Υπάρχει μιά παλιά συνταγή της γιαγιάς μου για “φλογέρες” που δεν έχω δοκιμάσει μέχρι τώρα να τη φτιάξω αλλά κάθε που πλησιάζουν Χριστούγεννα την σκέφτομαι (θυμάμαι ακόμα και το πιάτο με τα ροζ τριαντάφυλλα που τις στοίβαζε στο μπουφέ που τώρα έχω τρίψει, ξεβάψει και ξαναβάψει) ) και όλο λέω να φωνάξω τη μαμά μου να την κάνουμε ξανά μαζί , έτσι, μιά φορά ανήμερα της γιορτής του πατέρα μου Διονύση (που πέφτει 17 Δεκέμβρη…) , έτσι για το καλό.
Μέχρι τώρα πάντα κάτι συνέβαινε και δεν έμενε καιρός για φλογέρες . Εχει τον μπελά του η συνταγή – λόγω διπλώματος βασικά.
Αυτός ο Δεκέμβρης αποδείχτηκε για άλλη μιά φορά επιεικώς … ένας θηριώδης μήνας αλλά για κάποιο μυστήριο λόγο φέτος καταφέραμε να κάνουμε τις φλογέρες!
Και πώς έγιναν…
Σε ένα πρωινό σπιτικό σκηνικό που εύκολα θύμιζε σκηνές από έργο του Αλμοδοβάρ πασπαλισμένο με αρκετή Βλαχοπούλου.
Παραθέτω απλά αποσπάσματα διαλόγων μεταξύ της μάνας μου και των δυό κοριτσιών μου και κρίνετε εσείς , αν αξίζει να επιμένεις στην αναβίωση παλιών συνταγών μιά και μαζύ τους αναβιώνουν και πολλά άλλα, όχι απαραίτητα μαγειρικά…
-Μαμά, τη βρήκες τη συνταγή;
-Κλείσε να πάρω τη θεία σου να μου τη πεί… ΑΝ την έχει…
-Μα η θεία δεν πέθανε;
-Χριστός κι’ απόστολος, η θεία Ρούλα;
-Να πάς κομμωτήριο.
-Κομμωτήριο ; Αστο, δεν προλαβαίνω με τίποτα;
-Να σου κλείσω εγώ ραντεβού.
-Δεν είναι οτι δεν έχω χρόνο για κομμωτήριο, δεν έχω χρόνο γενικά… Ισως δεν έχεις καταλάβει, αλλά…
-Να πάω εγώ γιαγιά;
-Εσύ να κάτσεις να διαβάσεις.
-Πόση ζάχαρη λέει για το σιρόπι;
-Ενα κιλό
-Ενα κιλόόό; Παναγιά μου!
-Γιαγιά η μαμά φοβάται μη παχύνει, χα χα χα …
-Απλώς το βρίσκω υπερβολικό…
-Καλημέρα γιαγιούλι!
-Τί ώρα ήταν αυτή που γύρισες χτες;
-Αστο το παιδί ήσυχο, έλα δω μανάρι μου…
-Τα καρύδια είναι καλά αλεσμένα μαμά και άσε τις γλύκες στην εγγόνα γιατί τα θαλάσσωσε στη Χημεία.
-Εγώ που δεν τα θαλάσσωσα μπορώ να βγώ σήμερα;
– Να τα αλέσω τελικά μαζύ καρύδια και αμύγδαλα να τελειώνουμε;
-Οχι, η συνταγή λέει ξεχωριστά.
-Μα αφού θα ενωθούν μετά.
-Κάν’ το όπως το έκανε και η γιαγιά.
-Καλά, πρωινό θες ή μήπως να ψήσω καμμιά μπριζόλα τέτοια ώρα που ξύπνησες;
-Ωχουουου, πάω να διαβάσω…
-Το ίντερνετ είναι κλειστό στο λέω.
-Ψέμματα λέει, ανοιχτό είναι.
-Δεν έχω αρκετό κονιάκ νομίζω…
-Αααα, μήπως να φύγω και να τις κάνουμε άλλη μέρα;
-Ελα βρε μαμά, θα πεταχτώ δίπλα να πάρω.
-Πάρε και ψωμί.
-Δεν έχει καλό ψωμί αυτός ο φούρνος.
-Το μπέηκιν πάουντερ το ανακατεύεις με τη ζάχαρη πριν το ρίξεις, είναι σημαντικό για τη συνταγή.
-Καλά, να σε ρωτήσω κάτι; Η γιαγιά από που την είχε πάρει αυτή τη συνταγή;
-Δεν ξέρω.
-Είναι σημαντικό ξέρεις…
-Χτύπα τ’ αυγά καλά.
-Αναρωτιέμαι αν φταίω εγώ…
-Για ποιό πράγμα;
-Λέω…Γενικά…
-Να βάλω να φάμε όλοι μαζί;
-Η μαμά κάνει δίαιτα.
-Κι εγώ.
-Εσύ πήγαινε να διαβάσεις.
-Γιαγιά, η μαμά θέλει να πάω να διαβάσω νηστική.
-Μήπως να βάλω γαρύφαλλα στο σιρόπι;
-Κάνε ό,τι θες, η συνταγή πάντως δεν λέει γαρύφαλλα.
-Να την εξελίξουμε…
-Γιατί;
-Γιαγιά η μαμά βάζει πλέον ξύσμα λεμονιού παντού! Την έχει ακούσει με το ξύσμα λεμόνι σου λέω…
-Η μαμά σου δεν άκουγε πουλάκι μου.
-Μαμά τότε εμάς γιατί μας λές ότι άκουγες οταν ήσουν μικρή…
-Αν άκουγε χρυσό μου…
-Χτυπάει το τηλέφωνο.
-Σήκωσέ το γιατί είναι μέσα στα σιρόπια τα χέρια μου.
-Είναι για σένα.
-Ρώτα ποιός.
-Είναι μιά θεία σου και λέει να μην τυλίγουμε σφιχτά τις φλογέρες γιατί θα σκάσουν στο φούρνο.
-Αχ, η θεία Ρούλα είναι μαμά, και γω που νόμιζα ότι πέθανε…
-Η μαμά μου λέει δεν πεθάνατε;
-Μα καλά, αναίσθητη είσαι παιδί μου; Φέρε το τηλέφωνο εδώ…
-Καλημέρα θεία Ρούλα, άσε, άσε ο χαμός εδώ…
ΦΛΟΓΕΡΕΣ
ΥΛΙΚΑ
(για 40 φλογέρες, μισές δόσεις για 20 που το συνιστώ γιατί το δίπλωμά τους είναι …”άσε καλύτερα”).
- 150 γραμ. φρέσκο βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου
- 1 1/2 ποτήρι ψύχα καρύδι (χτύπα τα ελάχιστα στο μούλτι για ευκολία)
- 1 ποτήρι ψύχα αμύγδαλου (επίσης στο μούλτι για ευκολία)
- 150 γραμ. φρυγανιά τριμμένη
- 75 γραμ. κονιάκ
- 3 αυγά χτυπημένα καλά
- 2 κ.σούπας σκόνη κανέλλας
- 150 γραμ. ζάχαρη
- 2 κ.γλυκού μπέηκιν πάουντερ (αναμεμιγμένο μέσα στη ζάχαρη)
- 2 πακέτα φύλλο για μπακλαβά
- 300-400 γραμμάρια φυτίνη για το άλειμμα του φύλλου, λιωμένη σε χαμηλή φωτιά.
ΓΙΑ ΤΟ ΣΙΡΟΠΙ
- 1 κιλό χάχαρη
- 2 ποτήρια νερό
- γαρύφαλλα ολόκληρα (προεραιτικά για το σιρόπι).
ΠΩΣ ΘΑ ΤΙΣ ΦΤΙΑΞΕΙΣ
Βάζεις όλα τα υλικά μέσα σε ένα μεγάλο μπολ και τα ανακατεύουμε αρχικά με σπάτουλα και μετά με τα χέρια μέχρι να αναμιχθούν όλα τα υλικά καλά (το βούτυρο θα λιώσει με τη θερμότητα των χεριών σου).
Κόβεις το φύλλο σε λωρίδες περίπου 4-5 δάκτυλα.
Σκεπάζεις τις λωρίδες με υγρή πετσέτα για να μην ξεραθει το φύλλο.
Αλείφεις την κάθε λωρίδα με τη φυτίνη.
Διπλώνεις τις φλογέρες βάζοντας τη γέμιση στο κέντρο και τυλίγεις χωρίς να σφίγγεις (σημαντικό).
Αλείφεις τις διπλωμένες φλογέρες με φυτίνη και τις ακουμπάς σε ταψί που το έχεις και αυτό αλείψει με λίγη φυτίνη…
Ψήνεις σε προσθερμασμένο φούρνο με αέρα στους 150 βαθμούς μέχρι να ροδίσουν ελαφρά (περίπου 20 λεπτά).Βράζεις τη ζάχαρη με το νερό και τα γαρύφαλα μέχρι να δέσει λίγο το σιρόπι.
Αφήνεις τις ψημμένες φλογέρες να κρυώσουν για 5 λεπτά.
Αφήνεις το σιρόπι να έρθει σε θερμοκρασία δωματίου.
Ραντίζεις τις φλογέρες με μία κουτάλα της σούπας κρατώντας το μισό για να τις σοροπιάζεις καθημερινά ή όταν τις σερβίρεις.
(ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΠΑΜΠΑΑΑ!
Η μαμά είναι ακόμα η ίδια, ξέρεις… )
