(Αφιερωμένο σε όλες τις κοριτσέλλες με πολύ-πολύ αγάπη…)
Μην έχεις τρακ.
Ορμα στο φύλλο όπως “ορμάς” στη ζωή γενικότερα.
Στη νιότη δεν μασάμε…
(Εδώ δεν μασάμε στη παρατεταμμένη…)
ΤΟ ΦΥΛΛΟ ! Το φύλλο του εμπορίου φαίνεται ευαίσθητο αλλά δεν είναι. Μην το αφήσεις να σε ξεγελάσει και να το αισθανθείς λεπτεπίλεπτο και εύθραυστο ανάμεσα στα χέρια σου .Εχει ελαστικότητα , γενναιοδωρία , είναι φιλικό προς τον χρήστη και έχει απίστευτες αντοχές.
Είναι διάφανο και δύσκολα ξεχωρίζει τα φύλλα του -ίσως- αλλά δεν θέλω να “κάνεις πίσω”.
Γιατί το φύλλο στην ελληνική μαγειρική-όπως και σε πολλές άλλες κουζίνες- θέλει απλά να ξεπεράσεις τον αρχικό σου φόβο και να να το … κατακτήσεις. Αν συμβεί αυτό, τότε θα έχεις κάθε βδομάδα μιά νόστιμη πίττα με ό,τι ζαρζαβατικό, μυρωδικό και τυρί της επιλογής σου έχει περισσέψει στο ψυγείο σου και είναι …προς εκκαθάριση.
Ανοιξε το κουτί του, άπλωσέ το στον πεντακάθαρο πάγκο σου και άφησέ το σε θερμοκρασία δωματίου για λίγο.
Αν η μέρα δείχνει οτι “παίζει” και να ξεχαστείς λίγο με κάτι άλλο (λέμε…άν…) τότε σκέπασέ το με μιά καθαρή πετσέτα της κουζίνας, κατά προτίμηση υγρή.
ΤΟ ΣΤΡΩΣΙΜΟ! Πάρε το ταψί σου και βούτα τα δάχτυλά σου στο λάδι και λάδωσε καλά τις παλάμες σου. (Γιατί να χρησιμοποιήσεις πινέλο, μπορεί στο μικρό νοικοκυριό σου να μην έχεις ακόμα…)
Αλειψε καλά το ταψί με λάδι , στο πάτο και στα πλαινά.
Πάρε δύο φύλλα και άπλωσέ τα στον πάτο και ανασήκωσέ το στα πλαϊνά.
Με τα δάκτυλά σου βάλε λάδι και στο πάνω φύλλο και άπλωσε άλλο ένα.
Η ΓΕΜΙΣΗ ! Ρίξε τη μισή γέμιση και ίσιωσέ την με ένα πηρούνι να πάει παντού , ΚΑΙ στις άκρες του ταψιού.
Βάλε ένα αλάδωτο φύλλο από πάνω και ρίξε την άλλη μισή γέμιση.
Βάλε ένα φύλλο, λάδωσέ το και μετά ένα ακόμα, όχι ίσιο σαν σεντόνι πρωινό αλλά σαν σεντόνι μεσονυκτίου, ελαφρά ή πολύ τσαλακωμένο με τυχαίες πιέτες και τσακίσματα.
Το βασικό είναι να μην ανησυχείς για το αποτέλεσμα επειδή το φύλλο σου έσπασε ή σου σκίστηκε ενώ το δούλευες, εσύ θυμάσαι ότι είναι … υλικό αντοχής και δεν πρέπει να σε ξεγελάει η εμφάνισή του, τουλάχιστον σ’ αυτή τη περίπτωση της εβδομαδιαίας στάνταρντ πίττας που θες να “κατακτήσεις” για να έχεις ένα ακόμα “ευκολάκι” στη κουζίνα σου.
Αλλο ένα λαδωμένο φύλλο και μετά ένα τελευταίο, λαδωμένο καλά.
ΠΡΙΝ ΤΟ ΤΕΛΟΣ! Τώρα είναι η ώρα να βρέξεις καλά τις παλάμες σου με νερό της βρύσης και να τις τινάξεις πάνω στο τελευταίο φύλλο , ραντίζοντάς το για να το κάνεις έξτρα τραγανό.
ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ! Στο σύνολο , λοιπόν, έχεις 3 φύλλα κάτω, 1/2 μίγμα της γέμισης, 1 φύλλο, 1/2 μίγμα της γέμισης και μετά άλλα 3 φύλλα από πάνω, το καθένα λαδωμένο.
Πάνω στο τελευταίο μπορεί να ρίξεις σουσάμι , κολοκυθόσπορους και ηλιόσπορους που θα κολήσουν πάνω στο λαδωμένο και βρεγμένο φύλλο και θα ξεροψηθούν στο φούρνο δίνοντας μιά επιπλέον νοστιμιά στη πίττα σου, λίγη φυτική πρωτείνη , βιταμίνες Β και μερικές ακόμα θερμίδες αλλά του καλού τύπου…
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ : Τί θα πάρεις αύριο, μεθάυριο στη σχολή, στο γραφείο , στο καινούργιο ταξίδι μαζύ σου? (Κρουασάν απ΄το περίπτερο ή σάντουιτς από τον τυχαίο φούρνο της γειτονιάς? Όχι δα …)
TWO MINUTES ANGIE ΓΕΜΙΣΗ ΓΙΑ ΠΙΤΤΑ
Διάλεξε μιά καλή φέτα Παρνασσού , Τρίπολης ή Κεφαλληνίας που είναι νόστιμες και πικάντικες και σπάσε την σε κομμάτια με τα δάκτυλά σου ή με την ανάποδη ενός πηρουνιού. Αν δεν θες τα λιπαρά της φέτας , τότε διάλεξε ένα ανθότυρο Κρήτης. Υπολόγισε 2-3 φλυτζάνια τσαγιού.
Τρίψε λίγο κίτρινο πικάντικο τυρί, μιά γραβιέρα Τήνου ή Νάξου και λίγο πεκορίνο Αμφιλοχίας. Περίπου 1 φλυτζάνι.
(Η φέτα πρέπει να είναι πιό πολύ από τα κίτρινα τυριά σου, ό,ποια κι’ άν διαλέξεις εσύ και θυμίσου στη σπανακόπιττα πάει μόνο φέτα, όχι κίτρινα τυριά).
Σπάσε μέσα στο μίγμα των τυριών 2-3 αυγά ολόκληρα , βάλε δυόσμο ή άνιθο (φρέσκο αλλά και αποξηραμένο), λίγο πιπέρι και λίγο ελαιόλαδο, ένα σφηνάκι περίπου.
Πρόσθεσε τα λαχανικά σου : φρέσκα ψιλοκομμένα κρεμμυδάκια (ένα μάτσο) με βρασμένο και καλά στραγγισμένο ανάμεσα στα χέρια σου σπανάκι περίπου 500-700 γραμμάρια, ή 2 πράσα γιαχνισμένα με 4-5 μικρά κολοκυθάκια τριμμένα στο χοντρό του τρίφτη και καλά στραγγισμένα , ή κολοκύθα τριμμένη και ελαφρά γιαχνισμένη στο τηγάνι με λίγο λάδι (περίπου δύο φέτες από μία μέτρια κολοκύθα) με 1 ξερό ψιλοκομμένο κρεμμύδι και ανθότυρο.
Πρόσεξε : τα κολοκύθια αμολάνε νερά, τα πράσα θέλουνε και βράσιμο και πέταμα το πρώτο νερό, το σπανάκι ζεμάτισμα και πέταμα το νερό και όλα μα όλα τα λαχανικά θέλουνε να τα στεγνώσεις καλά ή στο τηγάνι ή ανάμεσα στα χέρια σου πρίν τα ρίξεις στο μίγμα.
Έχεις δηλαδή στη γέμισή σου τα στανταράκια σου : πάντα κάποια μυρωδικά που ταιριάζουν στα ζαρζαβατικά σου (που αποτελούν και τη βάση σου) , αλμυρά, απαλά και νόστιμα ή γλυκά τυριά, αυγά, αλάτι και πιπέρι.
Δεν μπορεί να κάνεις κανένα χοντρό λάθος στις αναλογίες ούτε στις αποφάσεις σου , οπότε πειραματίσου και δοκίμασε λίγο από το άψητο μίγμα να δείς τί του λείπει και πρόσθεσέ το.
Αυτό που θες, ουσιαστικά, είναι λίγα φύλλα “τύπου χωριάτικο” και δύο λεπτά στρώματα γέμισης (σιγά το πράγμα, έχεις κάνει και δυσκολότερα πράγματα στη ζωή σου κι’ ας είσαι ακόμα πολύ μικρή, σωστά;)
Άντε ρε κορίτσι, ξεκίνα…
