , λίγο από το νερό που έχω σώσει.

Σερβίρω με πολύ φρεσκοτριμμένο πιπέρι και φρεσκοκομμένο μαιντανό.

(Με 10 ευρώ κάνουμε πάρτυ στο σπίτι όποτε εμφανίζεται η μακαρονάδα αυτή που τρώγεται με πηρούνι , στριφογυριστή στο κουτάλι και με τα χέρια να φέρνουν ένα -ένα καυτερό βόνγκολε στο στόμα.)

Δες κι αυτό…

Λίγα πράγματα που πρέπει να γνωρίζεις όταν αγοράζεις χταπόδι… (κλικ εδώ)

img_5512-1024x682

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.